Τους πήραν τη γη, αυθαίρετα. Γίναν κολίγοι στα ίδια τους τα κτήματα. Και όταν, πριν δέκα χρόνια, απαίτησαν το δίκιο τους, να τους επιστραφεί η γη που δούλεψαν και έσπειραν, "συνάντησαν" τα ΜΑΤ και τις δικαστικές διώξεις. Πάει καιρός από τότε που οι Φλαμπουριώτες Σερρών "είδαν" τη γη τους να μετατρέπεται σε τσιφλίκι των αδελφών Ζαφειρίου, καθιστώντας έτσι τους ίδιους ακτήμονες ή μικροκληρούχους, οδηγώντας, ταυτόχρονα τους περισσότερους στο δρόμο της μετανάστευσης.

Ενα τσιφλίκι, για το οποίο δεν υπάρχουν τίτλοι κυριότητας, παρά μια μαρτυρία - ανάμεσα σε άλλες - του μπαρμπα - Δημήτρη Τσακαρνάκη ("Ρ", Δεκέμβρης 1984), για το πώς οι Ζαφειρίου το απέκτησαν: "Ηρθε ο Ζαφειρίου στο Φλάμπουρο, μαζί με δύο άτομα από το Χουμνικό, δικούς του ανθρώπους. Πήρε άλλους τέσσερις συγχωριανούς για μάρτυρες, για να καθορίσει τα σύνορα στο τσιφλίκι. Εμένα με πήραν για να τους περάσω με τη βάρκα απέναντι στο Στρυμόνα. Φτάσαμε στο πρώτο σύνορο και ο Ζαφειρίου όρισε το δεύτερο σύνορο, το Ντικιρντάσι. Από κει, είπε, να γυρίσουμε σε ευθεία και να φτάσουμε το τρίτο σύνορο. Ομως είχαμε μπει πια βαθιά στα χωράφια που ήδη καλλιεργούσαν οι Φλαμπουριώτες. Οι συγχωριανοί μου διαμαρτυρήθηκαν, λέγοντας ότι δεν μπορούμε να δεχτούμε το όριο. Τότε ο τσιφλικάς έβγαλε το πιστόλι από το ζωστήρα και τους απείλησε, ενώ οι άνθρωποί του όρμηξαν και τους χτύπησαν. Τελικά πέρασε αυτό που ήθελε ο τσιφλικάς...".

Σήμερα οι Φλαμπουριώτες Σερρών βρίσκονται κάπου στην Αμερική, στη Γερμανία και στην Αθήνα - οι περισσότεροι μένουν στο δήμο Αιγάλεω - και μόνο κάποιοι ηλικιωμένοι έχουν παραμείνει στο χωριό τους, το Φλάμπουρο. Ενα χωριό που όμως δεν ξεχνούν όσοι το "άφησαν". Αντίθετα, είναι σχεδόν καθημερινά"μέσα" σε αυτό, καθώς ο Σύλλογος των Απανταχού Φλαμπουριωτών,που δημιούργησαν όσοι μετανάστευσαν στην πρωτεύουσα, είναι ο χώρος, όπου διατηρούνται οι παραδόσεις του χωριού τους, ο χώρος όπου σχεδιάζονται οι πολλές, είναι η αλήθεια, παρεμβάσεις, στην πόλη που σήμερα ζουν, αλλά και στο Φλάμπουρο. Αλλωστε, το χωριό δεν "πάσχει" από έλλειψη αγωνιστικότητας και δημοκρατικές παραδόσεις. Θυμίζουμε την κατάληψη που πραγματοποίησαν, τον Νοέμβρη του 1984, στο τσιφλίκι των Ζαφειρίου, απαιτώντας να μπει φρένο στην αυθαιρεσία των τσιφλικάδων και να τους επιστραφεί η γη. Τότε που η κυβέρνηση, προστατεύοντας τους τσιφλικάδες, έστειλε τα ΜΑΤ για να τους απωθήσουν βίαια. Θυμίζουμε ακόμη τις συγκεντρώσεις τους έξω από τα δικαστήρια, όπου συγχωριανοί τους κατηγορούνταν επειδή διεκδίκησαν τη γη τους.

Εκατό περίπου μέλη αριθμεί ο Σύλλογος των Απανταχού Φλαμπουριωτών. Στα 15 χρόνια της ζωής του, έχει να επιδείξει μια πλούσια δραστηριότητα στον πολιτιστικό, αθλητικό, αλλά και κοινωνικό τομέα. Χαρακτηριστικά για τη φιλοσοφία, αλλά και τους στόχους του Συλλόγου, είναι τα λόγια του προέδρου του, Δήμου Παπακώστα: "Τα ιστορικά ήθη και έθιμα, η λαϊκή παράδοση, οι παραδοσιακοί χοροί, κρατήθηκαν στη συνείδηση των Φλαμπουριωτών από γενιά σε γενιά, βρίσκοντας ανταπόκριση στη νεολαία. Οι διάφορες εκδηλώσεις, μας βοήθησαν στην ανάπτυξη των μεταξύ μας σχέσεων, στην ανάπτυξη των πνευματικών και πολιτιστικών αξιών, στην ανάπτυξη της συνείδησης, που στην πράξη μεταφράστηκε σε δημιουργία Επιτροπών Κοινωνικών Προβλημάτων, όπως η Τράπεζα Αίματος. Δραστήρια είναι η συμμετοχή της νεολαίας στα αθλητικά μας τμήματα, ποδοσφαίρου και μπάσκετ. Πριν ένα χρόνο ξεκίνησε μια ποιοτική στροφή σε όλες τις δραστηριότητες του συλλόγου μας. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Η σημερινή κατάσταση μας αναγκάζει. Οι έμποροι του λευκού θανάτου, η κατάπτωση των πολιτιστικών αξιών, ο οικονομικός στραγγαλισμός, η βαρβαρότητα, ο σύγχρονος πολιτισμός τύπου Λαμπράκη - Μέγαρο - Γιορτές με πυροτεχνήματα, εμάς του Φλαμπουριώτες μας βρίσκουν αντίθετους. Γι' αυτό και θα συνεχίσουμε τη στροφή στην ποιότητα, ώστε να διαμορφώσουμε τους όρους και τις προϋποθέσεις η νεολαία μας να είναι ανυπόταχτη σ' αυτούς που θέλουν να της αφαιρέσουν τη χαρά της ζωής".

Ωστόσο, η συνέχιση της στροφής αυτής απαιτεί και την οικονομική ενίσχυση του συλλόγου για τις διάφορες δραστηριότητές του, όπως πολιτιστικές, κοινωνικές, πολλές από τις οποίες "μεταφέρονται" συχνά στο χωριό των μελών του. Χαρακτηριστικά σημειώνουμε ότι για το Αθλητικό Τμήμα του Συλλόγου - το οποίο έχει να επιδείξει μια σειρά από επιτυχίες και αριθμεί πάνω από 80 παιδιά -πρόκειται να ζητήσουν την οικονομική ενίσχυση από τον Δημοτικό Αθλητικό Οργανισμό.

Στις παρεμβάσεις του Συλλόγου περιλαμβάνεται και το αίτημα προς τον Δήμο Αιγάλεω να πάρει τα αναγκαία μέτρα, ώστε να μην πλημμυρίσει ξανά το Αιγάλεω. Παράλληλα, "έχουμε ζητήσει από το Δήμο να προχωρήσει στην ανάπλαση της πλατείας Λάρνακος, που βρίσκεται μπροστά στην αίθουσα του συλλόγου μας και να δημιουργηθεί γήπεδο μπάσκετ, που να πληρεί τις ανάγκες των τριών ομάδων μπάσκετ του συλλόγου μας", μας είπε ο Γιάννης Κουρέας,μέλος της Διοίκησης του Συλλόγου.

Να σημειώσουμε ότι πριν λίγο καιρό ο Σύλλογος, σε ειδική εκδήλωση, έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα του. Εκεί παραβρέθηκε και χαιρέτισε και ο βουλευτής του ΚΚΕ του νομού Σερρών, Σταύρος Παναγιώτου.Ενώ ειδική μνεία έγινε στον ολυμπιονίκη με ειδικές ανάγκες, που ανέδειξε το Φλάμπουρο, τον Γιώργο Τοπτσή.Ο Γ. Τοπτσής γεννήθηκε στο Φλάμπουρο στις 6 Αυγούστου 1958, ενώ στην τρίτη τάξη του Δημοτικού είχε ένα ατύχημα, που έμελλε να σημαδέψει τη ζωή του. Από το 1988 οπότε συμμετείχε για πρώτη φορά σε Ολυμπιάδα, στη Σεούλ, έχει πάρει τρία ολυμπιακά μετάλλια δύο χάλκινα κι ένα αργυρό, και τρία παγκόσμια, δύο αργυρά κι ένα χάλκινο. Φιλοδοξία του πλέον, το χρυσό στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας.