Το Πρόγραμμα που συζητάμε και κάθε πρόγραμμα του Κόμματος, στόχο έχει το πώς το κόμμα της εργατικής τάξης κι όλων των εργαζομένων της χώρας θα φτάσει στον τελικό του σκοπό. Δηλαδή, να απελευθερώσει την εργατική τάξη (ΕΤ) από τους εκμεταλλευτές της και τα μέσα παραγωγής να περάσουν στα χέρια του λαού. Γι' αυτό το λόγο το κόμμα της ΕΤ πρέπει να είναι σε θέση να την καθοδηγήσει, να τη διαπαιδαγωγήσει πολιτικά.

Ομως, για να καταφέρει το κόμμα μας να διαδραματίσει αυτό το ρόλο, χρειάζεται να βρίσκεται μέσα στις μάζες, να αφουγκράζεται τις διαθέσεις τους, τους καημούς και τα προβλήματά τους χωρίς ν' αφομοιώνεται. Χρειάζεται να αναπτύσσει γερούς δεσμούς με την εργατική τάξη, δηλαδή. οι κομμουνιστές να έχουν την πρωτοπορία στα σωματεία και γενικά σε όλο το μαζικό λαϊκό κίνημα (ΜΛΚ), έστι ώστε η δράση μας να ενώνει την ΕΤ σε Α-Α-Μ.

Το κόμμα μας και κάθε μαρξιστικό - λενινιστικό κόμμα επιδιώκει να καθοδηγεί τα συνδικάτα ιδεολογικά και πολιτικά και έχει χρέος να αντιπαλεύει την υποκρισία των οπορτουνιστών, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι τα κόμματα δεν έχουν θέση στο εργατικό ή στο μαζικό κίνημα.

Η δύναμη της ΕΤ βρίσκεται στην οργάνωσή της. Χωρίς την οργάνωσή της η ΕΤ δεν είναι τίποτα. Η οργάνωση χωρίς πολιτικό περιεχόμενο έχει ως επακόλουθο, η ΕΤ να παίζει το παιχνίδι της αστικής τάξης, την εξυπηρετεί στη διατήρηση του συστήματος.

Γι' αυτό οι κομμουνιστές πρέπει να δίνουν ολοκληρωμένα τις θέσεις του Κόμματος για τα προβλήματα της ΕΤ, τις αιτίες που τα γεννούν, τις πολιτικές που τα διατηρούν και τα οξύνουν, το ρόλο των άλλων κομμάτων, ότι δηλαδή θέλουν την ΕΤ υποταγμένη στα συμφέροντα της αστικής τάξης (ΑΤ). Ετσι, οι κομμουνιστές θα βοηθούν ν' αναπτύσσεται η πολιτική συνείδηση της εργατικής τάξης και η ενότητά της στη δράση.

Σύντροφοι, ο οπορτουνισμός είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της επανάστασης. Αν η συντριβή του, κύρια από το εργατικό κίνημα (ΕΚ), δε γίνει πάλη καθημερινή από όλους μας, τότε το ΕΚ θα υπηρετεί την ΑΤ καλύτερα από τους αστούς. Αν δεν ήταν οι οπορτουνιστές να καθοδηγούν την ΕΤ, δε θα υπήρχε η ΑΤ.

Δυστυχώς, σύντροφοι, εσκεμμένα ή μη, έχουμε οπορτουνιστικές απόψεις και στο κόμμα μας.

Ο δημόσιος διάλογος από το "Ρ" μάς έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσουμε τέτοιες απόψεις. Βέβαια, ίσως τεθεί το ερώτημα: "Μα δημοκρατία δεν έχουμε; Ο καθένας εκφράζει την άποψή του".

Οχι, σύντροφοι. Η δημοκρατία παύει να είναι δημοκρατία όταν κάνει κακό στην ΕΤ και το κόμμα της. Οταν δίνει όπλα στον πολιτικό και ταξικό της αντίπαλο και η ίδια δημιουργεί προβλήματα στη δράση του Κόμματος. Τότε, είναι δημοκρατία, σύμφωνα με τα αστικά δεδομένα, επιφανειακή.

Αρα, ένα κομμουνιστικό κόμμα για να μπορεί να καθοδηγεί την ΕΤ και να φτάσει αυτή στον ιστορικό της σκοπό, πρέπει το ίδιο το κόμμα να έχει ιδεολογικοπολιτική ενότητα.

Αντίθετα, όμως, αν το κόμμα μας δεν έχει αυτή την ενότητα, τότε η ενότητα της ΕΤ δεν είναι στόχος υλοποιήσιμος.

Σύντροφοι, όλα τα πολιτικά κόμματα στη χώρα μας υπηρετούν το σύστημα, κάνουν ό,τι μπορούν να το κρατήσουν, να το δυναμώσουν, ποδοπατώντας και ξεπουλώντας την ΕΤ και όλους τους εργαζόμενους.

Είναι ανάγκη, λοιπόν, το κόμμα μας να γίνει η δύναμη της εμπροσθοφυλακής, το πρωτοπόρο και συνειδητό κομμάτι της ΕΤ με ηθική στάση απέναντι σε όλα τα ζητήματα - από τις προσωπικές σχέσεις, τις σχέσεις στην οικογένεια, στο κίνημα.

Η πάλη για την ενότητα της ΕΤ δεν είναι στόχος προσωρινός για το Κόμμα. Αποτελεί βασική αρχή της στρατηγικής μας. Τα συμφέροντά μας ως κόμμα είναι τα ίδια με αυτά της ΕΤ και γι' αυτό το λόγο το ΚΚ είναι το κόμμα της ΕΤ.

Ομως, η ενότητα δεν είναι αυτοσκοπός. Αν ξεκινήσουμε μ' αυτή τη λογική, τότε στο όνομα της ενότητας θα κάνουμε υποχωρήσεις, ώστε εμείς οι ίδιοι θα οδηγήσουμε την ΕΤ σε αφοπλισμό. Και ακριβώς για το λόγο αυτό η θέση του Κόμματος "5 κόμματα - 2 πολιτικές" είναι σωστή.

Οι οπορτουνιστικές δυνάμεις "πασχίζουν" για την ενότητα του εργατικού κινήματος, μιλούν κι αγωνίζονται για ενιαία ψηφοδέλτια, θέσεις στα προεδρεία κλπ. Δεν αναφέρουν όμως λέξη για τους στόχους του κινήματος, την πολιτική δράση του. Ολα σχεδόν τα καταστατικά των σωματείων μιλούν για ισότητα, για σοσιαλισμό. Ας μάθουν οι εργαζόμενοι γιατί γεννήθηκε το συνδικαλιστικό κίνημα, ποιες ήταν οι ανάγκες της γέννησής του. Από μας πρέπει να το μάθουν σύντροφοι, και θα το μάθουν αν εμείς κάνουμε τέτοια δουλιά. Τελευταία, όλες οι διαφορετικές απόψεις που ακούγονται δείχνουν μια αγωνία μήπως και το Κόμμα απομονωθεί. Αλλά τώρα άρχισαν να ανησυχούν, να νοιάζονται για μας και τα ΜΜΕ.