Οπως επιβεβαιώθηκε - λίγα 24ωρα μετά την επιθετική και επεκτατική αυτή ενέργεια - από τις δηλώσεις του Μ. Γιλμάζ και του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, ο Τούρκος αξιωματικός απλά εκτελούσε διατεταγμένη υπηρεσία, στα πλαίσια της γενικότερης τακτικής της Αγκυρας, με την οποία αμφισβητεί το καθεστώς στο Αιγαίο και επιχειρεί να επιβάλει τις αξιώσεις της.

Είναι φανερό πως η ενέργεια αυτή της τουρκικής κυβέρνησης αποτελεί κλιμάκωση των επιθετικών ενεργειών. Στην πραγματικότητα η Αγκυρα επεκτείνει τις "γκρίζες" βλέψεις της και άρα και το "εύρος" των ελληνοτουρκικών "διαφορών" και διαπραγματεύσεων σε όλο το μήκος των ελληνικών συνόρων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

***

Η στάση αυτή της κυβέρνησης γίνεται περισσότερο προκλητική και εξοργιστική, αν παρθεί υπόψη πως οι ΗΠΑ και οι κυριότερες χώρες της ΕΕ έχουν καταστήσει σαφές ότι ευνοούν διαπραγματεύσεις για ένα νέο καθεστώς στο Αιγαίο. Στην πραγματικότητα ευνοούν σχέδια διχοτόμησής του και εγκαθίδρυσης ενός νέου "στάτους" υπό την επικυριαρχία των ΗΠΑ.

Είναι τυχαίο άραγε, για να μην ανατρέξουμε στο παρελθόν, που οι ΗΠΑ, αλλά και η Γερμανία απέφυγαν να καταδικάσουν την πρόσφατη επιθετική ενέργεια της Αγκυρας, που εκδηλώθηκε με την αμφισβήτηση ιδιοκτησίας της Γαύδου;

Αντίθετα, η στάση τους ενθάρρυνε τον Τούρκο πρωθυπουργό να δηλώσει μετά παρρησίας ότι το νομικό καθεστώς της Γαύδου αποτελεί "αντικείμενο πολιτικής διένεξης".

Αλήθεια, τι απέγιναν οι "επιτυχημένες" επισκέψεις του Κ. Σημίτη στις ΗΠΑ και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, όπου, κατά δήλωσή του, είχε εξασφαλίσει την κατανόηση και την πλήρη στήριξη των ελληνικών δικαίων από τους συμμάχους;

Η στάση αυτή των ΗΠΑ και των ΝΑΤΟικών συμμάχων είναι η βασική αιτία των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα μας με την Τουρκία, αλλά η κυβέρνηση προτιμά να στρουθοκαμηλίζει και να βαδίζει ακάθεκτη τον επικίνδυνο και ολισθηρό για τα εθνικά συμφέροντα δρόμο της υποτέλειας και της υποταγής.

Παράλληλα, η κυβέρνηση επιχειρεί να πείσει ότι χειρίζεται τα θέματα των ελληνοτουρκικών σχέσεων με υπευθυνότητα και κατά τρόπο επωφελή για τα εθνικά συμφέροντα και υπερασπίζεται τα ελληνικά δίκαια. Στην κατεύθυνση αυτή προχώρησε την περασμένη βδομάδα στην εντυπωσιοθηρική κίνηση της ματαίωσης της συνάντησης των υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών, Θ. Πάγκαλου και Ε. Γκιονενσάι, στο Βερολίνο. Η κίνηση αυτή της κυβέρνησης, όσο και αν διαφημίστηκε ως "εθνικά υπερήφανη", στην πραγματικότητα δεν καταφέρνει τίποτα περισσότερο από το να ενισχύει το ρόλο των επιδιαιτητών, οι οποίοι σπεύδουν να καταλάβουν το κενό που δημιουργείται με τη διακοπή των απευθείας συνομιλιών.

Μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο ότι η πολιτική αυτή βρίσκει σύμφωνη την ηγεσία της ΝΔ, η οποία επικροτεί τις ανώδυνες για τους "συμμάχους" κυβερνητικές αντιδράσεις, καθώς και τη γραμμή της δήθεν υπερήφανης υπεράσπισης των εθνικών συμφερόντων;

***

Η υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων μπορεί να γίνει από μία διαμετρικά αντίθετη πολιτική, η οποία ξεκινά από τη διαπίστωση ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ αντιπροσωπεύουν τον υπ' αριθμόν ένα κίνδυνο για την εδαφική ακεραιότητα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Η συνέχιση της αδιέξοδης πολιτικής και της κυβέρνησης Σημίτη "εγκαινιάστηκε" τη νύχτα της 30ής του Γενάρη 1996 και συνεχίζει στην ίδια γραμμή πλεύσης: Επιμένει αμετανόητα να αναθέτει την επίλυση των ελληνοτουρκικών "διαφορών" στις "καλές υπηρεσίες" των ΗΠΑ και της ΕΕ