Το χειρότερο όμως είναι ότι το πρόγραμμα των εξοπλισμών που έχει καταστρώσει η κυβέρνηση Σημίτη, το οποίο ανέρχεται στο ιλιγγιώδες ποσό των τριών τρισεκατομμυρίων για την επόμενη πενταετία, είναι ουσιαστικά άχρηστο, για την αμυντική θωράκιση της χώρας. Εξυπηρετεί μόνο τις νέες στρατηγικές επιδιώξεις και σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και ανταποκρίνεται στις ανάγκες του νέου ρόλου του, ο οποίος δεν είναι τίποτα άλλο παρά η "διευθέτηση των κρίσεων" και οι στρατιωτικές παρεμβάσεις σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου διακυβεύονται τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών.
***
Παρ' όλα αυτά η κυβέρνηση Σημίτη, η οποία στις προγραμματικές δηλώσεις της έκανε αναφορά για μείωση των "αμυντικών" δαπανών, έχει αρχίσει τη "μελέτη" για την εξεύρεση των πόρων, που απαιτούνται για τη νέα αγορά του αιώνα. Μελέτη η οποία οδηγεί, χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, κατευθείαν στη σύναψη νέων δανείων και ακόμη μεγαλύτερης υπερχρέωσης της χώρας, με ό,τι αυτά συνεπάγονται.
Οι οικονομικές επιπτώσεις από την αγορά των νέων εξοπλισμών είναι προφανείς και πανθομολογούμενες. Ο ίδιος ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Λ. Παπαδήμος, ομολόγησε ότι "ακόμα και αν το εξοπλιστικό πρόγραμμα περιοριστεί σε 1 τρισ. δρχ. την προσεχή πενταετία θα έχει αρνητικές συνέπειες στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής".
Βέβαια, τόσο ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας όσο και οι θεματοφύλακες του προγράμματος σύγκλισης (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Πολιτική Ανοιξη, "ΣΥΝ") ανησυχούν από τη σκοπιά των "δυσχερειών", που θα δημιουργηθούν για την ονομαστική επίτευξη των κριτηρίων του Μάαστριχτ. Οι πλέον "τολμηροί" από τους ευρωλάτρες προτείνουν να τεθεί θέμα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ώστε να δείξει κατανόηση και να αποδεχτεί ένα ειδικό καθεστώς σύγκλισης της χώρας μας. Αυτό είναι όλο. Εκεί εξαντλείται και ο "προβληματισμός" και οι "αντιρρήσεις" τους. Κατά τα λοιπά δε θέτουν ζήτημα αμφισβήτησης της "αναγκαιότητας" των εξοπλιστικών δαπανών, ούτε βέβαια έχουν αντιρρήσεις να πληρώσει ο ελληνικός λαός τις επιταγές των εμπόρων του πολέμου για δύο τρεις ή τέσσερις γενιές.
Το σημαντικότερο όμως είναι άλλο. Κανείς από τους εκπροσώπους του δικομματισμού δεν μπαίνει στον κόπο να απαντήσει στο κρίσιμο ερώτημα, αν η νέα "αγορά του αιώνα" υπηρετεί τις αμυντικές ανάγκες της χώρας και σε τελευταία ανάλυση, αν εξασφαλίζει την άμυνα και την εθνική ανεξαρτησία της, απέναντι στην υπαρκτή τουρκική απειλή, που διαρκώς επισείουν και σε μεγάλο βαθμό διογκώνουν σκόπιμα, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο.
Μια πρώτη ματιά στο είδος των εξοπλισμών (Αβακς, ιπτάμενα τάνκερ, φρεγάτες, πύραυλοι αέρος αέρος, πάτριοτ και άλλα "έξυπνα" όπλα - όλα πανάκριβα) που σχεδιάζει να προμηθευτεί η κυβέρνηση δείχνει καθαρά ότι δεν πρόκειται για όπλα που ανταποκρίνονται στις πραγματικές αμυντικές ανάγκες της χώρας. Πρόκειται για όπλα που ταιριάζουν γάντι στους νέους στρατηγικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και "χρυσοπωλούνται" από τις πολεμικές βιομηχανίες, κυρίως των ΗΠΑ.
Εξίσου σοβαρό, όμως, είναι και το γεγονός ότι ο εξοπλισμός των Ενόπλων Δυνάμεων είναι - και θα γίνει περισσότερο - εξαρτημένος από τις ΗΠΑ, οι οποίες ουσιαστικά θα καθορίζουν και τους "στόχους" και σκοπούς για τους οποίους θα χρησιμοποιηθούν. Ιδιαίτερα τα "έξυπνα όπλα", που βασίζονται στην ηλεκτρονική τεχνολογία, είναι καταδικασμένα να εναρμονίζονται με τον κεντρικό σχεδιασμό του ΝΑΤΟ. Υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι πληροφορίες που θα δίνουν τα Αβακς θα φιλτράρονται προηγούμενα από τα κέντρα πληροφοριών και τις βάσεις των Αμερικανών; Υπάρχει καμία αμφιβολία για το αν μπορούν να εκτοξευτούν και πού θα κατευθυνθούν οι, αποτυχημένοι και στον "πόλεμο του Κόλπου", πύραυλοι "πάτριοτ";
Παραβλέπουν ότι αυτή η επικίνδυνη συσσώρευση αυτού του τεράστιου εξοπλισμού στην περιοχή μπορεί να θέσει κάποιους στον πειρασμό να τον χρησιμοποιήσουν; Και τότε πού θα βρίσκονται - και τι να τους κάνουμε - οι κυβερνώντες;
***
Οι αθέατες πλευρές του προγράμματος των εξοπλισμών είναι πολλές και δεν είναι δυνατόν να αναφερθούν στα περιορισμένα πλαίσια του άρθρου. Θα περιοριστούμε να θέσουμε ένα αθώο ερώτημα ανάμεσα στα αλλα που αποσχολούν το λαό μαςτο τελευταίο διάστημα: Μήπως η κυβέρνηση Σημίτη, εκτός των άλλων, με το πρόγραμμα των εξοπλισμών επιχειρεί να "εξαγοράσει" την ανοχή, αν όχι τη στήριξη, των ΗΠΑ και των ισχυρών Ευρωπαίων εταίρων;
Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ
Αποκλειστικά και μόνο αρνητικές και μάλιστα βαριές συνέπειες θα έχει για το σήμερα και το αύριο της χώρας η υλοποίηση των κυβερνητικών σχεδίων για νέες, ακόμη μεγαλύτερες "αγορές του αιώνα"