- Σε τι βαθμό έχει "ακουμπήσει" η ανεργία και το νομό Κοζάνης;

- Ο νομός ακολουθεί φθίνουσα πορεία, εδώ και χρόνια, με αποτέλεσμα τη ραγδαία αύξηση της ανεργίας. Δεν είναι τυχαίο ότι στατιστικές έρευνες κατατάσσουν τη Δυτική Μακεδονία πρωταθλήτρια στην ανεργία με ποσοστό 13,2%. Μια περιοχή όπου παράγεται το 70% της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας. Στην αύξηση της ανεργίας συντέλεσαν, φυσικά, οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης που περιορίζουν τις αγροτικές καλλιέργειες. Στην ανεργία συμβάλλει και η αποβιομηχάνιση, με το κλείσιμο των Μεταλλείων των ΕΛΣΙ, καθώς και τη μείωση της παραγωγής της ΑΕΒΑΛ και της ΛΑΡΚΟ, που και αυτές οδηγούνται στο κλείσιμο. Παράλληλα, η συνεχιζόμενη κρίση της γούνας στην περιοχή της Σιάτιστας ανάγκασε πολλούς να εγκαταλείψουν το επάγγελμα και να αναζητήσουν αλλού δουλιά. Ολα αυτά, βεβαίως, είχαν ως αποτέλεσμα την εγκατάλειψη των χωριών και τη μετακίνηση πολλών εργαζομένων στα αστικά κέντρα. Την κατάσταση ήρθε να επιδεινώσει ο καταστρεπτικός σεισμός. Η κυβέρνηση υποσχέθηκε μέτρα μετά το σεισμό, για να βγει ο νομός από το αδιέξοδο. Ομως αυτά ήταν ανεπαρκή, πράγμα που τόνισε με παρεμβάσεις της από την πρώτη στιγμή η ΝΕ του ΚΚΕ. Πάντως, ακόμα και η υλοποίηση των ανεπαρκών αυτών μέτρων για την επίλυση του στεγαστικού καθυστερεί με ευθύνη της κυβέρνησης. Πέρα από την ανεργία στα σοβαρά προβλήματα της περιοχής πρέπει να αναφέρουμε και τη ρύπανση του περιβάλλοντος από τις παρεμβάσεις της ΔΕΗ στην περιοχή. Υπάρχουν μέρη που ασφυκτιούν, κυριολεκτικά, από τη σκόνη και την τέφρα που δημιουργούν τα λιγνιτωρυχεία.

- Ποιους βαρύνουν οι ευθύνες;

- Βαρύνουν τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που όλα τα προηγούμενα χρόνια υλοποιούσαν τις πολιτικές που τους επέβαλαν τα ξένα κέντρα και που είχαν ως στόχο τη συρρίκνωση της οικονομικής, παραγωγικής βάσης της χώρας. Τα προγράμματα ανάπτυξης που κατά καιρούς εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις στο νομό δεν ανταποκρίνονταν στις πραγματικές ανάγκες της περιοχής ή γίνονταν για την εξόφληση κομματικών δεσμεύσεων, με αποτέλεσμα τη διόγκωση των προβλημάτων, την εκρηκτική αύξηση της ανεργίας και την πτώση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων.

- Τι πρέπει να γίνει, για να βγει ο νομός από το αδιέξοδο;

- Πρέπει να παρθούν μέτρα, ώστε να αποφευχθεί η εγκατάλειψη των χωριών και να ενταχθεί όλος ο νομός στα κίνητρα του αναπτυξιακού νόμου 1892/90. Για να καταπολεμηθεί η ανεργία, πρέπει να στηριχτεί και να αναπτυχθεί ο πρωτογενής τομέας, με την κατασκευή φραγμάτων, την άρδευση των εκτάσεων, την κατασκευή κτηνοτροφικών μονάδων, τη διεκδίκηση της άρσης των περιοριστικών μέτρων στα αγροτικά προϊόντα, που ισχύουν στα πλαίσια της ΓΚΑΤΤ, της ΚΑΠ, της ΕΕ και της Συνθήκης του Μάαστριχτ και να διεκδικηθούν ειδικές ρυθμίσεις για την υποβαθμισμένη περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας. Στο δευτερογενή τομέα, να εξασφαλιστούν οι αναγκαίοι πόροι για τη στήριξη των επιχειρήσεων που υπάρχουν, εκσυγχρονισμός της ΑΕΒΑΛ και επαναλειτουργία των Μεταλλείων Ροδιανής (ΕΛΣΙ). Είμαστε αντίθετοι με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και τη δρομολόγηση του κλεισίματος της ΛΑΡΚΟ. Αντίθετα από αυτή την κατεύθυνση, πρέπει να εγκατασταθούν νέες επιχειρήσεις στην περιοχή, που να συνδέονται με τις δραστηριότητες της ΔΕΗ, αλλά και των άλλων επιχειρήσεων. Επίσης ο κλάδος της γούνας στη Σιάτιστα και τα μάρμαρα του Τρανοβάλτου μπορούν να συντελέσουν στην οικονομική ανάπτυξη, αν στηριχτούν αποφασιστικά. - Και πώς μπορούν να υλοποιηθούν αυτά;

- Για να γίνουν χρειάζεται να αναθεωρηθούν προγράμματα και πολιτικές που εφαρμόστηκαν και έχουν σχέση με τις αντιλαϊκές επιλογές της ΕΕ. Χρειάζεται η διεκδίκηση πόρων, που θα διοχετευτούν στην κατεύθυνση ανάπτυξης παραγωγικών τομέων του νομού. Σε αυτήν την κατεύθυνση οι εργαζόμενοι έχουν τον πρώτο λόγο, εφόσον με τον αγώνα τους μπορούν να επιβάλλουν λύσεις στα προβλήματα της περιοχής.

Θ. Μπ.