Η αγωνία και η ελπίδα των νέων για μια καλύτερη ζωή σε μια καλύτερη κοινωνία, εγκλωβισμένη όμως συχνά στους μύθους και στα αδιέξοδα της κυρίαρχης πολιτικής και ιδεολογίας, ήταν το κύριο χαρακτηριστικό της χτεσινής συνεδρίασης - συζήτησης της "Βουλής των Εφήβων". Η κυβέρνηση επιδίωξε να στήσει μια φιέστα, για να δείξει ότι ενδιαφέρεται για τα προβλήματα και τις απόψεις των νέων, ότι ενδιαφέρεται να ακούσει τις απόψεις και τις προτάσεις τους. Παρόλο που οι 300 "Εφηβοι Βουλευτές", με τον τρόπο που επιλέχθηκαν, δεν ήταν σε καμιά περίπτωση Σώμα που εξέφραζε το σύνολο και την πολυμορφία της ελληνικής νεολαίας, των εφήβων ή και μόνο αυτών των ίδιων των μαθητών - επρόκειτο μόνο για μαθητές της Β Λυκείου - αναμφίβολα, με τις απόψεις και τον προβληματισμό που ανέπτυξαν, δίνουν, από κάθε άποψη, ενδιαφέρον υλικό για εξαγωγή ωφέλιμων συμπερασμάτων.

Φάνηκε καθαρά - έστω κι απ' αυτό το ελάχιστο και μονόπλευρα περιορισμένο τμήμα των νέων - ότι οι νέοι άνθρωποι, πλην ελαχίστων ακραίων εξαιρέσεων, ενδιαφέρονται για τα κοινά, δεν αποστρέφονται την πολιτική και την ενασχόληση μ' αυτήν, αγωνιούν για την υπάρχουσα κατάσταση που βιώνουν, οραματίζονται και ελπίζουν. Συνεπώς, μπορούν να βρουν τους δρόμους για αποτελεσματικότερες παρεμβάσεις, έτσι ώστε να πάρουν το μέλλον τους στα δικά τους χέρια. Φάνηκε πως δεν υπάρχουν θέματα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής που δεν ενδιαφέρουν, που δε συγκινούν, που δεν αγγίζουν, που δεν προβληματίζουν τους νέους. Οι μαθητές που μίλησαν χτες - ανεξαρτήτως των απόψεων που εξέφρασαν - ασχολήθηκαν με όλα τα ζητήματα: Με την παιδεία, την οικονομία, τη γεωργία, τα ναρκωτικά, τον κάθε λογής ρατσισμό, με την εξωτερικά πολιτική και τα λεγόμενα εθνικά θέματα, με τη βία και την εγκληματικότητα, το περιβάλλον, τα ΜΜΕ κλπ. Ακούστηκαν σκέψεις και προτάσεις - πολλές φορές αντιφατικές και ασαφείς - με έντονο το στοιχείο της αγωνίας και της ελπίδας για μια καλύτερη ζωή, που όμως αυτά τα παιδιά δε γνωρίζουν πώς θα την πετύχουν.

Βέβαια, δεν είναι δυνατόν να παρουσιαστεί το σύνολο των απόψεων που κατατέθηκαν. Εντούτοις, δεν μπορεί παρά να σημειωθούν ορισμένες πλευρές, που ήταν ιδιαίτερα χαρακτηριστικές, όπως:

• Κατατέθηκε πλήθος προτάσεων για την αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος, ώστε η παιδεία να αποκτήσει ουσιαστικό περιεχόμενο, να είναι ουσιαστική, δωρεάν και δημόσια. Ακόμη υπογραμμίστηκε η ανάγκη για προστασία, φροντίδα και ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, για στήριξη του πολιτισμού και του αθλητισμού.
• Εκφράστηκε έντονη αντίθεση στο ρατσισμό και υπογραμμίστηκε ότι είναι "από τα σοβαρότερα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας", αγγίζει όλες τις πλευρές της κοινωνικής ζωής και "διακρίνεται - όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε - σε κοινωνικό, φυλετικό, θρησκευτικό, εθνικό, πολιτισμικό ακόμη και ταξικό".
• Εκφράστηκε η άποψη για ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, με το οποίο δε θα φορολογούνται με ίδια κριτήρια ο λαός και οι εύρωστες οικονομικά τάξεις.
• Ακούστηκαν σκέψεις και προτάσεις για την προστασία του περιβάλλοντος, από την ασυδοσία και την αδιαφορία που κυριαρχούν σήμερα, και που στηρίζονται στην επιδίωξη για αλόγιστο κέρδος απ' όσους έχουν οικονομικές δραστηριότητες.
• Υπογραμμίστηκε η ανάγκη για οικονομική ανάπτυξη της χώρας - ιδιαίτερα της υπαίθρου και των ακριτικών περιοχών - για την αντιμετώπιση της ανεργίας, για ενίσχυση της βιομηχανίας και της αγροτικής οικονομίας.
• Σε ό,τι αφορά τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, οι μαθητές που πήραν τον λόγο ασχολήθηκαν κυρίως με την ελληνοτουρκική κρίση κι απ' όσα είπαν ήταν εμφανής η επίδραση της αντιτουρκικής και γενικώς της εθνικιστικής προπαγάνδας που καλλιεργούν έντεχνα οι πολιτικοί, τα κόμματα του κατεστημένου και τα ΜΜΕ. Προτάσεις, όπως "να πάρουμε την Ανατολική Θράκη", "ναι στη σύρραξη", "να αυξηθούν οι στρατιωτικές δαπάνες", "να κλείσει το τουρκικό προξενείο στη Θράκη", "να πάνε Πόντιοι στη Θράκη", "να στρατεύονται οι γυναίκες", "να μην αναγνωριστούν τα Σκόπια με το όνομα "Μακεδονία" ή παράγωγό του" κλπ., δείχνουν ακριβώς τα αποτελέσματα της διείσδυσης σε νέους ανθρώπους του δηλητηρίου του εθνικισμού, του σοβινισμού και της πατριδοκαπηλίας, ως αντίδοτο στα αισθήματα που δημιουργεί στο λαό η υποτελής στάση της καθεστηκυίας τάξης πραγμάτων απέναντι στο διεθνή ιμπεριαλισμό.

Απ' όλη τη συζήτηση αξίζει να αναφέρουμε ξεχωριστά δύο παρεμβάσεις. Και τούτο διότι περιείχαν ορισμένες ξεχωριστές σκέψεις. Συγκεκριμένα, ο Α. Εφετζής,από την Α Περιφέρεια Αθήνας, έκανε έντονα επικριτικές παρατηρήσεις για τον τρόπο που επιλέχθηκε και συγκλήθηκε η "Βουλή των Εφήβων", τονίζοντας ότι δεν είναι αντιπροσωπευτική ούτε των εφήβων, ούτε της νεολαίας. "Ενας εργαζόμενος νέος - είπε - που πηγαίνει να βγάλει το ξεροκόμματο για να ζήσει την οικογένειά του, πώς εκπροσωπείται εδώ; Εχουμε βγει εμείς για να βγάλουμε το ξεροκόμματο; Νομίζω ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να μιλήσουμε εκ μέρους του νέου αυτού". Και συμπλήρωσε: "Εχω μια στατιστική έρευνα που λέει ότι από 10 μέχρι 24 ετών υπάρχει ένα ποσοστό 22% αναλφάβητων. Ποιος τους εκπροσωπεί αυτούς;".Ο ομιλητής κατήγγειλε ακόμη τον τρόπο που λειτούργησαν τις προηγούμενες μέρες οι επιτροπές των "Εφήβων Βουλευτών", αναφέροντας ότι προτάσεις που καταψηφίστηκαν - όπως να ιδιωτικοποιηθούν οι ΔΕΚΟ - εμφανίστηκε ότι υπερψηφίστηκαν. Τέλος, υπογράμμισε ότι στη "Βουλή των Εφήβων" δεν έγινε διάλογος αλλά μονόλογος, αφού δεν αντιπροσωπεύονταν όλα τα τμήματα της νεολαίας και κατέληξε σημειώνοντας ότι έτσι δε γίνεται πραγματικός αγώνας των νέων για τα προβλήματά τους.

Ο Α. Τσιφόπουλος,από τη Β Πειραιά, ανάμεσα στα άλλα, αναφέρθηκε και στη γενιά του Πολυτεχνείου, τονίζοντας: "Η γενιά του Πολυτεχνείου πίστεψε σε κάποιες ιδεολογίες, σε κάποια όνειρα και τώρα οι ίδιοι αυτοί έρχονται να αντικρούσουν τα ίδια τους τα όνειρα και να τα κατακρίνουν. Εμείς θέλουμε πίσω τα δικά τους όνειρα, τα όνειρα τα δικά μας".

Η "Βουλή των Εφήβων" ολοκλήρωσε χτες τις εργασίες της, αλλά, όπως δήλωσε ο Απ. Κακλαμάνης, θα επιδιωχτεί για φέτος να επαναλάβει με την ίδια σύνθεση τις εργασίες της μέσα στο καλοκαίρι ή το Σεπτέμβρη. Τη χτεσινή συνεδρίαση παρακολούθησαν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός και μέλη της κυβέρνησης, οι αρχηγοί των κομμάτων και βουλευτές.