Αυτός είναι, λοιπόν, ο πρώτιστος στόχος της κυβέρνησης. Αυτή είναι η ύψιστη αξία της σύγχρονης κοινωνίας μας, σύμφωνα με την κυβέρνηση. Σ' αυτόν πρέπει να υποταχθούν τα πάντα. Η ισχυρή επιχείρηση και - δεν το λέει ο υπουργός, αλλά εννοείται - ο ισχυρός, ο πάμπλουτος επιχειρηματίας. Γιατί, βέβαια, δε νοείται ισχυρή επιχείρηση, χωρίς πάμπλουτο ιδιοκτήτη. Εχετε δει εσείς, καμιά μεγάλη και πολύ κερδοφόρα επιχείρηση, χωρίς ο ιδιοκτήτης της, να μην ξέρει τι έχει; Εμείς, πάντως, όχι.

Κι ας υποθέσουμε - έτσι, για να συνεχιστεί η κουβέντα - ότι πράγματι, οι ισχυρές επιχειρήσεις είναι παραδείγματα ηθικής και νομιμότητας και δίνουν τα καλύτερα μεροκάματα, δε φοροδιαφεύγουν κλπ., κλπ. Ας υποθέσουμε, επίσης, ότι κάνουν ακόμη και δωρεές και ελεημοσύνες. Πόσες, άραγε, ισχυρές επιχειρήσεις και πόσους πάμπλουτους επιχειρηματίες, θα φτιάξει η κυβέρνηση με την πολιτική της; Εκατό, διακόσιες, πεντακόσιες; Πάντως, έναν περιορισμένο αριθμό και, σίγουρα, μικρότερο από τετραψήφιο νούμερο, όπως φανερώνει η διεθνής καπιταλιστική πραγματικότητα. Και οι υπόλοιπες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, τι θα γίνουν; Οι αυτοαπασχολούμενοι εκατοντάδες χιλιάδες επαγγελματίες, βιοτέχνες και έμποροι; Οι εργαζόμενοι, που δε θα δουλεύουν στις ισχυρές επιχειρήσεις; Οι μικροί και φτωχοί αγρότες; Γιατί, μπορεί ο υπουργός, να ισχυρίζεται, ως άλλος Λάσκαρης, ότι «το συμφέρον του εργαζόμενου συγκλίνει με το συμφέρον της επιχείρησης», αλλά η πραγματικότητα φανερώνει το ακριβώς αντίθετο. Τα υπερκέρδη και τα πλούτη των μεγάλων επιχειρηματιών και του κεφαλαίου, οικοδομούνται πάνω στη μαζική φτώχεια και στην εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων. Αυτή είναι η αλήθεια.