Η επτάμηνη μετα - παπανδρεϊκή κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον νέο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ κ. Σημίτη, τον αυτοαποκαλούμενο εκσυγχρονιστή και εκφραστή της κεντροαριστεράς, δεν αιφνιδίασε κανέναν. Υποταγμένη στην αυστηρή γραμμή του Μάαστριχτ και στις εντολές των στρατοκρατών του ΝΑΤΟ, η τρίχρονη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ απέτυχε σε όλους τους βασικούς τομείς. Τα οξυμένα εθνικά - πολιτικά - οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα καθημερινά συσσωρεύονται με την κυβερνητική ανευθυνότητα - ανικανότητα και απραξία.

Οι γνωστές εδώ και ένα χρόνο τριβές - κόντρες και αντιπαραθέσεις στο κυβερνητικό στρατόπεδο συνεχίζονται και μετά το συνέδριο κάτω απ' το τραπέζι δημιουργώντας μια προσωπική ανασφάλεια στον πρόεδρό του.

Η επιθυμία των Βρυξελλών και των διαπλεκόμενων συμφερόντων για μια νέα πιο υποτακτική κυβέρνηση με πλασματική αυτοδυναμία, ικανή να εφαρμόσει σκληρότερη οικονομική πολιτική σε βάρος των λαϊκών τάξεων αλλά και το άμεσο κλείσιμο όλων των εθνικών προβλημάτων που σήμερα βρίσκονται σε κρίσιμη καμπή, ανάγκασαν τον νέο ηγέτη των "καθαρών λύσεων" να συρθεί στην κάλπη εγκαταλείποντας τους λεονταρισμούς και το γνωστό σλόγκαν 2 + 4.

Ομως ο λαός γνώρισε απ' την καλή τι σημαίνει αυτοδύναμο ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Υποτέλεια ανευθυνότητα - αερολογίες - κομματικό κράτος - λιτότητα - ανεργία - σκάνδαλα. Και θα απαντήσει με την ψήφο του.

Η ΝΔ ως αξιωματική αντιπολίτευση δεν απέδωσε. Συμπολίτευση από τη θέση της αντιπολίτευσης. Προσαρμοσμένη στη σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική της αλλά και πιστή στο δόγμα της Μαύρης Βίβλου οραματίζεται μια νέα αυτοδυναμία αναπαλαιώνοντας τη λαθεμένη πολιτική της, που τόσα χρόνια γνωρίσαμε.

Ο πολυσυλλεκτικός και πολυτασικός ΣΥΝ, κολυμπά σε θολά νερά. Χωρίς ιδεολογικό και πολιτικό υπόβαθρο πελαγοδρομεί στο χώρο της "Αριστεράς". Η μόνη φιλοδοξία του, να διατηρηθεί ως τσόντα και δεκανίκι στο πολιτικό στερέωμα για μετεκλογικές συνεργασίες. Η υπερβατική ΠΟΛ.ΑΝ. με τις ανεύθυνες εθνικιστικές της κραυγές και τα ονειροπόλα ιδεολογήματά της, καθημερινά χάνει ύψος με αμφίβολο και άγνωστο το μέλλον της. Τέλος το "κίνημα" Τσοβόλα με τις λαϊκίστικες κορόνες του θυμίζει Παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ 74 - 89.

Στην απέναντι πολιτική όχθη στέκει το ΚΚΕ με ξεκαθαρισμένες θέσεις και αταλάντευτη εθνική - πολιτική - οικονομική και κοινωνική πλεύση που καθημερινά δικαιώνεται από την ίδια τη ζωή. Κόμμα πάλης και αντίστασης με εναλλακτικές προτάσεις και λύσεις που ανακουφίζουν τα λαϊκά στρώματα. Κόμμα των εργαζομένων, των αγροτών και των μικρομεσαίων που με τους συνεπείς αγώνες του, συνθλίβει τα αντιλαϊκά σχέδια των μονομάχων.

Η δυναμική του παρουσία στη νέα Βουλή είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε για να μπει φραγμός στον ολιγαρχικό νεοφιλελευθερισμό και στη δεξιά σοσιαλδημοκρατία.

Καθήκον κάθε αριστερού και χρέος κάθε καλόπιστου δημοκράτη είναι να σταθεί σε τούτη την εκλογική αναμέτρηση δίπλα στο ΚΚΕ για ισχυρή κοινοβουλευτικήπαρουσία.

Πέρα από μικροκομματικές διαφορές και προσωπικές πικρίες, καθολική συστράτευση για νίκη της δημοκρατίας, για μια καλύτερη ποιότητα ζωής.

Αλλος δρόμος δεν υπάρχει, το μαχαίρι έφτασε στο κόκαλο. Ολοι μαζί στη μάχη, ρίχνοντας στις 22 Σεπτέμβρη "δαγκωτό" το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ.