"Το Πολυτεχνείο είναι σύμβολο της αντίστασης, της πάλης και της ελπίδας. Εμπνέει και καλεί στο δρόμο του αγώνα όσους θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα.Φοβίζει όλους αυτούς που υπηρετούν το άδικο σύστημα της εκμετάλλευσης, την εξάρτηση, τη συντήρηση. Ηταν μια μεγάλη και λαϊκή εξέγερση.

Το Νοέμβρη του 1973, μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο, χιλιάδες φοιτητές και εργάτες αναμετρήθηκαν θαρραλέα με τη δικτατορία. Δεν ήταν μια τυφλή αντίδραση κάποιων λίγων αγανακτισμένων, απολιτικών κλπ.

Ηταν μια πραγματική εξέγερση γιατί η νεολαία και ο λαός ήταν μαζί στον αγώνα. Τα συνθήματα - αιτήματα που κυριάρχησαν: "Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία - Εθνική ανεξαρτησία - Εξω οι Αμερικάνοι και το ΝΑΤΟ", δεν αμφισβήτησαν μόνο την καταπίεση και την τρομοκρατία της χούντας, μα αποκάλυψαν τα στηρίγματα και τον επικίνδυνο ρόλο της για το λαό μας και την Κύπρο.

Ηταν μια εξέγερση που πρόβαλε και απαίτησε μια άλλη πορεία για τη χώρα μας, από αυτή που επιδίωκε το μεγάλο κεφάλαιο, οι ιμπεριαλιστές κι οι εδώ υπηρέτες τους.

Διεκδίκησε ένα διαφορετικό μέλλον από αυτό που σήμερα ζούμε. Δεν ήταν ένα τυχαίο ξέσπασμα, ούτε ήρθε από το πουθενά.

Το Πολυτεχνείο του 73 ήταν αποτέλεσμα μιας επίμονης, σκληρής και πολύχρονης αντιστασιακής δράσης και μιας έντονης ιδεολογικής και πολιτικής αντιπαράθεσης. Αυτή η αγωνιστική ανάταση ήρθε να δικαιώσει την αντιδικτατορική - αντιιμπεριαλιστική πολιτική και δράση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ (που ιδρύθηκε και αναπτύχθηκε στα πέτρινα χρόνια της δικτατορίας) γιατί ήταν το μόνο κόμμα που πίστευε και επιδίωκε τη μαζική λαϊκή αντίσταση και δράση, κόντρα στην ηττοπάθεια και το συμβιβασμό.

Στο Πολυτεχνείο βρήκαν τη συνέχειά τους οι προηγούμενοι αδικαίωτοι αγώνες του λαού μας. Η θρυλική αντίσταση του ΕΑΜ,του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ.Του ηρωικού Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.Των χιλιάδων νεκρών, εκτελεσμένων, φυλακισμένων και εξορίστων, για το δίκιο, την ανεξαρτησία, για το σοσιαλισμό. Ηταν η συνέχεια και η νέα αρχή.

Είκοσι τρία χρόνια μετά, και μπροστά μας έχουμε τους ίδιους εχθρούς που το Πολυτεχνείο του '73 αναμετρήθηκε. Σήμερα φορούν άλλο προσωπείο, μα έχουν τους ίδιους με τότε αντιλαϊκούς και αντιδραστικούς στόχους. Πάνω από τη χώρα μας πλανιέται μια νέα δικτατορία που ήδη σκιάζει τη ζωή μας και απειλεί το μέλλον. Είναι ευρωδικτατορία του Μάαστριχτ, που θέλουν να επιβάλλουν τα μεγάλα αφεντικά της Ευρωπαϊκής Ενωσης και οι συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις. Είναι η Νέα Ιμπεριαλιστική τάξη του πολέμου που απειλεί την ειρήνη, τη χώρα μας και τους λαούς της περιοχής μας.

Είκοσι τρία χρόνια μετά και "το ψωμί - η παιδεία - η ελευθερία" απαγορεύονται και πάλι. Ζούμε σε μια εποχή που όσο μεγαλώνει ο πλούτος μεγαλώνει και η ανισότητα! Σε ένα εκμεταλλευτικό σύστημα που γίνεται όλο και πιο άδικο, πιο βάρβαρο. Η συντηρητική πολιτική των κομμάτων του κατεστημένου, με οδηγό την αντιδραστική Συνθήκη του Μάαστριχτ, τα συμφέροντα και τις εντολές της ολιγαρχίας:

Κάνει τους εργάτες, τους αγρότες φτωχότερους και σ' εμάς, τους νέους βάζει νέα και πιο πολλά "απαγορεύεται" στη ζωή μας. Στη σταθερή δουλιά, στη μόρφωση, στο δικαίωμα στο όνειρο και την ελπίδα...

Η ενημέρωση, ο αθλητισμός, ο πολιτισμός γίνεται επιχείρηση και μέσο των βιομηχάνων και των τραπεζιτών. Και μας τους νέους μας θέλουν υποταγμένους στο περιθώριο με υποκατάστατα, ναρκωτικά, ΜΑΤ και εισαγγελείς...

Οι πολυεθνικές της Ευρώπης και οι εδώ βιομήχανοι θέλουν να φέρουν το μέλλον στα μέτρα τους. Να ζήσουμε κάτω από τη σκληρή εξουσία τους με τις προδιαγραφές της "Μπούντεσμπανκ" χωρίς δικαιώματα και δημοκρατικές ελευθερίες.

Είκοσι τρία χρόνια μετά και στη χώρα μας, η ειρήνη, το μέλλον μας ξανά απειλείται.

• Απειλείται από τον ιμπεριαλισμό, από το ΝΑΤΟ, τους Αμερικανούς και την ΕΕ που θέλουν να επιβάλλουν στην περιοχή μας την κυριαρχία τους, την εκμετάλλευση των λαών. Τη νέα τάξη του ΠΟΛΕΜΟΥ. Μετά τον πόλεμο και τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας η απειλή γίνεται πιο άμεση για την Κύπρο, το Αιγαίο.
• Απειλείται από την πολιτική της εξάρτησης από την πλήρη συμμόρφωση της κυβέρνησης στις εντολές - διαταγές των στρατηγών του ΝΑΤΟ και των αξιωματούχων των ΗΠΑ και της ΕΕ. Από τις βάσεις και τα ΝΑΙ στις ΝΑΤΟικές επεμβάσεις, τους εξοπλισμούς, στις αποστολές Ελλήνων στρατιωτών εκτός συνόρων, τη συγκρότηση μισθοφορικού σώματος και της πολυεθνικής δύναμης ταχείας επέμβασης...

Είκοσι τρία χρόνια μετά το Πολυτεχνείο είναι όσο ποτέ άλλοτε αδικαίωτο και όσο ποτέ άλλοτε επίκαιρο. Οι συντηρητικές δυνάμεις με διάφορα ιδεολογήματα, με απειλές και σενάρια (σαν τα κεντροαριστερά) προσπαθούν να μας πείσουν πως έχουμε μόνο μια επιλογή: Να υποταχθούμε.

Το Πολυτεχνείο μάς καλεί να πούμε ΟΧΙ στα συντηρητικά πρότυπα ζωής του ατομικισμού και της ιδιοτέλειας, του συμβιβασμού και της αδιαφορίας. Μας θέλει Ανυπότακτους στο δρόμο των αγώνων, για όλα όσα μας ανήκουν ενάντια σ' όλους αυτούς που μας τα στερούν. Μας καλεί στην αντεπίθεση για να νικήσει, για να νικήσουν οι αγώνες.

Βαδίζοντας στο δρόμο που άνοιξε το Πολυτεχνείο, το δρόμο του αγώνα μαζί με την εργατική τάξη και το λαό, για τα δικαιώματα μας, την ειρήνη μπορούμε να βάλουμε φραγμό στη συντηρητική πολιτική και να ανατρέψουμε την εξουσία των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού.

Με ισχυρό το ανυπότακτο κόμμα της εργατικής τάξης, το ΚΚΕ, μαζική ΚΝΕ μπορούμε να οικοδομήσουμε ένα ισχυρό μέτωπο πάλης και να τα αλλάξουμε όλα. Να ανοίξουμε το δρόμο στο μέλλον, στο σοσιαλισμό.

Μπορούμε να γίνουμε γενιά της Αντεπίθεσης, να ζήσουμε άλλες μέρες. Να γνωρίσουμε τη δύναμη και την ομορφιά του αγώνα. Να νικήσει το δίκιο, το μέλλον, να νικήσουμε".