Αντρέψαμε και η ώρα της σοδειάς δεν έφτασε ακόμη, δεν κινήσαμε τον ήλιο μήτε μια οργιά. Η μυσταγωγία της γένεσης πήρε αναβολή.

Η ηρωική εκείνη γενιά, που παλικαρίσια σήκωσε στους ώμους φορτίο βαρύ και πλήρωσε τίμημα γερό σε αίμα και θάνατο, μέστωσε.

Ομως, τα μηνύματα παραμένουν μηνύματα. Μηνύματα ανεκπλήρωτα, καταχωνιασμένα σε θολές συνειδήσεις κι οράματα απραγματοποίητα.

Ο αγώνας για το ψωμί είναι και σήμερα επίκαιρος όσο ποτέ. Το φάσμα της ανεργίας - ιδιαίτερα στη νεολαία - περιπλανάται εφιαλτικά πάνω από πόθους κατατεμαχισμένους απ' τη δαμόκλεια σπάθη της Συμφωνίας του Μάαστριχτ και της "Λευκής Βίβλου". Δημιουργούν αδιέξοδα που κινδυνεύουν να εκραγούν σε ωστικά κύματα κοινωνικής αναταραχής. Διαχέουν απογοήτευση και αμφισβήτηση, με συνέπεια την έξαρση της εγκληματικότητας, της πορνείας και των ναρκωτικών.

Ο αγώνας για την παιδεία συνεχίζεται. Η ιδιωτική πανεπιστημιακή εκπαίδευση κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Το παιδί του φτωχού εργάτη και βιοπαλαιστή κινδυνεύει να χάσει το τρένο της μάθησης. Θα συνθλιβεί μέσααπ' τις υπερπροσφορές των προνομιούχων ιδιωτικών κέντρων σπουδών.

Τα πτυχία είναι υποβαθμισμένα. Οι πόρτες των επιχειρήσεων κλειστές. Η παραγωγική διαδικασία παραμένει χωρίς λειτουργικότητα. Η ανεργία χτυπά την πόρτα.

Γίνεται η ελευθερία της ασυδοσίας, της εκμετάλλευσης, της διαφθοράς. Η ελευθερία της επιλογής του ψεύτικου, τεχνητού παραδείσου και της διαστροφής. Η ελευθερία να σε πνίγουν, να σε διαπομπεύουν, να σε θέλουν στο περιθώριο. Η ελευθερία της εξάρτησης, της κατάθλιψης, της απομόνωσης και της αποξένωσης. Γι' αυτό και σήμερα σκόπιμα προσπαθούν ν' αποσυνδέσουν το Πολυτεχνείο απ' το πραγματικό του νόημα.

Και σήμερα ακόμα οι στόχοι παραμένουν ανεκπλήρωτοι. Τα οράματα μείνανε αμπαρωμένα σε κλειστές συνειδήσεις. Θα 'ρθει καιρός, θα 'ρθουν στιγμές, θα πάρουν φως κι αγέρα και θα βγουν στην επιφάνεια.

Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ