"Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο. Σας μιλά ο ραδιοφωνικός σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων"... Πέρασαν 23 χρόνια και παρά το γεγονός ότι διάφορες "Σειρήνες" προσπαθούν να ξεθωριάσουν το νόημα του Πολυτεχνείου, εκείνο είναι πάντα μπροστά μας. Για να θυμίζει ότι λαός και νεολαία μάτωσαν παλεύοντας για "Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία". Για να βροντοφωνάζει ότι η πύλη που γκρέμισε το τανκ έγραφε "Εξω οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ". Για να διαλαλεί την ανάγκη δικαίωσης των αγώνων, για να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση.

Το Πολυτεχνείο συμβολίζει αυτό που ακριβώς φοβούνται αυτοί που κυβερνούν τον τόπο χρόνια τώρα: Οτι ο λαός μπορεί να οργανωθεί και ξεφεύγοντας από τη μοιρολατρία να παλέψει, να επιβάλει άλλες λύσεις προς όφελός του. Οπως τότε που στάθηκε περήφανος μπροστά στα αμερικανικά τανκς της χούντας.

Οι αγώνες του Νοέμβρη, κι ειδικά η μάχη του Πολυτεχνείου, αποτελούν κορυφαία εκδήλωση της εφτάχρονης αντιχουντικής πάλης και μια από τις κορυφαίες στιγμές των αγώνων του λαού και της νεολαίας. Στο προηγούμενο σχετικό δημοσίευμα της περασμένης Κυριακής αναφερθήκαμε στην κατάσταση που επικρατούσε το 1973 και στα γεγονότα που οδήγησαν στο μεγάλο Νοέμβρη. Σειρά έχουν σήμερα όσα έγιναν το μήνα αυτό, μέχρι και την Πέμπτη 15 Νοέμβρη. Το μικρό αυτό αφιέρωμα θα ολοκληρωθεί αύριο. Για να θυμούνται οι παλιοί και να γνωρίζουν οι νεότεροι.

Στις αρχές Νοέμβρη, με δεδομένο ότι λήγει η θητεία των διοικητικών συμβουλίων των φοιτητικών συλλόγων, που έχουν εκλεχτεί σύμφωνα με τις διαδικασίες των χουντικών καταστατικών, το αίτημα για ελεύθερες και αδιάβλητες εκλογές γίνεται ένα από τα βασικά ζητήματα των φοιτητικών κινητοποιήσεων.

Ηδη έχει προηγηθεί ο εορτασμός της 28ης του Οκτώβρη με μαχητικές εκδηλώσεις. Στις 4 Νοέμβρη, στο μνημόσυνο του Γ. Παπανδρέου, οργανώνεται παλλαϊκή αντιδικτατορική εκδήλωση. Ο λαός έρχεται σε ανοιχτή αντιπαράθεση με τη χούντα, χρησιμοποιώντας ακόμη και οδοφράγματα. Συλλαμβάνονται 17 άτομα και στη δίκη τους, στις 8 Νοέμβρη, γίνεται μεγάλη συγκέντρωση με συνθήματα "Κάτω η χούντα", "Ο φασισμός δε θα περάσει", "Λευτεριά στους κρατούμενους" κλπ.

Στο μεταξύ, από την 1η Νοέμβρη συνεχίζεται για δεύτερο 15ήμερο η απεργία της Γεωπονικής και στο Πολυτεχνείο γίνονται εκδηλώσεις συμπαράστασης, στη Βιομηχανική γίνεται συγκέντρωση και οι φοιτητές εκλέγουν επιτροπή. Η χουντική τρομοκρατία εντείνεται, η Ασφάλεια συνεχίζει τις συλλήψεις συνδικαλιστών σπουδαστών, ενώ η άσκηση σωματικής και ψυχολογικής βίας σε εκατοντάδες νέους και νέες, οι οποίοι καλούνται στα "γραφεία" των αστυνομικών τμημάτων "δι' υπόθεσίν των", φτάνει στο κατακόρυφο. Παράλληλα η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Αθηνών αποφασίζει την παραπομπή δώδεκα φοιτητών της Ιατρικής και της Νομικής στο Πειθαρχικό Συμβούλιο, με το αιτιολογικό ότι οργάνωσαν συγκεντρώσεις στις 27 και 28 Οκτώβρη σε χώρο διαφορετικό απ' αυτόν που η ίδια είχε ορίσει.

Αλλά αυτό που προκαλεί τη μαζική αντίθεση των φοιτητών είναι η απόφαση της ψευτοκυβέρνησης του Μαρκεζίνη, ν' αναθέσει την προετοιμασία και διεξαγωγή των εκλογών σε επιτροπές που απαρτίζονται από τις πρυτανικές αρχές και τους "άριστους" φοιτητές κάθε έτους, ενώ ο χρόνος διενέργειάς τους μετατίθεται μετά τις 15 του Φλεβάρη.

Στις 13 του Νοέμβρη πραγματοποιούνται μεγάλες συγκεντρώσεις των φοιτητών της Ανωτάτης Εμπορικής,της Φιλοσοφικής και των σχολών του Πολυτεχνείου,στις οποίες καταγγέλλονται τα μέτρα για τις αρχαιρεσίες. Παράλληλα (από τις 17 Οκτώβρη) συνεχίζεται η αποχή των φοιτητών της Γεωπονικής, ενώ σε αποχή κατέρχονται και οι φοιτητές του Χημικού.

Την επομένη, 14 του Νοέμβρη, ημέρα Τετάρτη, το Πολυτεχνείο βρίσκεται σε αναβρασμό. Από τις 10 το πρωί στο προαύλιο του ιδρύματος, εκατοντάδες φοιτητές φωνάζοντας αντιχουντικά συνθήματα δημιουργούν κλίμα ενθουσιασμού και αγωνιστικής ανάτασης. Πλήθος κόσμου, δειλά δειλά στην αρχή, αρχίζουν να συγκεντρώνονται στα γύρω και απέναντι από το κτίριο του Πολυτεχνείου πεζοδρόμια της Πατησίων και Στουρνάρα. Αργότερα, φοιτητές σε παμφοιτητική συγκέντρωση στη Νομική συγκροτούν πορεία προς το Πολυτεχνείο και αρκετοί απ' αυτούς, παρά τη λυσσώδη επίθεση της αστυνομίας, καταφέρνουν και μπαίνουν μέσα, γεγονός που προξενεί νέο ενθουσιασμό και ανεβάζει την αγωνιστική έξαρση. Στα κιγκλιδώματα εκατοντάδες φοιτητών φωνάζουν ρυθμικά: "ΕΣΑ - ΕΣ- ΕΣ - Βασανιστές", "Λαέ πεινάς, γιατί τους προσκυνάς...", "'Η τώρα ή ποτέ...".

Το μεσημέρι, ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, που από νωρίς έχουν κυκλώσει το κτίριο, προχωρούν στον αποκλεισμό του, κλείνοντας όλες τις προσβάσεις, ενώ με σπρωξιές και απειλές επιχειρούν να διαλύσουν τους συγκεντρωμένους που βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή. Στο μεταξύ οι συνελεύσεις των φοιτητών αποφασίζουν αποχή από τα μαθήματα, ενώ κερδίζει έδαφος η άποψη για κατάληψη του Πολυτεχνείου. Το απόγευμα έξω από το κτίριο οι συγκεντρωμένοι φτάνουν τις 3-4 χιλιάδες. Σ' αυτούς θα προστεθούν και εκατοντάδες σπουδαστές της Ανώτατης Βιομηχανικής σχολής Πειραιά. Βραδιάζει... Οι εκδηλώσεις εναντίον του καθεστώτος συνεχίζονται μέσα και έξω. Σε λίγο, με απόφαση της προσωρινής συντονιστικής επιτροπής, αφού πρώτα μπήκαν μέσα όσοι ήθελαν, κλείνει η κεντρική πύλη. Το ίδιο βράδυ θ' αρχίσει η λειτουργία πολυγράφου για την έκδοση ανακοινώσεων. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα και ενώ ο κόσμος αρχίζει να διαλύεται κάνουν την εμφάνισή τους ομάδες τραμπούκων οι οποίοι προκαλούν τους έγκλειστους φοιτητές.

Πέμπτη 15 Νοέμβρη. Το Πολυτεχνείο αντιστέκεται... παρά τα κάποια συμπτώματα πτώσης της μαζικότητας και του ενθουσιασμού. Προς το μεσημέρι η λαϊκή συμπαράσταση που εκδηλώνεται, αλλάζει το σκηνικό. Δεκάδες χιλιάδες άτομα κάθε ηλικίας κατεβαίνουν στο Πολυτεχνείο και δίνουν το "παρών" στον ξεσηκωμό κατά της στρατιωτικοφασιστικής χούντας και των ξένων αφεντικών της. Αρχίζει να λειτουργεί ο ραδιοφωνικός σταθμός των φοιτητών, στη θέση του παλιού πομπού, που η εμβέλειά του δεν ξεπερνούσε τα τρακόσια μέτρα. Τώρα με τον καινούριο, που λειτουργεί στους 1.015 χιλιοκύκλους, ολόκληρο το Λεκανοπέδιο γίνεται δέκτης των μηνυμάτων και των εξελίξεων που διαδραματίζονται στο κέντρο της Αθήνας.

Λίγο μετά το μεσημέρι μεταδίδει: "Εδώ Πολυτεχνείο... Εδώ Πολυτεχνείο... Ελληνικέ λαέ, το χουντικό καθεστώς χρεοκόπησε σ' όλους τους τομείς. Προσπαθεί να διασωθεί με σπασμωδικές ενέργειες που το κάνουν όλο και τυραννικότερο, όλο και πιο ανυπόφορο. Ξέροντας ότι δεν μπορεί να περιμένει καμιά υποστήριξη από σένα, σε περιφρονεί και σε εξευτελίζει. Αποτέλεσμα της αδιαφορίας του είναι οι αλματώδεις αυξήσεις όλων τιμών, που σαν μόνο σκοπό έχουν να γιομίζουν τις τσέπες των υποστηριχτών της χούντας. Λαέ σε καλούμε να κατέβεις σε γενική απεργία".

Οσοι δε βρίσκονται στο Μετσόβιο ακούνε, μετά από 6 ολόκληρα χρόνια τυραννίας και λογοκρισίας, τον πρώτο ελεύθερο σταθμό.

Το Πολυτεχνείο γίνεται ο πόλος έλξης και συσπείρωσης του Αθηναϊκού λαού. Το κέντρο της Αθήνας δονείται από τα συνθήματα, "Κάτω η χούντα", "Κάτω ο φασισμός", "ΝΑΤΟ - ΣΙΑ - Προδοσία", "Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία", "Μαρκεζίνη μασκαρά"... Η κυκλοφορία των αυτοκινήτων στην Πατησίων έχει διακοπεί. Ομάδες φοιτητών και εργαζομένων νέων που βρίσκονται στους γύρω από το Πολυτεχνείο δρόμους μοιράζουν προκηρύξεις, τρικ, γράφουν συνθήματα στα διερχόμενα αυτοκίνητα. Η συμμετοχή των εργατών, των υπαλλήλων, των επιστημόνων, των καλλιτεχνών, των μαθητών μεγαλώνει. Προσφέρουν λουλούδια, τσιγάρα, τρόφιμα, λεφτά. Τα μεγάφωνα που είναι τοποθετημένα γύρω - γύρω στο προαύλιο του ιδρύματος μεταδίδουν συνθήματα, σύντομες ομιλίες και σχόλια, τραγούδια. Η "Ρωμιοσύνη" του Μίκη, ηλεκτρίζει τον αέρα εξεγείρει καρδιές και συνειδήσεις.

Στο μεταξύ, η Σύγκλητος του Πολυτεχνείου, παρά τις πιέσεις της χούντας, αποφασίζει ομόφωνα να μην επιτρέψει κατάλυση του ασύλου και να μην νομιμοποιήσει την παραβίασή του. Θ' ακολουθήσει σύσκεψη στο γραφείο του δικτάτορα με τη συμμετοχή του ίδιου και εκλεκτών στελεχών του - Σιφναίου, Θεράπου, υπουργών Παιδείας και Δημόσιας Τάξης και του δοτού πρωθυπουργού Μαρκεζίνη. Η χούντα ανησυχεί και μετρά τα υπέρ και τα κατά μιας ανοιχτής σύγκρουσης με τους εξεγερμένους.

Μέσα στο Πολυτεχνείο πυρετός και έξαρση. Προβληματισμός και ζυμώσεις για την εξέλιξη των γεγονότων. Η δύναμη των ελεύθερων - πολιορκημένων έχει ενισχυθεί ποσοτικά, αλλά και ποιοτικά. Σε θέση μάχης μπαίνουν εκτός από τους φοιτητές και τους μαθητές και οι εργάτες. Λίγο αργότερα θα συγκροτηθούν μεικτές επιτροπές που στέλνονται στους τόπους δουλιάς για να ζητήσουν την ενεργητική συμπαράσταση των εργαζομένων. Ξημερώματα της Παρασκευής οι Συνελεύσεις των Σχολών θα εκλέξουν τη νέα Συντονιστική Επιτροπή, η οποία και θα καθοδηγήσει τον αγώνα της κατάληψης μέχρι το τέλος.