Το φυσικό τους περιβάλλον, οι άνθρωποι και τα μνημεία της περιοχής τους, είναι για τους μαθητές του 1ου Δημοτικού Σχολείου Αγίας Βαρβάρας κάτι παραπάνω από καθημερινότητα. Είναι το αντικείμενο του μαθήματος τους. Πρόσφατα στο επίκεντρο της δραστηριότητάς τους βρέθηκε το μαρμάρινο μνημείο που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Στ. Σαράφη και Δουσμάνη στην Αγία Βαρβάρα, το οποίο αποτέλεσε την εργασία τους στο πλαίσιο του μαθήματος της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.

Οι μικροί μαθητές ξεπέρασαν το μικρόκοσμο του σχολείου τους, μίλησαν με αντιστασιακούς και παλιούς κατοίκους της περιοχής και μετά από έρευνα και τη βοήθεια που βρήκαν ήξεραν από πρώτο χέρι ότι το 1944, δεκατρείς μέρες πριν οι Γερμανοί φύγουν από την Αθήνα, στο μπλόκο του Αιγάλεω εκτελέστηκαν εκεί από τους Γερμανούς έξι συμπολίτες τους. Κάθε χρόνο στις 29 Σεπτέμβρη καταθέτουν στεφάνι στο μνημείο, ενώ έρχονται σε επαφή με αντιστασιακούς οι οποίοι έχουν πολλά να τους πουν.

Πρόκειται για μέρος μόνο του προγράμματος περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, καθώς οι μικροί μαθητές έχουν κάνει ανάλογες εργασίες για το οικολογικό και το ανθρωπογενές περιβάλλον της περιοχής, ενώ το πρόσφατο αντικείμενο της έρευνάς τους ήταν το σχολείο τους. Παράλληλα, οι μικροί μαθητές διοργανώνουν εκδηλώσεις (πέρσι ανέβασαν το έργο "Λυσιστράτη"), εκδίδουν εφημερίδα με τα νέα του σχολείου τους κι όχι μόνο, ενώ την ίδια στιγμή δουλεύουν για το σχολικό συνεταιρισμό του σχολείου τους, την "Ειρήνη".

Τα προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στο 1ο Δημοτικό Αγ. Βαρβάρας πραγματοποιούνται με ευθύνη του Συλλόγου Δασκάλων. Μάλιστα, όπως λένε οι ίδιοι, πέρσι και πρόπερσι αφιέρωσαν 350 διδακτικές ώρες γι' αυτά και όπως εκτιμούν, το πρόγραμμα είχε πολλαπλές επιτυχίες σε παιδαγωγικό και μαθησιακό επίπεδο, αλλά και απήχηση στην τοπική κοινωνία. Ο σύλλογος έχει διατυπώσει δική του πρόταση για το μάθημα της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, που προβλέπει να τοποθετηθεί οργανικά σε κάθε σχολείο δάσκαλος Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.

Η "ιδιομορφία" του σχολείου, πάντως, μάλλον βοηθά τη συλλογικότητα. Η Ισμήνη, η Τζούλια, η Ελευθερία, όπως πολλά παιδιά άλλωστε του σχολείου, είναι Τσιγγανόπουλα και στο διάλειμμα μιλούν μεταξύ τους στη γλώσσα τους. Και φαίνεται να διασκεδάζουν με το να δουλεύουν με τους υπόλοιπους συμμαθητές τους και μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τη συνεργασία τους. Αλλωστε, τα λόγια του Σπύρου, μαθητή της 6ης τάξης, είναι χαρακτηριστικά: "μοιρασμένη λύπη, μισή λύπη", λέει...