Οι πολιτικές συζητήσεις και η ανταλλαγή απόψεων ήταν ίσως και το πιο σημαντικό στοιχείο αυτού του Φεστιβάλ. Στο διάστημα των 6 ημερών που διάρκεσαν, πήραν μέρος χιλιάδες αντιπρόσωποι και αναφέρθηκαν σε όλα τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν τους λαούς και ιδιαίτερα τους νέους όλου του κόσμου. Το υπερσύγχρονο πολυσυνεδριακό κέντρο, το "Παλάτι των Συνεδρίων", το Πανεπιστήμιο της Αβάνας, το Ινστιτούτο Τροπικής Ιατρικής "Πέδρο Κουρί", το "Κεντρικό Παλάτι των Πιονέρων", που φέρει το όνομα του Τσε, ήταν οι βασικοί χώροι που φιλοξένησαν τα κύρια κέντρα συζήτησης. Τα θέματα που μπήκαν στη συζήτηση, όπως ήδη ο "Ρ" με ανταποκρίσεις έχειδώσει χωρίς να τα έχει εξαντλήσει, ήταν:

- Δημοκρατία και Συμμετοχή

- Εργασία και Απασχόληση

- Ειρήνη και Ασφάλεια σε έναν κόσμο χωρίς πυρηνικά όπλα

- Ανθρώπινα Δικαιώματα και Δικαιώματα των Λαών

- Πολιτισμός και Κοινωνική Επικοινωνία

- Νέες Γυναίκες

• Η συζήτηση για τη "Δημοκρατία και τη Συμμετοχή" διακρινόταν από ένα κλίμα αντι-αμερικανικό και καταδίκης του αμερικανικού αποκλεισμού στην Κούβα, καθώς επίσης και των καταπατήσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας. Φέρνοντας πολλά παραδείγματα για τις καταπατήσεις της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων των ανθρώπων στις ΗΠΑ, και όχι μόνο, οι χιλιάδες αντιπρόσωποι που πήραν μέρος στη συζήτηση επιβεβαίωσαν για άλλη μια φορά ότι το πρόβλημα της δημοκρατίας και της συμμετοχής έχει άμεση σχέση με το κοινωνικό σύστημα. Ο καπιταλισμός έχει εξαντλήσει όλα τα περιθώριά του για να ικανοποιήσει βασικές ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου και τώρα πλέον πιο επιθετικά χτυπάει τις κατακτήσεις των εργαζομένων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τιμητική θέση στο προεδρείο είχε ο πρόεδρος της Βουλής, Ρικάρντο Αλαρκόν,ο οποίος αναφέρθηκε στη "δημοκρατία" των ΗΠΑ, που προσπαθούν να καταπνίξουν την Κούβα. Ο ίδιος τόνισε ότι δεν έφτανε η προπαγάνδα των μέσων μαζικής ενημέρωσης των ΗΠΑ για να πείσει τον κόσμο και έτσι "αναγκάστηκαν" να χρηματοδοτούν με 2 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο τις διάφορες αντεπαναστατικές ομάδες για να πραγματοποιούν ανάλογες ενέργειες, τόσο στο εξωτερικό της χώρας, όσο και στο εσωτερικό.

• Στη συζήτηση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τα Δικαιώματα των Λαών,ξεκινώντας με προβολή βίντεο, οι αντιπρόσωποι του Φεστιβάλ συζήτησαν και αντάλλαξαν απόψεις και εμπειρίες για το τι συμβαίνει στις χώρες τους. Ολοι κατέκριναν τον ιμπεριαλισμό που καταπατεί καθημερινά τόσο τα ανθρώπινα δικαιώματα όσο και τα δικαιώματα των λαών.
• Στο κέντρο της συζήτησης "Για την εργασία και απασχόληση", που διεξήχθη στην Αίθουσα 4 του "Παλατιού Συνεδρίου", αναδείχτηκαν οι μεγάλες αντιθέσεις που κυριαρχούν στο σημερινό κόσμο, όπου επικρατούν οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, όπου το 20% του πληθυσμού της Γης κατέχει πάνω από το 80% του πλούτου και όπου 1 στους 5 ανθρώπους γνωρίζει την απόλυτη εξαθλίωση και φτώχεια.

Στη συζήτηση αυτή κυριάρχησαν οι αναφορές στο πρόβλημα της ανεργίας, που μαστίζει κύρια τη νεολαία σε όλες τις χώρες του κόσμου, στις εργασιακές σχέσεις, στην κοινωνική ασφάλιση και τη δύσκολη κατάσταση για τους αλλοδαπούς εργάτες.

Οι περισσότεροι ομιλητές φωτογράφιζαν τον καπιταλισμό ως την κύρια αιτία αυτών των προβλημάτων και πολλοί αναφέρθηκαν στην ανάγκη ανάπτυξης της αντιιμπεριαλιστικής πάλης και αλληλεγγύης, ειδικότερα με το Νησί της Επανάστασης, που αντιμετωπίζει σήμερα μια δύσκολη ειδική περίοδο λόγω του αποκλεισμού από τις ΗΠΑ. Πολλοί ήταν εκείνοι που αναγνώρισαν στο σοσιαλιστικό σύστημα τη μοναδική διέξοδο.

• Στην ενδιαφέρουσα συζήτηση για το "Πολιτισμό και την κοινωνική επικοινωνία", οι αντιπρόσωποι που συμμετείχαν εξέφρασαν την αντίθεσή τους στον αμερικανικό αποκλεισμό στην Κούβα και την επίθεση που αυτή δέχεται μέσω των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και διακήρυξαν επίσης το σεβασμό στην αναγκαία πολιτισμική διαφορετικότητα των λαών.
• Η εκπαίδευση σε όλο τον κόσμο ακολουθεί την κυρίαρχη τάση της ιδιωτικοποίησης. Οι πολιτικές εκφράσεις του νεοφιλελευθερισμού - όπως είναι φυσικό - έχουν άμεση επίδραση στην εκπαίδευση, τόσο στη βασική όσο και στην πανεπιστημιακή και τεχνική. Αυτό διαπιστώθηκε από τη συζήτηση που έγινε στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας για την Εκπαίδευση, την Επιστήμη και την Τεχνολογία.

Αποδείχτηκε ότι είναι πολύ λίγες εκείνες οι χώρες του κόσμου που βρίσκονται μακριά από αυτήν τη διαδικασία που επιβάλλουν η πολιτική του κεφαλαίου και οι πολυεθνικές.

Ετσι, οι πάνω από 150 αντιπρόσωποι από την Ευρώπη, τη Λατινική Αμερική, την Ασία με μια φωνή καταδίκασαν την πολιτική του νεοφιλελευθερισμού, από όποιον και αν εφαρμόζεται, που οδηγεί στη μείωση των δαπανών για την παιδεία και στις ταξικές διακρίσεις. Ολοι οι αντιπρόσωποι επέστησαν την προσοχή στο ότι σήμερα προωθείται, όπου δεν έχει ήδη γίνει, η ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης. Ανέφεραν πολλά προβλήματα και ελλείψεις στην υποδομή και φαινόμενα αντιδημοκρατικά και νεοφιλελευθερισμού στην εκπαίδευση. Επισήμαναν επίσης ότι αυξάνονται οι ταξικοί φραγμοί στη μόρφωση, ενώ τα δικαιώματα της νεολαίας χτυπιούνται. Επισημάνθηκε πως είναι αναγκαίος ο διεθνής συντονισμός και η δράση της νεολαίας ενάντια στην πολιτική του νεοφιλελευθερισμού και του ιμπεριαλισμού, ενώ παράλληλα τονίστηκε πως η προοπτική για τη λύση των προβλημάτων της νεολαίας είναι ο σοσιαλισμός.

Για τους συμμετέχοντες στις συζητήσεις έγινε καθαρό ότι η νέα γενιά δεν έχει άλλη διέξοδο από το να παλέψει για ένα άλλο μοντέλο εκπαίδευσης, όπου η επιστήμη και η τεχνολογία θα λειτουργούν για τον άνθρωπο. Πράγμα που δεν μπορεί παρά να γίνει με την πάλη για μια άλλη κοινωνία.

• Στο κέντρο συζήτησης του Πανεπιστήμιου της Αβάνας οι 150 συμμετέχοντες αντιπρόσωποι συζήτησαν για τις μαζικές επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης και του νεοφιλελευθερισμού στη δημόσια παιδεία, στην πανεπιστημιακή και την τεχνική εκπαίδευση.

Η σημερινή κατάσταση των παιδιών σε όλο τον κόσμο ήταν στο επίκεντρο της συζήτησης, που πραγματοποιήθηκε στο "Παλάτι των Πιονέρων". Οι σχέσεις μεταξύ των παιδιών, της οικογένειας και της κοινωνίας, αλλά και τα δικαιώματα των παιδιών, η βία και κοινωνική παρενόχληση, καθώς και η απαγόρευση της παιδικής εργασίας απασχόλησαν τους αντιπροσώπους.