Εντελώς συμπτωματικά, σε αρκετές εφημερίδες, χτες, παρουσιάστηκε νομοσχέδιο - από το υπουργείο Δικαιοσύνης διαψεύδεται γενικά η ύπαρξή του, το κείμενο, όμως, βεβαιωμένα βρίσκεται στο συρτάρι του ως σχέδιο προς μελέτη - που αφορά τον εκσυγχρονισμό της κρατικής καταστολής. Σύμφωνα με το γράμμα αυτού του κειμένου, που ετοιμάστηκε, λένε, με στόχο να αντικαταστήσει τις ισχύουσες διατάξεις της χούντας, οι συνταξιούχοι ήταν ένοχοι. Πρώτον, δεν είχαν ζητήσει τρεις μέρες πριν την άδεια της Αστυνομίας, για να κάνουν πορεία. Δεύτερον, ήθελαν να επιδώσουν το ψήφισμά τους αυτοπροσώπως στον πρωθυπουργό, δηλαδή έπρεπε να μπουν στο Μέγαρο Μαξίμου, αυτό όμως συνιστά, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, το αδίκημα της "εισβολής σε ξένη κατοικία". Τρίτον, δεν είχαν περάσει από σωματικό έλεγχο, ώστε να αποδείξουν ότι "δε φέρουν όπλα". Τέταρτον, διατάρασσαν με την πορεία τους - σύμφωνα πάντα με το νομοσχέδιο - την "κοινωνικοοικονομική ζωή". Πέμπτον, μία πορεία που συνοδεύεται με εκφώνηση συνθημάτων, ασφαλώς και δε συνιστά "ήσυχη συνάθροιση", όπως απαιτούν οι συντάκτες του νομοσχεδίου. Εκτον, αγνόησαν την επί τρεις φορές - σύμφωνα με το νομοσχέδιο - προειδοποίηση της Αστυνομίας να διαλυθούν μόνοι τους. Οντας πρωταγωνιστές σ' αυτές τις παρανομίες, έμαθαν από πρώτο χέρι τι πρόκειται να συμβεί και στο μέλλον, όταν το νομοσχέδιο γίνει νόμος.

***

Οι ιθύνοντες των 45 πολυεθνικών, που εμπνεύστηκαν τη γνωστή "Λευκή Βίβλο", το δήλωναν καθαρά από το καλοκαίρι του 1993 ότι η εξέλιξη των πραγμάτων εγκυμονεί "κοινωνικές εκρήξεις". Στον τόπο μας, οι υπερασπιστές του σύγχρονου ευρωπαϊκού εργασιακού μεσαίωνα έκαναν, είναι αλήθεια, ό,τι περνά από το χέρι τους, ώστε να ελέγξουν, τόσο ασφυκτικά τα συνδικάτα, ώστε να απομακρύνεται, όσο το δυνατόν, η πιθανότητα οργάνωσης των κοινωνικών εκρήξεων σε κατεύθυνση αντικαπιταλιστική. Μόνο, που, παρά τις "φιλότιμες" προσπάθειες, δεν τους βγαίνει το αποτέλεσμα. Οι μαθητές εξακολουθούν να ξεσηκώνονται, οι σπουδαστές το ίδιο, οι αγρότες, κοντά στο τέλος της αυταπάτης των κοινοτικών επιδοτήσεων, αγριεύουν, οι εργάτες - αυτό ακριβώς το κομμάτι της τάξης, που έχει υποστεί τη μέγιστη ολομέτωπη επίθεση - βρίσκουν το ιστορικό νήμα και, προς απογοήτευση του Πρωτόπαππα, φτάνουν μέχρι και την κατάληψη εργοστασίων ("Φιλικοπλάστ"), οι συνταξιούχοι αρνούνται να γίνουν απόμαχοι και της αγωνιστικής στάσης ζωής. Η καταστολή είναι το μόνο αποτελεσματικό μέσο για να αντιμετωπιστούν όλοι αυτοί, τουλάχιστον μέχρι να μπορέσουν να ανασυντάξουν δυνάμεις.

Καθώς όμως δε βρισκόμαστε τύποις στα χρόνια της χούντας, η επίκληση των χουντικών διατάξεων για τη διάλυση μιας συγκέντρωσης δυσφημεί στους ιθαγενείς την Ευρωπαϊκή Ενωση, της οποίας είμαστε μέλος και όπου, ως γνωστόν, βασιλεύει ο "κοινωνικός διάλογος". Ο βούρδουλας επιβάλλεται να έχει άλλο όνομα (ίσως, όχι τυχαία, συντάκτες του προτεινόμενου νομοσχεδίου επιλέχθηκε να είναι επιστημονικοί συνεργάτες του περιβεβλημένου με έναν μανδύα δημοκρατίας πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Γ. Κουβελάκη). Το γεγονός, εξάλλου, ότι τα γερμανικά, τα γαλλικά και τα αγγλικά ΜΑΤ, τα ΜΑΤ δηλαδή των χωρών του σκληρού πυρήνα της ΕΕ, έχουν κατακτήσει μία παγκόσμια φήμη για την αγριότητά τους, είναι κάτι που μέχρι τώρα το γνωρίζουν καλά μόνο οι εκεί ιθαγενείς. Οι εδώ ιθαγενείς βρίσκονται ακόμη στο στάδιο της προετοιμασίας: Ολοι αυτοί οι φερέλπιδες νέοι της δημοσιογραφίας των Αλαφούζων, που δε σαλτάρουν ποτέ με το καθημερινό κυκλοφοριακό χάος στο κέντρο της πόλης, αλλά γαυγίζουν από τα ξημερώματα κάθε που ενδέχεται να υπάρξει κάποια διαδήλωση, ξέρουν τι κάνουν.

***

Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

Καθώς όμως δε βρισκόμαστε τύποις στα χρόνια της χούντας, η επίκληση των χουντικών διατάξεων για τη διάλυση μίας συγκέντρωσης δυσφημεί στους ιθαγενείς την Ευρωπαϊκή Ενωση, της οποίας είμαστε μέλος και όπου, ως γνωστόν, βασιλεύει ο "κοινωνικός διάλογος". Ο βούρδουλας επιβάλλεται να έχει άλλο όνομα