Οταν στη χώρα μας δεν υπάρχει καν μια επίσημη έρευνα που να καταγράφει τον αριθμό των κωφών και βαρήκοων ατόμων, τότε δεν έχεις περιθώρια να ελπίζεις πως αυτή η χώρα μπορεί να διαθέτει ειδικά βιβλία εκπαίδευσης για κωφά παιδιά, εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, που να γνωρίζει τις ιδιαιτερότητές τους και ειδικά σχολεία, που να μη λειτουργούν ως "αποθήκες" ή ως "πάρκινγκ", αλλά να ανταποκρίνονται σ' αυτό που λέγεται "αγωγή και εκπαίδευση", σ' αυτό που λέγεται "επαγγελματική κατάρτιση" των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες (ΑΜΕΑ).

Οταν στη χώρα μας το καλύτερο, ομολογουμένως, σχολείο για παιδιά με προβλήματα ακοής - το Εθνικό Ιδρυμα Προστασίας Κωφών (ΕΙΠΚ) - λειτουργεί μόλις με έναν ψυχολόγο και δύο λογοθεραπευτές για 100 παιδιά ηλικίας 5-16 χρόνων ή όταν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι διερωτιούνται πού θα βρουν ψυχικά αποθέματα για να ανταποκριθούν στην ευαίσθητη εργασία τους, τότε μπορεί κανείς εύκολα να φανταστεί τι γίνεται στα υπόλοιπα "ειδικά σχολεία" αυτής της χώρας, τι είδους "κοινωνική πρόνοια" εισπράττουν χιλιάδες παιδιά με ειδικές ανάγκες και οι οικογένειές τους, αλλά και τους λόγους που οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων έχουν συρρικνώσει τις δραστηριότητες αυτών των Ιδρυμάτων οδηγώντας τα ουσιαστικά σε διάλυση...

"Πώς μπορεί η σημερινή κυβέρνηση να κάνει πολιτική στα ΑΜΕΑ, όταν γκρεμίζει και τις τελευταίες βάσεις της κοινωνικής πρόνοιας με τα δύο νομοσχέδια που προωθεί για την πρόνοια και την κοινωνική αγωγή;" αναρωτήθηκε ο Αποστόλης Τασούλας,βουλευτής του ΚΚΕ, που περιόδευσε χτες το πρωί στο ΕΙΠΚ, συνοδευόμενος από κλιμάκιο του Κόμματος.

Τα προβλήματα που έθιξαν οι εργαζόμενοι και εν μέρει η διοίκηση του Ιδρύματος δεν "αιφνιδίασαν" το βουλευτή του ΚΚΕ. Ούτε οι εργαζόμενοι, όμως, φάνηκαν "αιφνιδιασμένοι" από την τοποθέτηση του Απ. Τασούλα, αφού βιώνουν με το χειρότερο τρόπο τα αποτελέσματα της αντιπρονιακής πολιτικής της κυβέρνησης. Μιας πολιτική που υπαγορεύεται από την Ευρωπαϊκή Ενωση, όπως υπογράμμισε ο βουλευτής του ΚΚΕ.

Ο Απ. Τασούλας άκουσε από τον πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΙΠΚ Νίκο Βρυώνη και από τη διευθύντρια Σταματίνα Πολύζου να τονίζουν πως παρότι είναι χρόνιο αίτημα - από το 1972 - δεν έχει ακόμα ξεκαθαριστεί η νομική υπόσταση του Ιδρύματος (ιδιωτικού ή δημοσίου δικαίου) με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να ζουν κάτω από διαρκή ανασφάλεια. Ακουσε από τον επιστημονικό διευθυντή του ΕΙΠΚ, Βασίλη Κουρμπέτη,να υπογραμμίζει την ανυπαρξία εξειδικευμένου επιστημονικού προσωπικού. Από τους 35 δασκάλους που δουλεύουν στο ΕΙΠΚ και στα τέσσερα παραρτήματά του - Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Σέρρες και Κρήτη - μόλις οι δύο είναι ειδικευμένοι στην εκπαίδευση των ΑΜΕΑ. "Σκεφτείτε πως έχουμε - κατ' εξαίρεση - στο ίδρυμά μας εδώ και δέκα χρόνια ένα αυτιστικό παιδί, και το μόνο που μπορούμε να του προσφέρουμε είναι φύλαξη", είπε χαρακτηριστικά.

Στη συνάντηση που είχε, αμέσως μετά, με τους δασκάλους του Ιδρύματος ο βουλευτής του ΚΚΕ άκουσε πως δεν υπάρχει ούτε ένα ειδικό βιβλίο στη χώρα μας για τα κωφά παιδιά, καθιστώντας έτσι αδύνατη την εκπαίδευσή τους. Ακουσε για τις ελλείψεις που υπάρχουν στο εκπαιδευτικό προσωπικό, ελλείψεις που δεν μπορούν να καλυφθούν όσο το Ιδρυμα θα συνεχίζει να υπάγεται στο υπουργείο Υγείας και όχι στο Παιδείας.

Η πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, Αλεξάνδρα Θωμά,επισήμανε πως αν και αυτό το Ιδρυμα θα μπορούσε να γίνει πρότυπο ειδικό σχολείο, εντούτοις λειτουργεί "ελλειμματικά" λόγω της κακής οργάνωσης και της αντιπρονιακής πολιτικής. Παρόμοιες ανησυχίες εξέφρασαν και το διοικητικό προσωπικό του Ιδρύματος, καθώς και οι εργαζόμενοι στην κοινωνική υπηρεσία.

Μπ. ΤΣΟΥΓΚΡΑΝΗ