Ανάμεσα στους 17, ήταν και ο σύντροφος και φίλος Χρήστος Λιλής από τη Μιδέα Αργολίδας, παιδί μιας οικογένειας που δόθηκε ολόψυχα στον αγώνα του λαού για την πραγμάτωση των σκοπών του ΕΑΜ και του ΚΚΕ.

Ο Χρήστος, όταν τον φώναξαν να ετοιμαστεί για το μεγάλο "πανηγύρι" της εκτέλεσης και πριν αποχαιρετήσει τους συντρόφους και συναγωνιστές του, πήρε μολύβι και χαρτί - όπως και οι άλλοι - και πάνω στο γόνατό του έγραψε το τελευταίο γράμμα στη μάνα του.

***

Το γράμμα αυτό, όπως το παρέθεσε ο Γ. Παπαλής στο βιβλίο του "Η Αργολίδα στην Εθνική Αντίσταση", σελ. 38, λέει τα εξής:

"Αίγινα, 30 Μάρτη 1948

Πολυαγαπημένη μου Μανούλα, σε φιλώ γλυκά - γλυκά. Οταν λάβεις αυτό το γράμμα μου, δε θα υπάρχω πια. Τα σκυλιά του Μοναρχοφασισμού αυτή τη στιγμή που σου γράφω με παίρνουν για εκτέλεση μαζί με άλλα δεκάξι (16) παλικάρια. Μέσα στα δυο χρόνια που κλείνουν από σήμερα ο Μοναρχοφασισμός και η Λαοπροβλητία δεν έκαναν και τίποτε άλλο παρά να αιματοκυλούν το λαό μας που παλεύει παλικαρίσια για τη λευτεριά και τη δημοκρατία. Δε θέλω μάνα μου, αγαπημένη μου μάνα, να με κλάψεις. Δε θέλω να στήσεις μοιρολόι για το χαμό μου. Θέλω να κρατάς ψηλά το κεφάλι, όπως ψηλά το κρατώ και εγώ την τελευταία στιγμή της ζωής μου. Θέλω να είσαι περήφανη, όπως και εγώ που πεθαίνω για την ιερή και δίκαιη υπόθεση του αγώνα μας. Σου γράφω πολύ - πολύ βιαστικά, γιατί τα τσακάλια ούτε αυτή τη στιγμή δε μ' αφήνουν αυτή την επιθυμία μου να εκπληρώσω. Το καλύτερο μνημόσυνο για μένα και για ολόκληρη την οικογένειά μας, που σταθήκαμε πιστά στην πρώτη γραμμή και πέφτουμε γενναία στις πρώτες επάλξεις για την υπόθεση του λαού μας, είναι αγαπημένη μου μανούλα να μη μοιρολογάς. Το καλύτερο μνημόσυνο για μένα θα 'ναι μόλις το μάθεις να φορέσεις τα καλά σου και να γλεντήσετε σαν να πρόκειται για το γάμο μου. "Στο θάνατο της λεβεντιάς αληθινό μνημόσυνο είναι το γλέντι μάνα".

Μάνα να πεις σ' όλα τα παιδιά του χωριού να μη δειλιάσουν, αλλά να συνεχίσουν τον αγώνα μας αποφασιστικά και να συμπληρώσουν το κενό που σχημάτισα με το πέσιμό μου με πολλούς άλλους νέους αγωνιστές. Να 'ναι πολύ βέβαιοι, και συ μαζί, πως οι μέρες του φασισμού μετρήθηκαν πια και η λαϊκή θέληση θα θριαμβεύσει.

Η νίκη είναι τελικά δική μας. Να φιλήσεις όλα τα παιδιά και ζητώ σαν τελευταία μου επιθυμία να ζήσετε όλοι σας μονιασμένοι. Δε θέλω να ζητήσετε εκδίκηση. Είθε να 'μαστε οι τελευταίοι που πέφτουμε.

Ζήτω ο ηρωικός λαός μας.

Ζήτω η Λευτεριά.

Ζήτω το ηρωικό ΚΚΕ.

Καληνύχτα μανούλα μου, να σταθείς ψύχραιμη και περήφανη.

Σε φιλώ το παιδί σου

Χρήστος".

• Στη μνήμη του Χρήστου Λιλή και των συντρόφων του, που εκτελέστηκαν μαζί στην Αίγινα στις 30.3.1948 και προς τιμήν των 80 χρόνων του ΚΚΕ, προσφέρω στο "Ριζοσπάστη" 10.000 δρχ. μέσω της ΚΟΒ Κέντρου Μπραχαμίου.

Συντροφικά

Βλάσης ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ