Θα ήταν αξιέπαινη η πρωτοβουλία της ΑΔΕΔΥ να παρέμβει στην υπόθεση της αναθεώρησης του Συντάγματος - η οποία σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αφεθεί στους "συνταγματολόγους" ή στα κόμματα του δικομματισμού - αν δεν ήταν λειψή και δεν έπασχε στο "διά ταύτα". Το ζήτημα δεν είναι να περιληφθούν οι ορισμένες διατάξεις, που αναφέρει στην ανακοίνωσή της, στις αναθεωρητέες διατάξεις του Συντάγματος - μερικές από αυτές, μάλιστα, όπως το άρθρο 29, πρέπει να καταργηθούν - αλλά στο περιεχόμενο που θα τους δοθεί.

Μόνο αφελείς δεν μπορούν να διακρίνουν ότι το περιεχόμενο θα κριθεί από το συσχετισμό δυνάμεων που υπάρχει και, επομένως, ότι το πιθανότερο είναι οι διατάξεις αυτές να αποκτήσουν πιο αντιδραστικό περιεχόμενο, σε βάρος και των δημοσίων υπαλλήλων. Αρα, το ζητούμενο είναι να οργανωθεί η πάλη των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, ώστε να βάλουν τη δική τους σφραγίδα. Γι' αυτό, όμως, το κρίσιμο ζήτημα η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ δε λέει κουβέντα και σε συνδυασμό με το "βεβαρημένο" παρελθόν της, δεν προμηνύεται τίποτα το καλό.