"Είμαι της γνώμης ότι κάποια στιγμή θα κάνουμε και εμείς προγράμματα συντήρησης" - δηλαδή προγράμματα υποκατάστασης με μεθαδόνη.

Τα λόγια αυτά δεν ανήκουν σε κάποιον άσχετο, αλλά στον αρμόδιο για τα ναρκωτικά υφυπουργό Υγείας, Μ. Σκουλάκη. Κι όταν αυτά ακούγονται απ' τα χείλη ενός υπουργού, δεν είναι μια απλή γνώμη, αλλά περισσότερο είναι μια ειλημμένη απόφαση.

Προχτές, στην εκδήλωση του Ζαππείου για την Παγκόσμια Μέρα Κατά των Ναρκωτικών, ο Μ. Σκουλάκης προσπαθούσε να πείσει πως η κυβέρνηση βρίσκεται στο "σωστό δρόμο", κρύβοντας επιμελώς το εντελώς αντίθετο μήνυμα που έστειλε χτες - ανήμερα της Παγκόσμιας Μέρας Κατά των Ναρκωτικών - διά του ραδιοσταθμού "Φλας": "Εντάξει ρε παιδιά. Δεν πειράζει που δεν απεξαρτηθήκατε. Πάρτε μεθαδόνη και δεν έγινε τίποτε".

Τώρα γίνεται κατανοητή η επισημότητα που δόθηκε στην επίσκεψη του πρωθυπουργού, Κ. Σημίτη, στα εγκαίνια της νέας μονάδας μεθαδόνης στην οδό Καποδιστρίου (στις 19.5.1998). Και γίνεται περισσότερο κατανοητό, γιατί δεν ακούστηκε ούτε μια φορά - τότε - ότι τελικός στόχος αυτών των προγραμμάτων με μεθαδόνη είναι η απεξάρτηση, όπως άλλωστε έχουν σχεδιαστεί.

Εχουν περάσει τα δυο χρόνια που προβλέπονται για την ολοκλήρωση αυτών των προγραμμάτων και ορισμένοι δεν έχουν απεξαρτηθεί. Και αντί να αναζητηθεί ένας άλλος σχεδιασμός με προσανατολισμό την απεξάρτηση, οι νέοι αυτοί θα οδηγηθούν στον ίδιο "φαύλο κύκλο" και στο αδιέξοδο της εξαρτημένης ζωής.