Τις 35 ώρες δουλιάς τη βδομάδα επιχειρούν ορισμένοι, να φέρουν και πάλι στο προσκήνιο της επικαιρότητας. Ανάμεσά τους και ο Αλ. Καλύβης, αναπληρωτής γραμματέας της ΓΣΕΕ, που σε άρθρο του στην "Αυγή" σημειώνει: "Το 35ωρο χωρίς μείωση των αποδοχών, είναι το αίτημα της χρονιάς".

Και θα πείτε, τι κακό έχει η προβολή αυτού του αιτήματος; Μήπως, δεν είναι δίκαιο και ώριμο, να λιγοστέψουν οι εβδομαδιαίες ώρες εργασίας;

Αναμφίβολα, είναι δίκαιο. Αλλά, για να εκφραστεί αυτό συγκεκριμένα και πρακτικά, πρέπει να συνοδεύεται η προβολή του αιτήματος, από τρεις ακόμη, βασικούς παράγοντες. Πρώτον, από την αποφασιστική και κατηγορηματική αντίθεση και αντίσταση ενάντια στις, ήδη, προωθούμενες από την κυβέρνηση και τους εργοδότες, "νέες" εργασιακές σχέσεις, πολύ μεγαλύτερης και εντονότερης εκμετάλλευσης των εργαζόμενων. Δεύτερον, από το πώς θα υλοποιηθεί το 35ωρο. Ο καθένας καταλαβαίνει πως υπάρχουν αρκετοί τρόποι. Ορισμένοι απ' αυτούς, κάθε άλλο παρά ωφελούν τους εργαζόμενους. Τρίτον, από το αίτημα της ουσιαστικής αύξησης των αποδοχών και όχι, απλώς και μόνο, από το "χωρίς μείωση αποδοχών". Υπάρχει κανείς, μήπως, που θεωρεί, ότι οι σημερινοί μισθοί και μεροκάματα επιτρέπουν μια στοιχειωδώς ανθρώπινη ζωή;

Οταν, λοιπόν, το αίτημα του 35ωρου, όχι μόνο δε συνδυάζεται με τα προαναφερόμενα, αλλά, αντίθετα, συνοδεύεται από τη στήριξη της "συναινετικής" τακτικής της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, τότε η προβολή του έχει άλλους στόχους κι επιδιώξεις.