Το να επικεντρώνεται το φιάσκο της υπόθεσης των πυραύλων "S-300" στα στρατιωτικά - τεχνοκρατικά του όρια, παρ' όλο που υπάρχουν κι αυτά και δεν πρέπει να παραβλέπονται, δε διευκολύνει στην εξαγωγή των αναγκαίων συμπερασμάτων. Δεν είναι απλά θέμα εξοπλισμών, δεν είναι θέμα εγκατάστασης ή μη των πυραύλων χτες στην Κύπρο, αύριο στην Κρήτη ή μεθαύριο στην... Κέρκυρα και όπου αλλού δεχτούν οι Αμερικανοί. Το βεληνεκές της υπόθεσης αυτής είναι τέτοιο που βοηθάει στην ανίχνευση και την πιο ξεκάθαρη καταγραφή ευρύτερων στρατηγικών επιλογών της ελληνικής άρχουσας τάξης στα πλαίσια των ιμπεριαλιστικών σχεδίων.

Οι φαμφάρες περί κοινής άμυνας, περί ενιαίου μετώπου που ξεκινάει από τον Εβρο, διέρχεται από το Αιγαίο και καταλήγει στη διαχωριστική γραμμή της Κύπρου, μετέτρεψαν το Κυπριακό σε ελληνοτουρκική διένεξη, σε ενδοΝΑΤΟικό πρόβλημα. Μετέτρεψαν την "πράσινη" γραμμή της Λευκωσίας σε ελληνοτουρκική μεθόριο, όπου άλλοτε ελληνικά και άλλοτε τουρκικά αεροσκάφη κάνουν επίδειξη δύναμης. Το αποτέλεσμα είναι η διεθνής οντότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας να γίνεται όλο και πιο θολή, η διεθνής θέση της Κύπρου να επιδεινώνεται και η διχοτόμηση του νησιού να οριστικοποιείται. Από την άλλη όχι αποστρατιωτικοποίηση της Κύπρου δεν προωθήθηκε, αλλά όλο αυτό το διάστημα, με αφορμή την επερχόμενη έλευση των πυραύλων στην Κύπρο, η τουρκική πλευρά ενίσχυσε υπέρμετρα τις δυνάμεις της με νέα όπλα, ως αντιστάθμισμα, υποτίθεται, στην άφιξη των πυραύλων. Τώρα οι πύραυλοι δεν πάνε μεν, αλλά τα νέα τουρκικά όπλα στο βόρειο τμήμα του νησιού μένουν. Την ίδια ώρα το αίσθημα ασφάλειας του κυπριακού λαού κονιορτοποιείται, αφού από τη μια του καλλιέργησαν αυταπάτες και από την άλλη τον αφήνουν ξεκρέμαστο να ελπίζει στις "καλές υπηρεσίες" των ΗΠΑ και των άλλων ιμπεριαλιστών, στην παρέμβαση αυτών που καθοδήγησαν την τουρκική εισβολή.

Η υπόθεση των "S-300" επιβεβαιώνει ένα γεγονός που βρίσκεται σε εξέλιξη και συνδέεται με τις στρατηγικές επιλογές του ιμπεριαλισμού και με τον τρόπο που αυτές υπηρετούνται από τους τοποτηρητές του. Είναι συνέχεια της εφαρμογής της νέας δομής του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, της εδραίωσης της ΝΑΤΟποίησης της περιοχής και της σταδιακής εγκατάλειψης κάθε έννοιας εθνικής κυριαρχίας υπέρ των υπερεθνικών ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Στα πλαίσια του νέου ΝΑΤΟ δε χωράνε έννοιες, όπως εθνική ανεξαρτησία, εθνική άμυνα και προστασία των συνόρων, γιατί απλούστατα δεν υφίστανται. Υπάρχει ένας και μόνο ενιαίος αμυντικός χώρος, δίχως εθνικά όρια, είναι αυτός του ΝΑΤΟ. Υπάρχει ένας ενιαίος οικονομικός χώρος, αυτός της Ευρωπαϊκής Ενωσης και στα πλαίσιά του μια νέα "μεγάλη ιδέα" της άρχουσας τάξης, η υποδούλωση στην ΟΝΕ και στο ΕΥΡΩ. Γι' αυτό λοιπόν απαιτείται η τοποθέτηση του θέματος των πυραύλων στις πραγματικές του βάσεις και η μόνο διέξοδος που μπορεί να υπάρχει είναι αυτή της απεμπλοκής από τα ιμπεριαλιστικά γρανάζια.