Το βήμα της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ διάλεξε ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης για να στείλει ένα νέο μήνυμα αδιαλλαξίας και επίδειξης πυγμής απέναντι στους εργαζόμενους που αντιστέκονται στην αντιλαϊκή πολιτική της. Ακολουθώντας τη γνωστή τακτική της συκοφαντίας και ιδεολογικής τρομοκρατίας προειδοποίησε ότι θα ακολουθήσουν και άλλες συγκρούσεις με τις "συντεχνίες", όπως χαρακτήρισε τους εργαζόμενους που αντιδρούν στην αντιλαϊκή λαίλαπα της κυβέρνησης.

Αναφερόμενος στις πρόσφατες κινητοποιήσεις των αγροτών, των καθηγητών και άλλων ο Κ. Σημίτης τις απέδωσε σε "συντεχνιακές συσπειρώσεις" και "κοινωνικά μορφώματα", που στηρίζονται στη "δύναμη του εκβιασμού". Με όλους αυτούς "θα αναμετρηθούμε", "θα ανοίξουμε σκληρό μέτωπο απέναντί τους" και "θα υπάρξουν και άλλες συγκρούσεις", δήλωσε χαρακτηριστικά.

Από την άλλη ο Κ. Σημίτης επανέλαβε τα γνωστά εκβιαστικά διλήμματα και την κινδυνολογία, προκειμένου να δικαιολογήσει τις νεοφιλελεύθερες επιλογές της κυβέρνησης του. Ετσι, επανέφερε το δίλημμα "εκσυγχρονισμός ή απομονωτισμός", τη θεωρία των δύο δρόμων, που κατά τη γνώμη του είναι "ή ισότιμη συμμετοχή στην ΟΝΕ ή περιθωριοποίηση, καταστροφική κρίση και διάλυση της χώρας".

Ταυτόχρονα, επιχείρησε να πείσει ότι τα αποτελέσματα της πολιτικής της κυβέρνησης (κυρίως πτώση πληθωρισμού και επιτοκίων) διαφυλάσσουν το λαϊκό εισόδημα και ισχυρίστηκε ότι "είμαστε η μόνη χώρα της ΕΕ που, αντί να περικόπτονται οι κοινωνικές δαπάνες, αντί να καθηλώνονται οι μισθοί και εισοδήματα, αντί να εκτινάσσονται οι δείκτες της ανεργίας, καταφέραμε μια ισορροπία ανάμεσα στη δημοσιονομική πειθαρχία και τη διαφύλαξη και αύξηση σε πραγματικούς όρους του εισοδήματος των εργαζομένων" (!).

Επικαλέστηκε επίσης για τα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης, τη ...λαϊκή εντολή της 22ας του Σεπτέμβρη, ενώ ισχυρίστηκε και ότι δεν έδωσε καμία υπόσχεση που δεν την εκπλήρωσε. "Το κοινωνικό πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ - είπε σε άλλο σημείο - το υπηρετούμε με το να αφιερώνουμε πόρους για την ανάπτυξη(σ. σ. εννοεί τα προνόμια και το χάρισμα των χρεών στην οικονομική ολιγαρχία) και έτσι για την αύξηση της απασχόλησης, για την κοινωνική πολιτική, για την παιδεία" (!).

Ο Κ. Σημίτης εξαπέλυσε επίθεση συνολικά στα κόμματα της αντιπολίτευσης, κατηγορώντας τα για "λαϊκισμό", τυχοδιωκτικές τακτικές, αλλά και γιατί "συντάσσονται όλα μαζί στη σιγουριά της καταγγελίας".