****

Τα στελέχη του ΣΥΝ φυσικά, ακόμα και σήμερα, μετά τα ολοφάνερα γεγονότα, συνεχίζουν να ψελλίζουν, για το ότι έπρεπε τάχα η ελληνική κυβέρνηση να απευθυνθεί στις χώρες της ΕΕ, παριστάνοντας πως δεν καταλαβαίνουν τα συμφέροντα και τους ρόλους. Η αντιεπιστημονική υπόστασή τους είναι τέτοια, που όχι μόνο, αν δε βολεύει η πραγματικότητα τόσο χειρότερα γι' αυτήν, αλλά αν δε βολεύει και η θεωρία, φτιάχνουνε άλλη... Ας αφεθούν στην τραγωδία τους...

****

Υπάρχουν και άλλες απορίες - συμπεράσματα, που προκύπτουν μόνο από τα γεγονότα που συνέβησαν κυριολεκτικά μπροστά στα μάτια μας. Υπήρξε ένας παράξενος συντονισμός της ελληνικής διοίκησης, στο να οξύνει ξαφνικά σε κάθε τομέα τις σχέσεις με τους Κούρδους. Ακόμα και ο πιο άσχετος, για παράδειγμα, δεν είναι δυνατόν να μην υποψιαστεί δόλο, στον τρόπο που σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε η "επιχείρηση Κουμουνδούρου", ταυτόχρονα σχεδόν, μάλλον μια μέρα πριν την "επιχείρηση Ναϊρόμπι". Τέτοιες συμπτώσεις, δεν είναι πιθανές για κανένα λογικό νου και επίσης μόνο ο παράλογος δε θα διέκρινε στην όλη "επιχείρηση Κουμουνδούρου" τους σκόπιμους κυβερνητικούς χειρισμούς, ώστε να επέλθει όξυνση και δυσαρέσκεια στην ελληνική κοινωνία. Με τάχα αδέξιες κινήσεις, που αποδείχτηκαν πρώτης τάξεως δεξιοσύνες, ενεργοποιούσαν με κάθε τρόπο, στοιχεία μη ανεκτικότητας σε κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας.

"Ξεφώνιζε" η όλη επιχείρηση από την αρχή, πως άλλος ήταν ο σκοπός και όχι η απλή μετεγκατάσταση των ταλαιπωρημένων Κούρδων. Δεν επρόκειτο για ένα βιαστικό νοικοκύρεμα και σάρωμα "κάτω από το χαλί", για να μη φαίνονται τα "σκουπίδια", σε μια "καθώς πρέπει" πολιτεία. Επίσης διακρινόταν πως δε νοιάζονταν αν αποδείχνονταν φαινομενικά αδέξιοι ή άπονοι ή ό,τι άλλο, αρκεί να κατόρθωναν, με κάθε ακραίο τρόπο, ακόμα και από το τίποτα, να βάλουν σε λειτουργία αμυντικούς μηχανισμούς στην ελληνική κοινωνία.

Για όσο τα κατάφεραν και για τις μεθόδους που επέλεξαν τους αξίζει τόσο "το μπράβο" για την εκτέλεση, όσο και "το ντροπή τους". Εψαξαν να κατασκευάσουν συνενόχους και διάλεξαν ανυποψίαστους αθώους πολίτες από τις φτωχότερες γειτονιές της χώρας και θύματα - βουκέντρες "τσιμπήματος", τους ταλαιπωρημένους αγωνιστές με τις οικογένειές τους. Ας έχουν πάντως υπόψη τους, ότι μπορεί, σε αυτόν που συνειδητοποιεί την εκτέλεση του σχεδίου τους, να προκαλούν τρόμο, για το τι είναι ικανοί να σκεφτούν και να καταφέρουν με κύριο όπλο το γεγονός πως, όπως αποδείχνεται, δεν έχουν τον παραμικρό δισταγμό, αλλά ταυτόχρονα τον πεισμώνουν.

Αλλο γεγονός επίσης ήταν ο υποδειγματικός συντονισμός, του ίδιου του ΡΚΚ, που "σαν έτοιμο από παλιά" και σαν "να γνώριζε κάτι" προχώρησε σε όποιες δραστηριότητες την ίδια σχεδόν ώρα που ο Οτσαλάν βρισκόταν στα τουρκικά χέρια. Αυτές οι κινήσεις δεν προγραμματίζονται μέσα σε μία ώρα, από μια οργάνωση που λειτουργεί σε συνθήκες παρανομίας ή ημιπαρανομίας. Με δεδομένο και το τεράστιο πρόβλημα των επικοινωνιών, είναι τουλάχιστον αδύνατο να πιστέψει κανείς πως τελευταία στιγμή πληροφορήθηκαν και έδρασαν. Αν ακόμα και τα μισά απ' όσα καταγγέλλουν οι δικηγόροι του Οτσαλάν είναι σωστά, τότε γίνεται ολοφάνερο το γιατί το ΡΚΚ εμφανίστηκε να έχει τέτοια ετοιμότητα δράσης. Μέρες τώρα ήταν ειδοποιημένοι και περίμεναν...

*****

Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Σε ένα κλίμα, όπου όλοι ένιωθαν, πως οι Αμερικανοί "κάτι ετοιμάζουν", το σίγουρο είναι πως ο Οτσαλάν βρέθηκε ξαφνικά από ελληνικά χέρια σε τουρκικά. Ολα όσα ακούγονται, είναι εξίσου πιθανά ή απίθανα, αλλά το γεγονός παραμένει: είτε από ανικανότητα, είτε από σκοπιμότητα, είτε από... σκόπιμη ανικανότητα, ο Οτσαλάν βρέθηκε τελικά στα τουρκικά χέρια από τα ελληνικά