Ο κατ' επάγγελμα "αισιόδοξος" υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γιάννος Παπαντωνίου εμφανίστηκε ιδιαίτερα προβληματισμένος μετά το Συμβούλιο των υπουργών Οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης σχετικά με την πορεία των διαπραγματεύσεων για την "Ατζέντα 2000" και ειδικότερα τον Κοινοτικό Προϋπολογισμό και τα Διαρθρωτικά Ταμεία. Ηταν η πρώτη φορά που ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και κατ' επέκταση η κυβέρνηση αναγνώρισαν ότι αυτά που θα πάρουν είναι πολύ λιγότερα απ' αυτά που υπολόγιζαν. Ηταν ταυτόχρονα και μια ομολογία για την πλαστότητα της κυβερνητικής προπαγάνδας για τον δήθεν πακτωλό των ΕΥΡΩ που θα εισρεύσει στη χώρα για τη χρηματοδότηση των "μεγάλων έργων", για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, για την κάλυψη αναγκών των εργαζομένων...

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Γ. Παπαντωνίου δήλωσε πως τα "πράγματα είναι πολύ δύσκολα" και ότι από την αρχική πρόταση για το "πακέτο Σαντέρ", ύψους 240 δισ. ΕΥΡΩ, η συζήτηση γίνεται τώρα για ένα ποσό της τάξης των 190,5-200 δισ. ΕΥΡΩ. Μάλιστα δεν αποκλείεται να μειωθεί ακόμη περισσότερο μέχρι τη Σύνοδο Κορυφής του Βερολίνου στις 24 και 25 Μάρτη.

Η απόφαση της Γερμανίας να μειώσει την εισφορά της στον Κοινοτικό Προϋπολογισμό, σε συνδυασμό με τη συμφωνία για τη μείωση των δαπανών για την Κοινή Αγροτική Πολιτική, έχει οδηγήσει σε δεινή θέση την κυβέρνηση, η οποία εκτός των άλλων βλέπει να χάνει απ' τα χέρια της ένα "χαρτί" που θα μπορούσε να παίξει ενόψει των ευρωεκλογών. Ωστόσο ακόμα κι έτσι η κυβέρνηση φαίνεται διατεθειμένη με τις γνωστές λαθροχειρίες να παρουσιάσει ακόμη και αυτές τις εξελίξεις σαν "επιτυχία". Οπως ο υπουργός Γεωργίας Γ. Ανωμερίτης παρουσίασε τη μείωση των δαπανών για την αγροτική πολιτική σαν "επιτυχία", αφού... "υπάρχουν και χειρότερα", έτσι και με το "πακέτο Σαντέρ" η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να το παρουσιάσει σαν ικανοποιητικό, αφού θα μπορούσε να είναι και μικρότερο...

Εχει πάντως αξία να δούμε και τον τρόπο που διαπραγματεύεται το όλο θέμα η γερμανική κυβέρνηση, αφού σήμερα θα είναι στην Αθήνα ο καγκελάριος Σρέντερ για συνομιλίες με τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη γι' αυτό ακριβώς το θέμα. Η τακτική της Γερμανίας είναι η κλασική τακτική διαπραγματεύσεων από θέση ισχύος. Ετσι λοιπόν η κυβέρνηση της Γερμανίας που είχε υπολογίσει ότι πρέπει να εξοικονομήσει π. χ. 100 ΕΥΡΩ πρότεινε στους "εταίρους" τη μείωση της εισφοράς της κατά 150 ΕΥΡΩ. Στη συνέχεια και σε ένδειξη "καλής θέλησης" αποφάσισε να υποχωρήσει στα 130 ΕΥΡΩ για να κλείσει τη συμφωνία με την εξοικονόμηση 120 ΕΥΡΩ. Ετσι και το στόχο της υπερκάλυψε, αλλά έδωσε και στους συνομιλητές της τη δυνατότητα να υποστηρίζουν ότι γλίτωσαν απ' τα χειρότερα, αφού στην αρχή ήταν να χάσουν 150 ΕΥΡΩ και στο τέλος έχασαν 120. Τετράγωνη λογική...

Ούτως ή άλλως αυτά τα κονδύλια δεν είναι τίποτα περισσότερο ή τίποτα λιγότερο από την επιστροφή ενός μικρού μόνο μέρους των όσων πήραν οι ισχυρές χώρες της ΕΕ απ' τις μικρότερες τα προηγούμενα χρόνια, όταν τα "πακέτα Ντελόρ" δίνονταν για την καταστροφή της παραγωγικής βάσης της χώρας και την ενίσχυση των δικών τους βιομηχανιών.

Δ. Π.