Πριν 113 χρόνια, οι φονιάδες χτυπούσαν απεργούς στο Σικάγο και κρεμούσαν τους ηγέτες τους. Σήμερα, Αμερικανοί, ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ενωση, πνίγουν στο αίμα άλλη μια Πρωτομαγιά, όπως πολλές άλλες στο πέρασμα του χρόνου, επειδή ένας λαός αντιστέκεται. Επειδή έχει για "Πρωτομαγιά" κάθε του μέρα και τη γιορτάζει όπως πρέπει: Με αγώνα, με αντίσταση. Σε μια τέτοια γιορτή, σ' έναν τέτοιο αγώνα, καλούνται οι εργαζόμενοι και ο λαός όλης της χώρας το Σάββατο, στις συγκεντρώσεις της Πρωτομαγιάς που οργανώνει το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ). Κανείς δεν μπορεί και δεν πρέπει να λείψει από αυτή τη γιορτή, όπου κι αν γίνεται, κάτω από τα πανό του ΠΑΜΕ, τις σημαίες της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, της καταδίκης της καπιταλιστικής φρίκης και βαρβαρότητας, που μπήγει τα ματωμένα νύχια της στην εργατική τάξη της χώρας μας και όλου του κόσμου. Κανείς δεν πρέπει να απέχει μια τέτοια Πρωτομαγιά, που οι ιμπεριαλιστές τη "γιορτάζουν" βομβαρδίζοντας παιδιά στη Γιουγκοσλαβία, εκπορνεύοντας κοπέλες στη Ρωσία και παιδιά στην Ταϊλάνδη, αφαιρώντας ζωές στο Ιράκ, καταδικάζοντας στην εξαθλίωση εργάτες σε όλο τον κόσμο, χτυπώντας με λύσσα τα όποια δικαιώματα και ελευθερίες έχουν μείνει ακόμη όρθιες, σ' αυτή τη γη.

Αυτή την Πρωτομαγιά πρέπει και μπορούν να είναι όλοι ενωμένοι στον αγώνα. Ο άνεργος, που οδηγείται στην εξαθλίωση από τους κεφαλαιοκράτες που αντί για φαϊ και δουλιά, τού προσφέρουν διαφημιστικά σποτ στην τηλεόραση, για να μεγαλώσουν την ελπίδα του και να μειώσουν την οργή του. Ο συνταξιούχος, που τον καταδικάζουν να ζήσει με ένα βοήθημα και που απαιτούν από αυτόν ευγνωμοσύνη. Ο εργαζόμενος που θέλουν να τον αναγκάσουν να δουλεύει μέχρι να πεθάνει, για να "διορθώσουν" το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Εκείνος που εκβιάζεται να δουλεύει χωρίς ένσημα, γιατί αλλιώς θα τον απολύσουν. Εκείνος που δουλεύει χωρίς μέτρα ασφάλειας, επειδή τα μέτρα "κοστίζουν". Εκείνος που εξαναγκάζεται να "συμφωνήσει" να δουλεύει δώδεκα ώρες συνέχεια, για να βγει στην ώρα της και φθηνά η παραγωγή. Εκείνος που πιάνει δουλιά για δυο ή τρεις μήνες και μένει "όμηρος" για να του ανανεώσουν τη σύμβαση. Εκείνος που περιμένει με τις ώρες ή και τους μήνες για μια ιατρική εξέταση. Εκείνος που του μαθαίνουν όλο και λιγότερα στο σχολείο ή το πανεπιστήμιο, για να τον"καταρτίσουν" στη συνέχεια όπως και όποτε θέλουν.

Ολοι έχουν θέση σε αυτό τον αγώνα, κάτω από τις σημαίες του ΠΑΜΕ, ενάντια στην αντεργατική κυβερνητική πολιτική. Ενάντια στη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης και των εργασιακών σχέσεων. Για την υπεράσπιση και διεύρυνση των κατακτήσεών τους. Για να παραμεριστούν οι συμβιβασμένες ηγεσίες στο συνδικαλιστικό κίνημα, που "σημαία" τους έχουν τον κάθε λογής "κοινωνικό διάλογο", την υποταγή στην εκμετάλλευση και τη στήριξη της πολιτικής που τη δημιουργεί. Οταν οι λαοί θέλουν, μπορούν! Για άλλη μια φορά το κεφάλαιο σπέρνει το θάνατο για να θερίσει κέρδη. Αλλά όταν οι λαοί θέλουν, μπορούν να διαλύσουν τη συμμαχία της φρίκης. Να ξεσκίσουν τις σημαίες του θανάτου, να σπάσουν τις αλυσίδες της εκμετάλλευσης. Πόλεμος στον πόλεμο. Αυτό είναι το σύνθημα της φετινής Πρωτομαγιάς. Πόλεμος και στην εκμετάλλευση. Πόλεμος σε κάθε τι που μας βάζει στο ζυγό. Αυτό είναι και το σύνθημα του ΠΑΜΕ, στην ΑΘήνα, στη Θεσσαλονίκη, στον Πειραιά, σε όλη τη χώρα. Και κανείς δεν μπορεί να λείψει.