Ξαφνικά όλοι άρχισαν να "τρέχουν και να μη φτάνουν". Υπουργοί, γενικοί γραμματείς, υπεύθυνοι υγείας, επιθεωρητές, ειδικοί επιστήμονες, επιχειρηματίες, καταναλωτές κλπ, γεμίζουν τον τηλεοπτικό χρόνο στις ενημερωτικές εκπομπές σκορπίζοντας με εικόνα και με λόγο την ανασφάλεια για το τι είμαστε, αφού "είμαστε αυτό που τρώμε...". Αυτή τη φορά ίσως η ένταση είναι μεγαλύτερη αλλά συχνά - πυκνά πλέον έρχονται ανάλογα θέματα στην επικαιρότητα για να ξεχαστούν μετά από λίγο χρονικό διάστημα (π.χ. η υπόθεση με τις τρελές αγελάδες, οι κατά καιρούς υποψίες για τα εμφιαλωμένα νερά κ.ά.).

Από το χειρισμό και το είδος της προβολής και εξαφάνισης αυτών των υποθέσεων δίνεται η εντύπωση ότι πρόκειται σχεδόν για τυχαία μεμονωμένα περιστατικά που τάχα "έρχονται στα ίσα τους" με κάποια μέτρα της κυβέρνησης ή των οργάνων της ΕΕ. Στην πράξη όμως μοιάζουν όλες αυτές οι προσπάθειες σαν τις κινήσεις εκείνου, που αγωνίζεται, να σταματήσει τη διαρροή από μια σάπια σωλήνα και όταν με χίλιες πατέντες τα καταφέρνει, να τα μπαλώσει σε κάποιο σημείο, ανακαλύπτει, πως έχει αρχίσει διαρροή στο αμέσως διπλανό και... φτου και από την αρχή, για να καταλήξει μετά από λίγο, να επιστρέψει στο αρχικό σημείο που πίστευε πως είχε αντιμετωπίσει...

Και όμως η απάντηση σε όλα αυτά τα προβλήματα που συμβαίνουν όλο και συχνότερα είναι τρομακτικά απλή, μοναδικά λογική και σχεδόν στερεότυπη. Είναι σάπια η σωλήνα... Θέλει αλλαγή όλο το σύστημα. Οσο κινητήριος μοχλός, για να κινηθεί η ίδια η ζωή πάνω στον πλανήτη, θα είναι το καπιταλιστικό κέρδος, τόσο αυτά τα υποτιθέμενα σκάνδαλα και οι τάχα εξαιρέσεις θα παίρνουν τη μορφή και τη μονιμότητα του μοναδικού τρόπου ζωής. Μάλλον έχουμε φτάσει ήδη στο σημείο, που εξαίρεση και ίσως σκάνδαλο είναι ακριβώς να μην συμβαίνουν τέτοια φαινόμενα, που βλάπτουν ασυνείδητα τη δημόσια υγεία.

Τι έκανε τους υπεύθυνους εκείνης της βελγικής εταιρίας να χρησιμοποιήσουν ορυκτέλαια στην παραγωγή ζωοτροφών; Γιατί όπως αποδείχτηκε όλες σχεδόν οι χώρες, ιδιαίτερα οι ευρωπαϊκές, απορροφούσαν αυτά τα προϊόντα όπως η ξερή γη το νερό; Γιατί τους πήρε τόσο καιρό να "ανακαλύψουν" τις πολύ σοβαρές συνέπειες και να αρχίσουν την παράσταση των "μέτρων"; Για άλλη μια φορά αποδείχτηκε πως το "τυφλό" κέρδος του κεφαλαίου οδηγεί και τις συνειδήσεις των αρμοδίων και των θεσμικών τους οργάνων σε "ηθελημένη" μαζική τύφλωση. Τώρα πάλι τάζουν κανόνες, ρυθμίσεις, ελέγχους, μέχρι το επόμενο γέννημα του "βασικού ενστίκτου" του συστήματος. Καιρός να τους δείξουμε ότι δεν τους πιστεύουμε. Καιρός να πάμε με εκείνους που νοιάζονται πιότερο για τη ζωή παρά για τα κέρδη κάποιων λίγων. Για την ανατροπή του κόσμου τους "... θέλει δουλιά πολύ". Ας αρχίσουμε ψηφίζοντας ΚΚΕ την ερχόμενη Κυριακή...