Νοσοκομεία με σοβαρές ελλείψεις σε γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, με ελλιπή υλικοτεχνική υποδομή, με γεμάτους διαδρόμους από ασθενείς, που περιμένουν υπομονετικά να εξεταστούν και με τους εργαζόμενους να καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες να αντεπεξέλθουν στην εργασία τους, είναι η εικόνα που παρουσιάζουν τα νοσηλευτικά ιδρύματα της Δυτικής Ελλάδας. Παντού παρουσιάζονται ελλείψεις σε προσωπικό κάθε ειδικότητας, ενώ πολλές φορές ο αριθμός των εργαζόμενων είναι πολύ κάτω και από αυτά που προβλέπει ο οργανισμός λειτουργίας των νοσοκομείων του 1986.

Στα εφτά συνολικά νοσοκομεία που επισκέφτηκε ο "Ρ" - τα δύο περιφερειακά των Ιωαννίνων και τα υπόλοιπα στους τρεις νομούς της Ηπείρου, στην Αιτωλοακαρνανία και την Κέρκυρα - τα προβλήματα πέρα από τις επιμέρους ιδιαιτερότητες είναι σα να έχουν βγει με καρμπόν από το ένα στο άλλο.

Ελλείψεις σε ιατρικά μηχανήματα, που καλύπτονται τις περισσότερες φορές από τον ιδιωτικό τομέα, καθυστερήσεις στην προμήθεια καινούριου εξοπλισμού όταν παρουσιάζεται ανάγκη, μείωση κονδυλίων προς τα νοσοκομεία, με αποτέλεσμα να ξεκινούν οι διοικήσεις τους περικοπές από όπου είναι δυνατόν, ελλιπής εκπαίδευση του προσωπικού. Επίσης μη ειδικευμένο νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό καλείται να καλύψει τις ανάγκες, ενώ ειδικευόμενοι γιατροί χρησιμοποιούνται ως εργατικό δυναμικό.

Ενα ακόμη κοινό πρόβλημα που παρουσιάζεται, και που επιδεινώνει την κατάσταση στα νοσοκομεία, είναι η μη ορθή λειτουργία της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, δηλαδή των Περιφερειακών - Αγροτικών Ιατρείων και των Κέντρων Υγείας, λόγω των ελλείψεών τους τόσο σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό όσο και σε υλικοτεχνική υποδομή. Αποτέλεσμα είναι τα δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια νοσηλευτικά ιδρύματα να προσφέρουν πρωτοβάθμιου επιπέδου περίθαλψη, γεμίζοντας ασφυκτικά από ασθενείς, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις δε θα χρειαζόταν να εισαχθούν στο νοσοκομείο, αν μπορούσε να τους περιθάλψει το Κέντρο Υγείας της περιοχής τους.