Οπως είναι γνωστό σε αυτό τον τόπο, «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού». Τίποτα, δε, πιο μόνιμο από την αυθαιρεσία και τον εμπαιγμό.

*

Ελεγε η τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, η κυρία Β. Παπανδρέου, στη συνεδρίαση της Βουλής, για να δικαιολογήσει τη ρύθμιση υπέρ των αυθαιρέτων, στην οποία είχε προχωρήσει προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ και με την οποία τα αυθαίρετα αποφασίστηκε να μπορούν να συνδεθούν με τα δίκτυα της ΔΕΗ και της ΕΥΔΑΠ:

«Για κοινωνικούς κυρίως λόγους δίνεται η δυνατότητα να συνδεθούν προσωρινά, για τρία χρόνια, με οργανισμούς κοινής ωφέλειας»! (Βάσω Παπανδρέου, 10/12/2003, «Ελευθεροτυπία»).

*

Λόγοι «κοινωνικής ευαισθησίας» είναι, λοιπόν, εκείνοι που υπαγορεύουν τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων. Οχι λόγοι ψηφοθηρίας. Ούτε λόγοι εξυπηρέτησης συμφερόντων...

Μάλιστα, σ' εκείνο το νόμο προβλεπόταν και «παράταση της σύνδεσης για άλλα τρία χρόνια, αν διαπιστωθεί ότι δεν έχουν διενεργηθεί νέες αυθαίρετες κατασκευές στο ακίνητο»!

Με άλλα λόγια, στο κράτος των αδιάφθορων, της διαφάνειας και της ...αναδάσωσης των καμένων, το θέμα δεν είναι να μη χτίσεις αυθαίρετο. Το θέμα είναι να ...προλάβεις να το χτίσεις μέχρι και το τελευταίο τούβλο. Εφόσον το καταφέρεις και έχεις ολοκληρώσει την αυθαιρεσία στην εντέλεια, τότε δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα!