Πόσοι επιχειρηματίες βλέπουν τα δάση ως πνεύμονες πρασίνου, ως φύση και ως ζωή;.. Πόσοι επιχειρηματίες βλέπουν τα δάση ή τα αποκαΐδια τους, ως μπίζνες και ως κέρδη;.. Με ευθύνη των εκάστοτε κυβερνώντων και των νόμων του αστικού κράτους τα δάση καίγονται και ξανακαίγονται προς μεγάλη μάλλον ικανοποίηση των οικονομικών συμφερόντων, που έχουν πολλά να κερδίσουν και σε πολλά επίπεδα, απ' αυτή την υπόθεση. Οι νόμοι του κέρδους είναι γνωστό ότι δε σηκώνουν συναισθηματισμούς και περιβαλλοντικές ευαισθησίες. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για τα καμένα δάση.

Η Ελλάδα κατακάηκε, ο Εθνικός Δρυμός της Πάρνηθας καταστράφηκε και έρχονται τώρα μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι να δείξουν... ευαισθητοποίηση και να... συμβάλλουν στην αναδάσωση. Τους βάζει στο παιχνίδι η ίδια η κυβέρνηση. Ο υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Π. Δούκας, που προτείνει 25 μεγάλες επιχειρήσεις και τράπεζες να αναλάβουν ως «ανάδοχοι» την αναδάσωση στην Πάρνηθα για να υπάρξει, όπως είπε, «το καλύτερο και συντομότερο δυνατό αποτέλεσμα». Από 1.000 στρέμματα αναδάσωσης για κάθε επιχείρηση - ανάδοχο κι όλα καλά δηλαδή... Ομως εδώ και χρόνια δε δίνονται τα απαιτούμενα χρήματα για αναδάσωση ούτε από αυτή, ούτε την προηγούμενη κυβέρνηση.

Ποιος κοροϊδεύει ποιον τώρα! Ποιους πήρε ο πόνος για την Πάρνηθα μόνο και γιατί;.. Η δήλωση του Π. Δούκα αποτελεί σκέτη πρόκληση. Η κυβέρνηση πάει να αποκρύψει τις ευθύνες της για ό,τι δεν έκανε πριν κατακαεί η Ελλάδα και ό,τι δε θα κάνει αφού κατακάηκε, με τέτοιου είδους τερτίπια. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι από την πλευρά τους, θα κάνουν και το επικοινωνιακό κομμάτι τους (η περιβόητη εταιρική κοινωνική ευθύνη), τη διαφημισούλα τους και κάποιοι από αυτούς, οπωσδήποτε, και κάποιες δουλίτσες... Η Πάρνηθα επιλέχτηκε ως επικοινωνιακός - επιχειρηματικός στόχος δημιουργίας ψευτο - εντυπώσεων και αποπροσανατολισμού του λαού.

Κρίμα, το δάσος κάηκε και τώρα να βοηθάμε όσο μπορούμε όλοι. Ξαναχτυπάνε τη χορδή της ευαισθησίας των λαϊκών στρωμάτων, αλλά στην ουσία, τους ρίχνουν στάχτη στα μάτια. Τα δάση κάηκαν με ευθύνη των κυβερνώντων και με ευθύνη τους πρέπει να γίνει η αναδάσωση και όλα τα απαιτούμενα έργα όπως πρέπει και όσο συντομότερα γίνεται. Ομως μια πολιτική που παραδίδει τα δάση, τα βουνά, τις παραλίες και ό,τι άλλο υπάρχει στους επίδοξους μπίζνεσμαν, δεν μπορεί να ζητάει από τους πολίτες να επιδείξουν ευαισθησία. Πρόκειται για πρόκληση και κοροϊδία.

Ειδικότερα για την Πάρνηθα έχει στηθεί ήδη ένα μεγάλο σόου για το φιλοθεάμον κοινό και από κανάλια και ραδιόφωνα καλούνται οι πολίτες να βάλουν μαύρες μπλούζες και να κάνουν πορεία στην Πάρνηθα... Από την άλλη βγαίνουν οργανώσεις που αυτοαποκαλούνται περιβαλλοντικές και κάνουν προτάσεις για την άμεση αποκατάσταση και προστασία του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας. Τέτοιο παράδειγμα είναι η «WWF Ελλάς». Ομως ο αντιπρόεδρός της τυγχάνει να είναι και ειδικός συνεργάτης σε θέματα περιβάλλοντος της Τράπεζας Πειραιώς, αν αυτό λέει τίποτα σε κάποιους. Κι αυτό είναι ένα μόνο τυχαίο παράδειγμα, για ό,τι συμβαίνει και ό,τι «παίζεται»...