Σε διπλάσια τιμή, σε σχέση με πέρσι, θα πωλείται φέτος το πετρέλαιο θέρμανσης. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η τιμή του, που θα τεθεί σε ισχύ από τις 15 του Οκτώβρη, θα κυμαίνεται από 160 - 170 δραχμές το λίτρο, ενώ στο ίδιο διάστημα πέρσι, κυμαίνονταν από 80 - 90 δραχμές. Αν υπολογίσουμε ότι για να ζεσταθεί ένα «μέσο» διαμέρισμα - «τριάρι» μέχρι «τεσσάρι» - χρειάζεται να καταναλωθούν 300 - 400 λίτρα πετρελαίου το μήνα, συμπεραίνεται πως τα μηνιαία έξοδα κάθε οικογένειας για τη θέρμανσή της θα ανέρχονται από 50.000 έως 60.000 δραχμές. Αυτό σημαίνει ότι ένας χαμηλόμισθος ή χαμηλοσυνταξιούχος θα χρειαστεί να ξοδεύει κοντά στο μισό μηνιάτικο εισόδημά του για να εξασφαλίσει τη θέρμανση της οικογένειάς του στη διάρκεια του φετινού χειμώνα. Είναι, λοιπόν, φανερό ότι η τεράστια αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης - σε συνδυασμό με τις ανατιμήσεις που γίνονται καθημερινά, σχεδόν, στις βενζίνες και στο πετρέλαιο κίνησης - προκαλεί μεγάλη αφαίμαξη στο λαϊκό εισόδημα.

Το ερώτημα που τίθεται είναι ποιος ευθύνεται για τις συνεχείς και μεγάλες ανατιμήσεις στις τιμές των υγρών καυσίμων. Αν πιστέψουμε τους κυβερνώντες, οι ευθύνες βρίσκονται στις πετρελαιοπαραγωγικές χώρες που πουλούν ακριβά την πρώτη ύλη και στους πρατηριούχους που κερδοσκοπούν. Δεν είναι, όμως, έτσι. Σύμφωνα με τα στοιχεία, μόνο το 16% των εσόδων από το πετρέλαιο καρπώνονται οι παραγωγοί, ενώ τα υπόλοιπα αναλογούν σε κρατικούς φόρους και σε μερίδια διυλιστηρίων και μεταφορέων. Με άλλα λόγια, κερδισμένοι από το «μαύρο χρυσό» είναι οι πολυεθνικές που έχουν αναλάβει τη διύλιση και τη διακίνησή του και τα κρατικά ταμεία που γεμίζουν από την υψηλή φορολογία. Οσον αφορά στις ευθύνες των πρατηριούχων, όλοι γνωρίζουν ότι η κυβέρνηση είναι αυτή που απελευθέρωσε τις τιμές των υγρών καυσίμων, στα πλαίσια της «ελεύθερης» και ανταγωνιστικής αγοράς, άρα αυτή φέρει τις ευθύνες που άνοιξαν οι δρόμοι της κερδοσκοπίας.

Γνωρίζοντας ποιοι ευθύνονται πραγματικά για τη νέα αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος, μέσω των μεγάλων ανατιμήσεων στα υγρά καύσιμα, τίθεται, πλέον, το ερώτημα πώς θα αντιμετωπιστεί η νέα επίθεση κλεψιάς στη λαϊκή τσέπη. Κι ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης είναι η ανάπτυξη αγωνιστικών λαϊκών αντιδράσεων. Ηδη, σε πολλές χώρες της Ευρώπης εξελίσσονται, εδώ και μέρες, μαζικές και πολύ δυναμικές κινητοποιήσεις - με στήσιμο οδοφραγμάτων κι άλλες σκληρές μορφές πάλης - κατά της πολιτικής των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων για τα καύσιμα. Την πρωτοβουλία για την έναρξη των αγωνιστικών εκδηλώσεων πήραν οι εργαζόμενοι στις μεταφορές - φορτηγατζήδες, οδηγοί ταξί κ.ά. - και οι αγρότες. Ο αγώνας επεκτείνεται συνεχώς από χώρα σε χώρα, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται καλύτερες προϋποθέσεις για την επιτυχία του και να προκαλούνται πολιτικά προβλήματα στις κυβερνήσεις.

Ηανάγκη να μπουν και οι Ελληνες στη μάχη των λαών της Ευρώπης κατά της πολιτικής των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων για τα καύσιμα είναι προφανής. Ιδιαίτερα οι Ελληνες αγρότες, που πλήττονται άμεσα από τις αυξήσεις στο πετρέλαιο κίνησης, πρέπει να συνταχθούν με τους συναδέλφους τους των άλλων ευρωπαϊκών χωρών, βγαίνοντας στους δρόμους του αγώνα - όπου, άλλωστε, βρίσκονται συνεχώς τα τελευταία χρόνια, παλεύοντας για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ - διεκδικώντας φθηνότερα καύσιμα για αγροτική χρήση, ώστε να μην αυξηθεί κι άλλο το κόστος παραγωγής των προϊόντων τους. Και μαζί με τους αγρότες, βεβαίως, πρέπει να βγουν στους δρόμους οι Ελληνες εργαζόμενοι στις μεταφορές, αλλά και όλοι όσοι, ως καταναλωτές πετρελαίου θέρμανσης για τα σπίτια τους και βενζινών για τα αυτοκίνητά τους, υπόκεινται σε νέα σε δραστική αφαίμαξη του εισοδήματός τους.