Τρία χρόνια λείπει, η απουσία του όμως τροφοδοτεί περισσότερο το φέγγος της εμβληματικής, χαρισματικής προσωπικότητας του κομμουνιστή αγωνιστή, του λαϊκού ηγέτη. Ο Χαρίλαος Φλωράκης ήταν πανταχού «παρών» στην εκδήλωση που διοργάνωσε προχτές το βράδυ η ΚΕ του ΚΚΕ, στο Επιμορφωτικό Κέντρο Βιβλιοθήκη - Αρχείο «Χαρίλαος Φλωράκης».

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν πολυμελείς αντιπροσωπείες της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής την ΓΓ Αλέκα Παπαρήγα, του ΚΣ της ΚΝΕ με επικεφαλής τον Γραμματέα Γ. Πρωτούλη, προσωπικότητες της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, εκπρόσωποι φορέων και οργανώσεων. Για τη ζωή, το έργο, την προσωπικότητα του Χ. Φλωράκη μίλησαν οι Μ. Βαρδάνης, αντιστράτηγος ε.α., Κ. Καζάκος ηθοποιός - βουλευτής του ΚΚΕ, Π. Κρητικός πρώην Α΄ αντιπρόεδρος της Βουλής, Γ. Μωραΐτης δημοσιογράφος - συγγραφέας, πρόεδρος της ΠΟΑΟ, Β. Πλατανιά, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

Αθρόα ήταν η προσέλευση μελών και φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, ασπρομάλληδων συναγωνιστών και συντρόφων του, εργαζομένων, νέων παιδιών, με σύννεφα κόκκινων σημαιών. Από νωρίς πλημμύρισαν το χώρο μέσα και έξω από το Επιμορφωτικό Κέντρο. Και δεν έλεγαν να φύγουν αρκετή ώρα μετά το τέλος της εκδήλωσης. Η συγκίνηση έκδηλη, η νοσταλγία όσων τον γνώρισαν και πάλεψαν μαζί του, όσων γνωρίζουν την αξιοθαύμαστη πορεία του. Εκδηλη και η αγάπη τους, η τρυφερότητα με την οποία άγγιζαν αντικείμενα δικά του στο Επιμορφωτικό Κέντρο, το σπίτι εν ζωή του Χ. Φλωράκη.

Και πώς να μη νοσταλγείς τον «Καπετάνιο», τον «αστραφτερό καβαλάρη αρχηγό των ανταρτών», όπως τον χαρακτήρισε ο Μ. Βαρδάνης. «Μ' εντυπωσίασαν - τόνισε - η αετίσια ματιά του, ο απλός δωρικός λόγος του, η ευγένεια ψυχής που έβγαινε στο χαμόγελό του. Προσηνής, μετριοπαθής, ευγενής και ταυτόχρονα αυστηρός, θυμόσοφος, με βαθιά και αταλάντευτη πίστη στις αρχές και την ιδεολογία του ΚΚΕ».

Τον «μεγάλο μας σύντροφο με τη λαϊκή αρχοντιά», όπως είπε ο Κ. Καζάκος, «τον ολοκληρωμένο άνθρωπο, δηλαδή ολοκληρωμένο κομμουνιστή». Ο ίδιος αφηγήθηκε ένα περιστατικό του οποίου υπήρξε μάρτυρας: Μετά τη μεταπολίτευση, όταν νομιμοποιήθηκε το ΚΚΕ, στο σπίτι του Μίκη Θεοδωράκη, στο οποίο ο Χαρίλαος Φλωράκης μέσα σε λίγες μεστές φράσεις αποκάλυψε πως το μεγαλείο των Κομμουνιστών είναι άρρηκτα δεμένο με τις αρχές του ΚΚΕ. «Εμείς ζήσαμε πολλά χρόνια στην παρανομία, είπε. Πολλές φορές ήμαστε μια χούφτα άνθρωποι. Αν δεν είχαμε τη σιδερένια, την ατσάλινη πειθαρχία στο Κόμμα μας και στις αποφάσεις του, σήμερα δε θα υπήρχε κανείς από μας».

Μας λείπει σίγουρα ο «αταλάντευτος αγωνιστής, ο συνεπής υπερασπιστής των δικαίων του λαού, ο μαχητής της αξιοπρέπειας του τόπου, με το ασίγαστο πάθος για προσφορά» όπως τον χαρακτήρισε ο Π. Κρητικός. Ο Χ. Φλωράκης, που «έζησε και έφυγε ως κομμουνιστής, χωρίς εκπτώσεις, με καθολική αναγνώριση του πολιτικού του κύρους», που ήταν «δημιουργός και όχι δημιούργημα της ιστορίας».

Πώς να μη νοσταλγείς τον «Καπετάν - Γιώτη», τον - κατά τον Γ. Μωραΐτη - «μεγάλο άνθρωπο. Καταξιωμένο ηγέτη. Με αδιαμφισβήτητο κύρος στον πολιτικό κόσμο και στην κοινή γνώμη. Και με διεθνή αναγνώριση. Απλό, σεμνό, λαϊκό, ντόμπρο. Υπόδειγμα ήθους, κομματικότητας κι ανθρωπιάς. Αλλά κι αυστηρός και αδέκαστος. Κι ο λόγος του συμβόλαιο».

Τον «πρωταγωνιστή σε όλες τις μεγάλες μάχες του λαού μας», όπως τον χαρακτήρισε η Β. Πλατανιά, με τη βαθιά «πίστη στη θεωρία και στην προοπτική του σοσιαλισμού». Εκείνον που «αγάπησε βαθιά το λαό. Ηταν βαθιά διεθνιστής. Πίστεψε βαθιά στην εργατική τάξη».