Με μαζική συμμετοχή εργαζομένων και νεολαίας πραγματοποιήθηκε, την περασμένη Δευτέρα το βράδυ, η εκδήλωση των Επιτροπών Πόλης και Υπαίθρου Ηρακλείου του ΚΚΕ για τα 90χρονα του Κόμματος με θέμα: «Το εργατικό κίνημα στο Ηράκλειο. Ο πρωτοπόρος ρόλος του ΚΚΕ».

Στην εκδήλωση, που έγινε στο Πάρκο Γεωργιάδη, μίλησε ο Γιώργος Σκιαδιώτης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Εργατικού Τμήματος της ΚΕ, ενώ παρουσιάστηκε και χρονικό από τους σημαντικότερους αγωνιστικούς σταθμούς της εργατικής τάξης στο Ν. Ηρακλείου και την προσφορά των κομμουνιστών.

Στο Ηράκλειο οι πρώτες προσπάθειες για την οργάνωση των εργατών έγιναν στα μέσα της 10ετίας του 1920. Την πρωτοβουλία πήρε η συντακτική επιτροπή της εφημερίδας «Η φωνή του εργάτη». Από τα πρώτα βήματα του συνδικαλιστικού κινήματος το ΚΚΕ βρέθηκε στην πρωτοπορία, πρωτοστάτησε στο στήσιμο Σωματείων και Εργατικών Κέντρων.

Παράλληλα, η αστική τάξη για να χτυπήσει το εργατικό κίνημα έπρεπε πρώτα να χτυπήσει την πρωτοπορία του, το ΚΚΕ. Ετσι, από το 1927 είχε ιδρυθεί στο Ηράκλειο ο αντικομμουνιστικός σύλλογος.

Το 1934 ιδρύεται και επίσημα το Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου. Το δίμηνο Νοέμβρη - Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου ξεσπά η απεργία των υποδηματεργατών. Συλλαμβάνονται πέντε δυναμικότατα στελέχη, κομμουνιστές, οι οποίοι συνεχίζουν τον αγώνα τους με πολυήμερη απεργία πείνας στην απομόνωση.

Τον Ιούνη του 1935 η εργοδοσία αρνείται να συζητήσει με το Σωματείο Σταφιδεργατών, όπως κάθε χρόνο, για την αμοιβή τους. Ετσι, στις 25/7 αποφασίζεται πανεργατική απεργία. Στις 4/8, το σταφιδεργατικό πρόβλημα οξύνθηκε και σημειώθηκαν αιματηρές συγκρούσεις εργατών και ενόπλων της Χωροφυλακής και του Στρατού. Μέχρι να 'ρθουν ενισχύσεις, οι απεργοί γίνονται κύριοι της κατάστασης. Στις συμπλοκές ο Στρατός χρησιμοποίησε και πολυβόλα, δολοφονώντας τρεις εργάτες και τραυματίζοντας 15.

Το επόμενο πρωί έγινε μάχη μιας ώρας με την Αστυνομία και το Στρατό από την πλατεία Αγίου Μηνά μέχρι το «Μεϊντάνι». Αλλοι τρεις εργάτες δολοφονήθηκαν και τραυματίστηκαν δέκα. Μπροστά στην αποφασιστικότητα των εργαζομένων, στις 6/8 ο επιθεωρητής εργατικών διαφορών και οι εκπρόσωποι των Σωματείων συμφώνησαν σε 10 ζητήματα, ένα από τα οποία ήταν η προμήθεια βιβλιαρίων Υγείας σε όλους τους εργάτες. Για τους σταφιδεργάτες οι σταφιδοεξαγωγείς αποδέχτηκαν αυξήσεις 15% για τους εργάτες και τις εργάτριες, ακόμη και για τις υπερωρίες, τη νυχτερινή εργασία, τις Κυριακές και τις γιορτές.

Η Εργατική Πρωτομαγιά του 1936 γιορτάστηκε με κοσμοσυρροή στο κτήμα του Στρατή Περγαλίδη, μάρτυρα της εργατικής τάξης. Η διαδήλωση προχώρησε και διαλύθηκε στο Βαλιδέ Τζαμί τη νύχτα πια.

Τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης το '36 ώθησαν στην πανελλαδική απεργία στις 13 του Μάη. Το τότε Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου (ΕΚΗ), μεταξύ άλλων, προβάλλει το αίτημα για ελεύθερη διακίνηση και κυκλοφορία του «Ριζοσπάστη». Το κράτος, βλέποντας τη δύναμη του λαϊκού κινήματος, θορυβήθηκε και το κατέστειλε βίαια. Διασπά και αποδυναμώνει το ΕΚΗ, προχωρώντας στην απόσχιση των συντηρητικών εργατών και στην ίδρυση του Εργατικού Κέντρου Συντηρητικών. Προχωρεί σε αθρόους εκτοπισμούς δημοκρατικών και κομμουνιστών.

Στις 16-6-1936, ιδρύεται ο «Εθνικός και Κοινωνικός Σύνδεσμος Ηρακλείου» για τη «διά παντός νομίμου μέσου προστασία του υπάρχοντος αστικού συστήματος». Ενώ προηγούμενα, στις 13-6-1936, η Ασφάλεια συνέλαβε 5 κομμουνιστές προέδρους Σωματείων και στελέχη του ΕΚΗ και τους εκτόπισε στον Αϊ - Στράτη. Ανάμεσά τους ο Ναπολέων Σουκατζίδης, πρόεδρος του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων, που δεν ξαναγύρισε ποτέ, αλλά ακολούθησε το δρόμο της θυσίας. Παραδόθηκε ως κρατούμενος της Ακροναυπλίας στους Γερμανούς και εκτελέστηκε στην Καισαριανή μαζί με τους 200 κομμουνιστές...

Από τον Αύγουστο του 1936 η αστική δικτατορία διαλύει συνδικάτα, καταργεί τις λαϊκές ελευθερίες. Η ταξική πάλη συνεχίζεται στα ξερονήσια, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και, με την είσοδο της χώρας στον πόλεμο, στα πεδία της μάχης.

Στο Ηράκλειο με την υποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων το ΚΚΕ δίνει τη γραμμή για νέα καθήκοντα στις νέες συνθήκες. Αναδιοργανώνονται τα Σωματεία και το Εργατικό Κέντρο. Ηδη από τον Οκτώβρη του 1944 ο Στρατής Περγαλίδης, ως πρόεδρος του τότε Εργατικού Κέντρου, σε έκθεσή του αναφέρει ότι στο Ηράκλειο είναι οργανωμένα 32 Σωματεία.

Το 1945 οργανώνεται συγκέντρωση για την Εργατική Πρωτομαγιά στον Αγιο Κωνσταντίνο. Εκτός από τα 46 τότε Σωματεία του Εργατικού Κέντρου συμμετείχε και το ΕΑΜ. Η βία και η τρομοκρατία οργιάζουν. Οι διαβόητες ομάδες των Μπαντουβάδων, εκτός από τους αντάρτες, εκβιάζουν και τρομοκρατούν τους δραστήριους συνδικαλιστές.

Σε αυτό το κλίμα φτάνουμε στον Ιούνη του 1947. Ο κομμουνιστής πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου πιάνεται στις 11 του μήνα μαζί με τον γραμματέα του Εργατικού Κέντρου και βασανίζονται στην Ασφάλεια. Το επόμενο πρωί οργανώνεται συγκέντρωση από τα εργατικά Σωματεία στη Νομαρχία. Τους υποδέχτηκε η Αστυνομία, η οποία ανοίγοντας πυρ σκότωσε επί τόπου τον Χρήστο Χατζηγεωργίου, πρόεδρο του Σωματείου Υποδηματεργατών. Και λίγο παρακάτω, έξω από το Μουσείο, τον Κωνσταντίνο Χατζηγεωργίου.

Το Σάββατο 14 του Ιούνη γίνεται γνωστό ότι ο Στρατής Περγαλίδης είχε άγρια δολοφονηθεί στα γραφεία της Ασφάλειας.