Μνήμες από την ηρωική συνεισφορά και αυτοθυσία των καπνεργατών, του κλάδου των εργατών που, από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα, έφτιαξαν μια από τις πρώτες μορφές οργάνωσης της εργατικής τάξης σε ταξικά συνδικάτα, για να ξεφύγουν από τη... «χτικιάρα» δουλειά και την εκμετάλλευση με μαχητικούς αγώνες, ζωντάνεψαν στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Δευτέρα το βράδυ στο Αγρίνιο από την αντίστοιχη ΚΟ του ΚΚΕ, στο πλαίσιο του γιορτασμού των 90 χρόνων του Κόμματος.

Σε αυτήν την πλούσια ιστορική διαδρομή του καπνεργατικού κινήματος στο Αγρίνιο, στις Σέρρες, στην Καβάλα και αλλού, άμεσα συνυφασμένου με την πρωτοπόρα δράση του ΚΚΕ, οι αξίες και τα ιδανικά του οποίου για το δίκιο της εργατικής τάξης συντέλεσαν στην οργάνωση και ανάπτυξη ταξικών αγώνων, ήταν αφιερωμένο και το περιεχόμενο ταινίας που προβλήθηκε στην εκδήλωση.

Προβλήθηκαν οι αγώνες που αναπτύχθηκαν σε συνθήκες δύσκολες με τον καπνέμπορα αφέντη και την ωμότητα των κρατικών μηχανισμών καταστολής να προσπαθούν ανεπιτυχώς να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα των καπνεργατών. Παρουσιάστηκε η σκληρή δουλειά των καπνεργατών που μετατρέπεται σε σκληρό αγώνα, καλλιεργώντας τη συναδελφική αλληλεγγύη, την προσφορά, την αυταπάρνηση, την αυτοθυσία.

Σταθμοί αυτής της δράσης η ίδρυση του 1911 του σωματείου καπνεργατών Αγρινίου με την ταξική πάλη να δίνει περιεχόμενο στη μίζερη ζωή των καπνεργατών που στενάζουν από πενιχρούς μισθούς και μεροκάματα, τα εξαντλητικά ωράρια με τη φυματίωση να θερίζει. Το 1912 γίνεται η πρώτη μεγάλη απεργία. Ξεσπούν απεργίες σε Καβάλα, Δράμα, Θεσσαλονίκη διεκδικώντας μισθούς και ανθρώπινα ωράρια.

Οκτώ χρόνια αργότερα ξεσπούν νέες κινητοποιήσεις στο Αγρίνιο με αφορμή το σύστημα τόγκα και την άγρια εκμετάλλευση των γυναικών. Στα τέλη Ιούλη του 1926 περίοδος δικτατορίας του Πάγκαλου κηρύσσεται στο Αγρίνιο γενική απεργία καπνεργατών, με συμμετοχή 3.000 ατόμων και αίτημα την αύξηση των αποδοχών. Δολοφονείται η έγκυος καπνεργάτρια Βασιλική Γεωργατζέλη και ο καπνεργάτης Θεμιστοκλής Καραμιχάλης.

Οι απεργοί στηριγμένοι στους κομμουνιστές, με όπλο την ταξική ενότητα και οργάνωση ορθώνουν το ανάστημά τους και αντιμετωπίζουν με επιτυχία τις προσπάθειες τρομοκράτησης από τη δικτατορία, βάζουν στο περιθώριο ρεφορμιστές και προβοκάτορες αρχειομαρξιστές. Στον αγώνα τους συμπαρίστανται οι εργαζόμενοι του Αγρινίου με τους τσαγκαράδες, αρτεργάτες, επισιτιστές, οικοδόμους, ραπτεργάτριες και τυπογράφους να κατεβαίνουν σε 24ωρη απεργία.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την παρουσίαση του έργου «Καπνεργάτες κυνηγοί του ονείρου» σε μουσική Κώστα Γκίκα και ποίηση Αριστείδη Μπαρχαμπά με λαϊκά δρώμενα των αντεργατικών συνθηκών που βίωναν οι καπνεργάτες στο χώρο της δουλειάς. Με αφήγηση και ζωντανό τραγούδι που ερμήνευσε η Διόνη και ο ίδιος ο συνθέτης ζωντάνεψαν τις καπνοφάμπρικες, τις δυσκολίες και τις άθλιες συνθήκες κάτω από τις οποίες δούλευαν οι καπνεργάτες, τις προσδοκίες και τα όνειρά τους για μια καλύτερη ζωή.

Στην άρρηκτα δεμένη πορεία της 90χρονης δράσης του ΚΚΕ με το δίκιο της εργατικής τάξης και του λαού, στην πάλη για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, αναφέρθηκε στην ομιλία του με θέμα «Εργατική τάξη, καπνεργάτες και ΚΚΕ» ο Χρήστος Μπούρας, μέλος της ΝΕ Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ.

«Η ίδια η δημιουργία του ΚΚΕ, σημείωσε, σήμανε την αφετηρία χειραφέτησης της εργατικής τάξης από το κεφάλαιο και τα αστικά κόμματα. Για πρώτη φορά εμφανίστηκε στην ελληνική κοινωνία ένα κόμμα που ανέγραψε στη σημαία του την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο».

Το ΚΚΕ είναι επί 90 χρόνια, υπογράμμισε ο Χρήστος Μπούρας, ο ακούραστος οργανωτής της εργατικής λαϊκής πάλης. Δεν υπάρχει δικαίωμα του λαού, που να μη βρήκε στο πρόσωπο και τη δράση του ΚΚΕ τον πιο αποφασιστικό υπερασπιστή. Η ιστορία του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, του κινήματος της νεολαίας, της προοδευτικής διανόησης, καθώς και του αγροτικού και των μεσαίων στρωμάτων της πόλης, έχει παντού και πάντα να επιδείξει την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών».

«Το ΚΚΕ επέμεινε και επιμένει ότι οι αντεπαναστατικές ανατροπές 1989 - 1991 δεν ακυρώνουν το χαρακτήρα της εποχής μας ως εποχής περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό. Οι ίδιες οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού», σημείωσε και υπογράμμισε, για να καταλήξει: ...«Σε περίοδο ολομέτωπης και ισχυρής καπιταλιστικής επιθετικότητας, οι αγώνες θα δώσουν λύση, μόνο αν η λαϊκή πάλη προσανατολίζεται σε μια ισχυρή κοινωνικοπολιτική συμμαχία, με κατεύθυνση τη ριζική αλλαγή στο επίπεδο της εξουσίας».