Αν μάθαμε κάτι από τη σύμβαση που υπέγραψε η ΔΕΗ με τη Ζήμενς είναι η παμπάλαια αλήθεια ότι οι συμβάσεις γράφονται «διά χειρός» των πολυεθνικών. Διασφαλίζουν δηλαδή ολόπλευρα τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, εγγυώνται την κερδοφορία τους, ενώ είναι πάντα σε βάρος του δημοσίου. Είναι κοινό μυστικό ότι πολλές φορές αυτό γίνεται κυριολεκτικά. Νομικά γραφεία δηλαδή των μεγάλων εταιρειών συντάσσουν τις συμβάσεις και απλά οι εντεταλμένοι ανώτεροι υπάλληλοι του δημοσίου βάζουν την υπογραφή τους, συνήθως με άνωθεν κάλυψη και παρότρυνση. (Με την ευκαιρία: το ίδιο δεν έγινε με την αγορά δομημένων ομολόγων από τις διορισμένες διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων;). Δεν προκαλεί καμία έκπληξη λοιπόν που η ΔΕΗ δεν ενεργοποίησε τη ρήτρα αποζημίωσης των 3,3 εκατ. ευρώ επειδή η Ζήμενς δεν είχε ανταποκριθεί στις συμβατικές υποχρεώσεις της. Η γερμανική εταιρεία είχε φροντίσει μονά ζυγά να είναι δικά της και σε κάθε περίπτωση να χάνει το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή ο ελληνικός λαός. Ο τελευταίος όμως κάποια στιγμή θα φωνάξει «φτάνει πια» και θα στείλει τους δυνάστες στο σκουπιδοντενεκέ της Ιστορίας.