Ανάμεσα στα άλλα ο ευρωβουλευτής του Κόμματος σημείωσε:

«H σημερινή παρουσίαση των στόχων της γαλλικής Προεδρίας, από τον N. Σαρκοζί, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κάτω από τα ενθουσιώδη χειροκροτήματα όλων των πολιτικών δυνάμεων του ευρωμονόδρομου, σηματοδοτεί την "πολιτική πυγμής" του ευρωενωσιακού κεφαλαίου ενάντια στους λαούς. Ενταση της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ, ενίσχυση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητάς της.

O Γάλλος Πρόεδρος εκφράζοντας τα ενιαία συμφέροντα των μονοπωλίων, εμφάνισε την ΕΕ αποφασισμένη να αγνοήσει προκλητικά το ρεύμα αμφισβήτησης και αντίστασης στην πολιτική της, όπως εκφράστηκε μέσα από το OXI του ιρλανδικού λαού, και να προωθήσει την καπιταλιστική ενοποίησή της, μέσα από την επικύρωση της "Συνθήκης της Λισαβόνας", ακόμη και με απροκάλυπτες πιέσεις και εκβιασμούς στους λαούς.

Πίσω από τα ψεύτικα λόγια για "προστασία των Ευρωπαίων πολιτών" δεν κρύβεται τίποτε άλλο από την προστασία της κερδοφορίας των πολυεθνικών. H "κοινή ευρωπαϊκή πολιτική για το περιβάλλον και τις κλιματικές αλλαγές" δεν είναι παρά η προσπάθεια επέκτασης των ευρωπαϊκών μονοπωλιακών ομίλων σε νέους τομείς "πράσινης" κερδοφορίας, η επιδίωξη για απόκτηση καλύτερων θέσεων στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό, με πρόσχημα την επιβολή "περιβαλλοντικών προτύπων".

Το "ευρωπαϊκό σύμφωνο για τη μετανάστευση" σημαίνει περισσότερη βαρβαρότητα και καταστολή ενάντια στους μετανάστες και τους πρόσφυγες, ακόμη μεγαλύτερη εκμετάλλευσή τους, ως φθηνότερης εργατικής δύναμης.

H "νέα αναθεώρηση της KAΠ" και η "εξασφάλιση διατροφικής επάρκειας" σημαίνει ακόμη μεγαλύτερη μείωση της αγροτικής παραγωγής, κατάργηση των επιδοτήσεων, ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς, συγκέντρωση της γης στα χέρια των μεγαλοαγροτών, πλήρη ασυδοσία των πολυεθνικών των τροφίμων.

H "ενίσχυση του ρόλου της ΕΕ στη διεθνή σκηνή" και η προώθηση της "κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας της ΕΕ" σημαίνει μεγαλύτερη στρατιωτικοποίησή της, ενίσχυση της ευρωπαϊκής πολεμικής βιομηχανίας, αύξηση της "επιχειρησιακής ικανότητάς της" για ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σ' όλο τον κόσμο.

O Γάλλος Πρόεδρος, ενώ δεν είπε κουβέντα για την ακρίβεια, τη φτώχεια, την ανεργία που μαστίζουν τους εργαζόμενους της Ευρώπης, φρόντισε να προσθέσει στις προτεραιότητες της Γαλλικής Προεδρίας, την ισχυροποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και της ONE, την πλήρη απελευθέρωση των υπηρεσιών υγείας, την εφαρμογή των κανόνων του "ελεύθερου ανταγωνισμού" στον αθλητισμό, την ιδιωτικοποίηση, δηλαδή, κάθε κοινωνικού τομέα τον οποίο δεν έχει αλώσει πλήρως το κεφάλαιο.

H τοποθέτηση του Γάλλου Προέδρου αποδεικνύει, ότι παρά τις επιμέρους αντιθέσεις, το ευρωενωσιακό κεφάλαιο ακολουθεί ενιαία στρατηγική απέναντι στους λαούς σε ολόκληρη την ΕΕ. Γι' αυτό και η απάντηση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων πρέπει να είναι ενιαία: Αντίσταση και ανυπακοή, αντεπίθεση και ρήξη με την ΕΕ και την πολιτική της».