Το 1934 ήταν μια πολύ κρίσιμη χρονιά. Οι πιο αντιδραστικοί κύκλοι της άρχουσας τάξης, το παλάτι και η στρατοκρατία ετοιμάζουν συστηματικά τη στρατιωτικοφασιστική δικτατορία. Η κυβέρνηση Τσαλδάρη επιτίθεται κατά μέτωπο στο εργατικό και προοδευτικό κίνημα. Το ΚΚΕ πρωτοστατεί για τη δημιουργία του Ενιαίου Αντιφασιστικού Πανελλαδικού Μετώπου Πάλης.

Για να γίνει αντιληπτό το κλίμα της περιόδου, διαβάστε τον απολογισμό του έργου της κυβέρνησης του Λαϊκού Κόμματος στους 16 μήνες της θητείας της, όπως δημοσιεύτηκε στις 24 Ιούλη 1934: «Δολοφονήθηκαν 10 εργάτες και αγρότες, συνελήφθησαν 3.725, από τους οποίους 785 καταδικάστηκαν σε πολύχρονες φυλακίσεις και εκτοπίσεις. Στάλθηκαν στον Πειθαρχικό Ουλαμό Καλπακίου 54 φαντάροι, βασανίστηκαν 300 πολίτες, τραυματίστηκαν 305. Απαγορεύτηκαν 160 συγκεντρώσεις, διαλύθηκαν βίαια άλλες 128 και έγιναν 128 επιδρομές σε γραφεία οργανώσεων, σωματείων, τυπογραφεία εφημερίδων κλπ».

Με την ακούραστη δουλιά του ΚΚΕ, μέσα σ' αυτές τις συνθήκες, οι πρώτοι καρποί της πολιτικής για τη συγκρότηση ενός Ενιαίου Αντιφασιστικού Πανελλαδικού Μετώπου Πάλης ήρθαν τον Οκτώβρη του 1934. Στις 5 του Οκτώβρη με πρωτοβουλία του ΚΚΕ υπογράφηκε Σύμφωνο κοινής δράσης για την αποτροπή του κινδύνου στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας από το ΚΚΕ, το Αγροτικό Κόμμα, τη Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας, την Ενωτική ΓΣΕΕ και τα Ανεξάρτητα Εργατικά Συνδικάτα.

Στο Σύμφωνο μεταξύ των άλλων τονίζονταν τα εξής:

«Τα κόμματα και οι συνδικαλιστικοί οργανισμοί που αντιπροσωπεύονται, αναλαμβάνουν την υποχρέωση να αγωνιστούν από κοινού ενάντια σε κάθε δικτατορικοφασιστικό πραξικόπημα, που θα μπορούσε να εκραγεί ως αποτέλεσμα της σημερινής κατάστασης και να κινητοποιήσουν τις οργανώσεις τους και την κοινή γνώμη των εργαζομένων γενικότερα, ώστε να είναι έτοιμες για την αντιμετώπιση κάθε τέτοιου ενδεχομένου».

Το Σύμφωνο κοινής δράσης της 5ης Οκτώβρη του 1934 είχε πολύ μεγάλη σημασία και άσκησε σοβαρή επίδραση στην ανάπτυξη της αντιφασιστικής πάλης, παρά το γεγονός ότι οι ηγέτες των άλλων κομμάτων και οργανώσεων δεν το εφάρμοσαν. Μετά την υπογραφή του Συμφώνου σε πολλές πόλεις (Θεσσαλονίκη, Δράμα, Κατερίνη, Λιβαδειά κ.α.) δημιουργήθηκαν μετωπικές οργανώσεις και πραγματοποιήθηκαν πολλές κοινές αντιφασιστικές εκδηλώσεις. Μόνο μέσα στο δίμηνο Νοέμβρη - Δεκέμβρη έγιναν 13 ενιαιομετωπικές απεργίες με συμμετοχή 40.000 εργατών.