«Η μηνιαία αύξηση του τζίρου της αλυσίδας εστιατορίων McDonald's στις Ηνωμένες Πολιτείες ξεπέρασε τις εκτιμήσεις των αναλυτών της Wall Street και διαμορφώθηκε τον Αύγουστο σε 4,5% έναντι 3% που ανέμεναν οι ειδικοί περί τα ταχυφαγεία αναλυτές. Η εξέλιξη επιβεβαιώνει για άλλη μία φορά ένα φαινόμενο που παρατηρείται από την εποχή της Μεγάλης Υφεσης, τη δεκαετία του 1930, ότι όταν η ανάπτυξη επιβραδύνεται ανεβαίνουν οι πωλήσεις του φθηνού φαγητού» (το ρεπορτάζ στο ΒΗΜΑ).

«Αν υπάρχει ελπίδα για τις ΗΠΑ, αυτή βρίσκεται στον αμερικανικό λαό. Πιστεύω πως όλα αυτά που συμβαίνουν μπορεί να οδηγήσουν σ' ένα κίνημα εξέγερσης... Αυτό είναι η μοναδική ελπίδα για τις ΗΠΑ (...) Το γεγονός ότι ο Τζωρτζ Μπους εξελέγη δύο φορές πρόεδρος δεν οφείλεται στη δημοτικότητά του, αλλά στη διαφθορά του αμερικανικού πολιτικού συστήματος σε μια χώρα όπου ο πολιτικός μηχανισμός ελέγχεται από τις πολυεθνικές, τονίζει ο Ζιν, ο οποίος είναι ομότιμος καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης. "Ο υπόλοιπος κόσμος δεν κατανοεί τη θεμελιωδώς αντιδημοκρατική φύση του αμερικανικού πολιτικού συστήματος, στο οποίο όλη η εξουσία είναι συγκεντρωμένη σε δύο κόμματα που δεν απέχουν πολύ το ένα από το άλλο και ο λαός δεν μπορεί να δει εύκολα τη διαφορά τους"» (ο Αμερικανός συγγραφέας Χάουαρντ Ζιν στα ΝΕΑ).

«Τεχνίτες γίνονται τα παιδιά των φτωχών και όχι των πλουσίων, δηλαδή το τι δουλειά κάνει κάποιος, το αν σπουδάζει ή όχι και τι, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την κοινωνική τάξη στην οποία ανήκει (...) στο αγγλοσαξωνικό μοντέλο όποιος έχει να πληρώσει δίδακτρα σπουδάζει με ελεύθερη πρόσβαση. Ομως για να αποκτήσει επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτό που σπούδασε περνάει από σκληρές εξεταστικές δοκιμασίες που απαιτούν πολλαπλά προσόντα. Και εδώ επιβιώνει ο ταξικά ισχυρότερος» (ο Κ. Θεριανός στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).