«Για μια άλλη Ευρώπη». Αυτό ήταν το θέμα της συνάντησης μη κυβερνητικών οργανώσεων, που πραγματοποιήθηκε στις 10, 11 και 12 Δεκέμβρη στο Ελσίνκι, παράλληλα με τη Συνάντηση Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης και που - όπως ήταν αναμενόμενο - δεν έτυχε της ανάλογης προβολής. Τη συνάντηση διοργάνωσε η ομώνυμη του θέματος μη κυβερνητική οργάνωση της Φινλανδίας και μετείχαν αντιπρόσωποι μη κυβερνητικών οργανώσεων από 30 χώρες της Ευρώπης.

Από την Ελλάδα μετείχε ο καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Στρατής Κουνιάς, ως εκπρόσωπος της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ). Τα θέματα που συζητήθηκαν ήταν: «Ευρωπαϊκή Ενωση: Μια αντιδημοκρατική ομοσπονδία», «Η στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης», «Κοινωνικές επιπτώσεις της Νομισματικής Ενωσης», «Νέες χώρες προς ένταξη στην ΕΕ» και «Οι επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης».

Μετά τη λήξη των εργασιών της συνάντησης, εκδόθηκε ανακοινωθέν, στο οποίο υπογραμμίζεται: «Οι πόλεμοι που γίνονται έχουν ως αφετηρία την έλλειψη δημοκρατίας, τις κοινωνικές ανισότητες, προβλήματα περιβάλλοντος, τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών αγαθών και την αδιαφορία για τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες. Το ελεύθερο εμπόριο συχνά οδηγεί σε τέτοιες καταστάσεις. Τώρα δημιουργείται ένας κόσμος, στον οποίο όλες οι αποφάσεις παίρνονται για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες της παγκόσμιας αγοράς. Το συνέδριό μας καταγγέλλει τη χρήση βίας και ζητά όλες οι χώρες της Ευρώπης να πάρουν μέτρα για να σταματήσουν τις κοινωνικές ανισότητες που οδηγούν σε αυξανόμενους κοινωνικούς αποκλεισμούς».

Αναφορικά με τη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, τονίζεται: «Η απάντηση της ΕΕ είναι η αύξηση της στρατιωτικοποίησης και η σύνοδός μας είναι αντίθετη με αυτή την πολιτική. Θεωρούμε ότι η χρήση βίας για την επίλυση των διαφορών, σε μια μοντέρνα κοινωνία, δεν είναι αποδεκτή. Θέλουμε να δημιουργήσουμε μια άλλη Ευρώπη, όπου οι άνθρωποι, αντί να χρησιμοποιούν όπλα, θα στοχεύουν στη συνεργασία και θα παίρνουν μέτρα για να εξαλείψουν τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Αυτό απαιτεί επαναπροσδιορισμό της πραγματικής ασφάλειας».

Σχετικά με τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σημειώνεται:«Οι χώρες που κάνουν αίτηση για να γίνουν μέλη της ΕΕ, αποδέχονται την οικονομία της ελεύθερης αγοράς και έτσι οδηγούνται σε εξάρτηση. Η οικονομική πολιτική τους θα αποφασίζεται σε ινστιτούτα της ΕΕ και οι πολίτες τους δε θα έχουν τη δυνατότητα να επηρεάζουν τις αποφάσεις. Σε πολλές χώρες, οι πολίτες διαδηλώνουν ενάντια σ' αυτήν την πολιτική. Αν και η ΕΕ ισχυρίζεται ότι σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι πολίτες της όλο και απομακρύνονται από την πολιτική και τη γραφειοκρατία της ΕΕ, και δε συμμετέχουν στις πολιτικές αποφάσεις που αφορούν τις χώρες τους. Η ΕΕ δεν αντιπροσωπεύει όλη την Ευρώπη και χρησιμοποιεί βία και σε χώρες που δεν ανήκουν στην ΕΕ».

«Θεωρούμε - συνεχίζεται στο ανακοινωθέν - ότι πρέπει να κτίσουμε μια άλλη Ευρώπη, που δεν καθοδηγείται από τις ανάγκες της αγοράς, αλλά από τις ανάγκες των ανθρώπων, που θα σέβεται το περιβάλλον, τις πολιτιστικές διαφορές, την ελεύθερη έκφραση γνώμης. Μια Ευρώπη από ανεξάρτητες δημοκρατικές χώρες. Η Σύνοδος Κορυφής στο Ελσίνκι θα ξεκινήσει τη διαδικασία για συνταγματικές αλλαγές, πριν δεχτεί τα επόμενα μέλη. Αυτό οδηγεί σε μια ευρωπαϊκή οντότητα, όπου οι πολίτες της θα στερούνται το δημοκρατικό διάλογο. Εμείς θεωρούμε ότι η ΕΕ, πριν δεχτεί τα επόμενα μέλη της, να απαιτήσει να αποφασίσουν με δημοψήφισμα οι πολίτες της κάθε υποψήφιας χώρας. Τα σωστά δημοψηφίσματα δεν είναι μόνο εργαλεία δημοκρατίας, αλλά και ένας τρόπος να ενημερώνονται οι πολίτες. Απαιτούμε να γίνεται δημοψήφισμα σε κάθε χώρα της ΕΕ πριν ληφθούν αποφάσεις, από την ΕΕ, σε θέματα που είναι βασικής σημασίας για τους πολίτες της».

Με το ερώτημα αν η ΕΕ που γνωρίζουμε εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ανθρώπων ή είναι όμηρος των μεγάλων υπερεθνικών εταιριών και αν υπάρχει ελπίδα να αλλάξει πριν να είναι πολύ αργά, άρχισε την τοποθέτησή του ο Στρ. Κουνιάς.

Συνεχίζοντας, ανέφερε πως οι περισσότερες από τις χώρες της ΕΕ ανήκουν και στο ΝΑΤΟ, σύμφωνα με το νέο δόγμα του οποίου μπορεί να επεμβαίνει σε μια χώρα όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως θεωρεί το ΝΑΤΟ, παραβιάζονται. Σημείωσε πως όλες οι χώρες της ΕΕ, μαζί με Καναδά και ΗΠΑ, έβαλαν την υπογραφή τους για το βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας και τώρα προσπαθούν να ανατρέψουν τη νόμιμη κυβέρνησή της, αποκλείοντας εμπορικά και συγκοινωνιακά τη χώρα και βοηθώντας μόνο πόλεις της αρεσκείας τους.

Επισήμανε τον κίνδυνο, αυτό που συνέβη στη Γιουγκοσλαβία να συμβεί σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, ιδιαίτερα στα Βαλκάνια, και κατήγγειλε πως «η ΕΕ όλο και περισσότερο προσαρμόζεται στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των υπερεθνικών εταιριών, που ενδιαφέρονται μόνο για τα κέρδη τους. Η συγχώνευση εταιριών, που έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις, οδηγεί στη συγκέντρωση πλούτου και ισχύος σε όλο και λιγότερα χέρια, σε αύξηση της ανεργίας και της φτώχειας. Ζούμε στην εποχή της νέας παγκόσμιας τάξης, όπου θεοποιείται η οικονομία της ονομαζόμενης ελεύθερης αγοράς, με βαρύ, όμως, κόστος για τους λαούς».

Στη συνέχεια, περιέγραψε την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα, τονίζοντας ότι η ανεργία βρίσκεται στο 13% και στο 34% για τους νέους, η μεγαλύτερη τα τελευταία 20 χρόνια, το 25% του λαού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ τα κρατικά έξοδα για εκπαίδευση, υγεία, κοινωνική πρόνοια είναι τα χαμηλότερα από όλες τις χώρες της ΕΕ ως ποσοστό του ΑΕΠ. Ταυτόχρονα, σημείωσε, η βιομηχανία αυξάνει τα κέρδη της, με το 8,5% των βιομηχανιών να πραγματοποιεί το 65% των συνολικών πωλήσεων και το 80% των βιομηχανικών κερδών. Ανέφερε, τέλος, πως οι ιδιωτικοποιήσεις κρατικής περιουσίας έχουν επιταχυνθεί. Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην κατάσταση που επικρατεί στο γεωργικό τομέα και στα τεράστια προβλήματα των αγροτών, για να καταλήξει, υπογραμμίζοντας: «Είναι ματαιοπονία να πιστεύουμε ότι μπορεί να αλλάξει από τα μέσα η παρούσα δομή της ΕΕ, προς όφελος των ανθρώπων, χωρίς τη δυναμική παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα. Αν και θα καταβάλλονται διαρκείς προσπάθειες, για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων μέσα στην ΕΕ και για έναν πιο ειρηνικό κόσμο, πρέπει να έχουμε διαρκώς στο μυαλό μας και να κατευθύνουμε τις προσπάθειές μας, στην αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων και, τελικά, την ανατροπή της παρούσας δομής της ΕΕ και τη διάλυση του ΝΑΤΟ. Η δύναμη μιας κοινωνίας είναι η συνοχή των μελών της και όχι η στρατιωτική της ισχύς. Ας συνενώσουμε τις προσπάθειές μας προς αυτήν την κατεύθυνση, μπορούμε».