Καιρός ήταν! Η μήνυση και η αγωγή εναντίον του «Ριζοσπάστη» από τον υπουργό Δικαιοσύνης Ευ. Γιαννόπουλο, ήταν λίγο - πολύ αναμενόμενη εξέλιξη. Ηταν αναμενόμενο ότι αργά ή γρήγορα θα εκδηλωνόταν και νέα κυβερνητική προσπάθεια φίμωσης του «Ρ». Η μήνυση για «συκοφαντική δυσφήμιση» και η αγωγή με την οποία ο υπουργός αιτείται αποζημίωσης 500 εκατομμυρίων δραχμών για «προσβολή προσωπικότητας», είναι ένα ακόμα σκαλοπάτι στη σκάλα τρομοκράτησης και χειραγώγησης κάθε «φωνής» που ασκεί κριτική και καταδικάζει την ασκούμενη πολιτική, την οποία η κυβέρνηση κατεβαίνει με ταχύτατους ρυθμούς.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης μηνύει το «Ριζοσπάστη» γιατί έπραξε το αυτονόητο, αποτύπωσε τα γεγονότα, ενημέρωσε τον ελληνικό λαό για όλα όσα ακούστηκαν στη δίκη, που ο ίδιος προκάλεσε μηνύοντας τον Θ. Κατριβάνο, έτσι ώστε αντικειμενικά να βγάλει τα συμπεράσματά του. Δε μας εκπλήσσει. Το ίδιο έπαθαν και πολλοί απ' όσους διεκδίκησαν τα δικαιώματά τους, βάλλοντας κατά της πολιτικής που τους τα στερεί. Ανάμεσά τους αγρότες, απεργοί εργάτες, προσφάτως και οι μαθητές. Η μέθοδος παντού ίδια. Οπου δεν πίπτει ο «λόγος» των απειλών, πίπτει η ράβδος των ΜΑΤ και των ασφαλιτών, με ή χωρίς κουκούλα, και αν χρειαστεί και η εισαγγελική ράβδος. Στην καραμπινάτη βέβαια περίπτωση χειραγώγησης του ΕΡΣ δε χρειάστηκε τίποτε από τα τρία, εκεί ο υπουργός Τύπου απλά παρέκαμψε τις αποφάσεις του και τις αντικατέστησε με άλλες της αρεσκείας του. Γιατί; Μα για να μη δυσαρεστηθούν μεγαλοκαναλάρχες. Εξέλιξη απευκταία για τις προεκλογικές (επικοινωνιακές)σκοπιμότητες της κυβέρνησης.

Ηελευθερία του Τύπου τελειώνει εκεί που αρχίζει η διογκούμενη ασυδοσία τους. Η δημοκρατία τους, στο όνομα της οποίας οι κυβερνώντες «πίνουν νερό», είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους και όταν δεν είναι τη φέρνουν οι ίδιοι. Ακόμα όμως και σ' αυτά τα πλαίσια τίθεται ένα ζήτημα, όταν ο υπουργός Δικαιοσύνης, ο «θεματοφύλακάς» της, πρωτοστατεί στην καταστρατήγηση της ελευθεροτυπίας και χρησιμοποιεί, μάλιστα, σ' αυτή την κατεύθυνση και τους υφισταμένους του. Ο σκοπός φαίνεται - η εξυπηρέτηση των συμφερόντων της αστικής τάξης, υπέρτατο καθήκον για τον υπουργό Δικαιοσύνης και τους ομοίους του - αγιάζει τα μέσα.

Από την πλευρά του ο «Ρ», ορθώς έπραξε ό,τι έπραξε και θα συνεχίσει να πράττει, με γνώμονα τα συμφέροντα του λαού και την ενημέρωσή του. Ο καθείς εφ' ω ετάχθη. Και από τη δική του πλευρά ο λαός και οι υπόλοιποι θιγόμενοι από την κυβερνητική πολιτική και πρακτική ορθά θα πράξουν επιστρέφοντας στους εμπνευστές τους τέτοιου είδους ενέργειες και κόβοντας από τη ρίζα το «χέρι» που τις κινεί. Γιατί ξέρουν ότι οι επιθέσεις πάντα άρχιζαν, αλλά ποτέ δε σταματούσαν στο ΚΚΕ. Ακολουθούσαν άλλες, μεγαλύτερες, εναντίον τους.

Και το γνωρίζει αυτό ο κ. Γιαννόπουλος, όπως και ότι το ΚΚΕ και ο «Ρ», δε λύγισαν, δε σιώπησαν, δε σταμάτησαν να παλεύουν σε πολύ δυσκολότερες εποχές, όταν το τίμημα ήταν αίμα. Δε θα το κάνουν ούτε τώρα. Οσο για την «τιμή» τους, αυτή είναι αναγνωρισμένη από λαό και ιστορία και εκεί θα συνεχίζει να κρίνεται. Γιατί, κακά τα ψέματα, κ. Γιαννόπουλε, τα δικαστήρια δε θα μπορέσουν ποτέ, ακόμα και σε ιδανικές συνθήκες αμεροληψίας, να κρίνουν, να αποκαταστήσουν, να δικαιώσουν την τιμή κανενός. Η οποία, παρεμπιπτόντως, δεν αποζημιώνεται...