Το ενδεχόμενο απομάκρυνσης της ημερομηνίας των εκλογών από τα τέλη Μάρτη, μετά την αποδοχή της υποψηφιότητας του Κ.Στεφανόπουλου για Πρόεδρο της Δημοκρατίας και από το κόμμα της ΝΔ, προκαλεί ανησυχίες και προβληματισμό στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης. Το τελευταίο, σε συνεννόηση βέβαια με το Μαξίμου και προσωπικά με τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη, έχει ήδη τεθεί σε προεκλογική τροχιά εδώ και αρκετούς μήνες.

Παράγοντας του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, ο οποίος απηχεί τις απόψεις Παπαντωνίου, υποστήριζε χθες, ότι το ζητούμενο για την οικονομία και κατ' επέκταση για το βασικό οικονομικό στόχο σήμερα, που είναι η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, είναι το ήρεμο κλίμα. Για να προσθέσει «αν διασφαλιστεί το ήρεμο κλίμα στην οικονομία, τότε είναι ευνόητο ότι θα πρέπει να εξαντλήσουμε την τετραετία, να γίνουν δηλαδή οι εκλογές τον Σεπτέμβρη του 2000». Ο ίδιος παράγοντας έσπευσε να υποστηρίξει πως η ηγεσία της ΝΔ - προκείμενου να κλείσει τα εσωκομματικά της ρήγματα (Σουφλιάς, Μητσοτάκης κλπ)- θα καταφύγει στην πολιτική της έντασης και της ρητορικής όξυνσης. Και δεν είναι καθόλου ευχάριστο - κατά τον ίδιο παράγοντα - στις αρχές Μάρτη να καταθέτουμε την αίτηση ένταξης στην ΟΝΕ και ο Καραμανλής να οργώνει κάθε χωριό και κάθε πόλη και να καταγγέλλει την «κυβέρνηση των διαπλεκομένων» και τη «διαφθορά του δημόσιου βιου». Σε μία τέτοια περίπτωση, καταλήγει ο ίδιος παράγοντας, για τη διασφάλιση της απαιτούμενης ηρεμίας, θα ήταν προτιμότερη η επίσπευση των εκλογών.

Από τις δηλώσεις αυτές προκύπτει σαφώς ότι ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, τάσσεται υπέρ των πρόωρων εκλογών. Οχι βέβαια γιατί φοβάται διαταραχή του κλίματος στην οικονομία, λόγω των «καταγγελιών» Καραμανλή. Η επίκληση του επιχειρήματος αυτού, δεν είναι παρά προσχηματικός λόγος. Η πραγματική αιτία που ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας τάσσεται υπέρ της επίσπευσης των εκλογών, είναι ότι τα δύο οικονομικά υπουργεία στα οποία ηγείται - ειδικά το υπουργείο Οικονομικών - έχουν αναλάβει το κύριο βάρος της προεκλογικής εκστρατείας. Οτι εδώ και μήνες, οι σχεδιασμοί και οι αποφάσεις στα οικονομικά υπουργεία, τείνουν να εξυπηρετήσουν το βασικό στόχο, το ΠΑΣΟΚ να κερδίσει και τις επόμενες εθνικές εκλογές.

Στην κατεύθυνση αυτή εξαγγέλθηκαν τα γνωστά φορολογικά ημίμετρα, το λεγόμενο «πακέτο Σημίτη» των 460 δισ. δρχ, που προβλέπει επουσιώδεις αλλαγές στη φορολογική κλίμακα, μειώσεις των ειδικών φόρων (λόγω της ανάγκης μείωσης του πληθωρισμού), αυξήσεις των συντάξεων του ΟΓΑ κατά 10.000 από το 2000 και μικρές αυξήσεις στο ΕΚΑΣ κλπ. Οι προεκλογικοί όμως αυτοί σχεδιασμοί, έγιναν με χρονικό ορίζοντα το Μάρτη του 2000, οπότε και προσδοκούσαν να έχουν και ανταποδοτική - ψηφοθηρική - ισχύ. Τυχόν μετάθεση των εκλογών το καλοκαίρι η το Σεπτέμβρη του 2000, δημιουργεί το υπαρκτό πλέον πρόβλημα, ότι η όποια προωθητική δύναμη των μέτρων αυτών θα έχει εξαντληθεί. Και όπως έλεγε άλλος παράγοντας του οικονομικού επιτελείου «ό,τι δώσαμε, δώσαμε. Νέες παροχές δεν προβλέπονται, γιατί θα μας πάρουν με τις πέτρες...». Δε θέλησε πάντως να κατονομάσει αυτούς που θα τους πάρουν με τις πέτρες...