Με αυτά τα λόγια «έκλεισε» την ομιλία του - ανάπτυξη των θέσεων του ΚΚΕ - ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος, χτες στη βαλκανική συνάντηση κομμάτων και κινημάτων. Σ' αυτές τις φράσεις αποτυπώνονται άλλωστε μερικά από τα βασικότερα μηνύματα της ομιλίας του και μια ανάγκη επιτακτική των καιρών και των συνθηκών, αυτή της συγκρότησης βαλκανικής «συμμαχίας» κομμάτων και μαζικών οργανώσεων ενάντια στο ΝΑΤΟ, στον πόλεμο, στην αδικία και την εξάρτηση.

Αποσπάσματα της ομιλίας του Δημήτρη Γόντικα παρατίθενται παρακάτω:

«Είναι αλήθεια ότι σε μεγάλο βαθμό οι λαοί της Βαλκανικής όχι μόνο δεν έχουν σημαντική και ουσιαστική πληροφόρηση για τους σκοπούς του ΝΑΤΟ, τις επιδιώξεις του, τις συνέπειες για τους λαούς των χωρών που συμμετέχουν σ' αυτήν τη συμμαχία, αλλά αντίθετα γίνεται μια συνειδητή προσπάθεια παραπληροφόρησής τους.

Ετσι, συχνά το ΝΑΤΟ παρουσιάζεται στους λαούς των υπό ένταξη χωρών ως ο θεματοφύλακας της εισόδου τους στον "ελεύθερο", "δημοκρατικό" κι αναπτυγμένο κόσμο. Δεν είναι τυχαίο που αυτά τα επιχειρήματα αποφεύγουν τις περισσότερες φορές να γίνονται συγκεκριμένα και παραμένουν στο επίπεδο της "συνθηματολογίας" για το θετικό χαρακτήρα του ΝΑΤΟ».

«Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι, όπως δείχνουν και οι διάφορες δημοσκοπήσεις, η πλειοψηφία του ελληνικού λαού κάθε άλλο παρά είναι ευχαριστημένη από τους "συμμάχους" μας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Και πώς να είναι; Αφού μόνο μέσα στα τελευταία 5 χρόνια η Ελλάδα εξαναγκάζεται να ξοδεύει 60% περισσότερα για στρατιωτικές δαπάνες. Ετσι, αν το 1997 η χώρα μας χρειάστηκε να ξοδέψει το 6,83% των συνολικών δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού για στρατιωτικές δαπάνες, το 2001 προβλέπεται να ξοδέψει 10,93% των συνολικών δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού, δηλαδή πάνω από 2 τρισ. δρχ. (2.098.889,5 εκατ. δρχ.).

Σ' αυτά τα έξοδα δεν περιλαμβάνονται συνολικά 1,3 τρισ. δρχ. για διάφορα εξοπλιστικά προγράμματα των τελευταίων χρόνων.

Θα περίμενε κανείς ότι η Ελλάδα, εφόσον είναι μέλος μιας τόσο ισχυρής στρατιωτικής συμμαχίας, δε θα είχε ανάγκη να αυξήσει τις στρατιωτικές δαπάνες της, αλλά θα είχε τη δυνατότητα να τις μειώσει. Αντί αυτού, έχουμε το ανάποδο αποτέλεσμα. Η ελληνική κυβέρνηση επικαλείται τον κίνδυνο της Τουρκίας, δηλαδή τον κίνδυνο από μια "σύμμαχο" στα πλαίσια του ΝΑΤΟ χώρα. Αν όμως η χώρα μας κινδυνεύει πράγματι από μια "σύμμαχο" χώρα, κι εξαναγκάζεται σε υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες, προς τι το όφελος της παραμονής σ' αυτό;

Το κυνηγητό των εξοπλισμών στο Αιγαίο καλά κρατεί! Ποιος ωφελείται απ' αυτό; Μόνο το στοιχείο ότι η χώρα μας είναι τέταρτη στον κόσμο σε αγορές οπλικών συστημάτων από τις ΗΠΑ, είναι νομίζουμε αρκετό για να καταλάβει ο καθένας».

«Συνηθίζεται σε άλλες χώρες των Βαλκανίων να λέγεται ότι το ΝΑΤΟ, κοντά στ' άλλα, θα αποτελέσει εγγύηση και για τη δημοκρατία, τη δημοκρατική εξέλιξη των χωρών. Στη χώρα μας κανείς δεν είναι σε θέση στα σοβαρά να ισχυριστεί κάτι τέτοιο. Κι αυτό όχι μόνο γιατί η είσοδος της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ το 1951 έγινε μετά από μια ξένη στρατιωτική επέμβαση κι έναν αιματηρό εμφύλιο πόλεμο, με στόχο να διασφαλίσει το ξενόδουλο και αντιδημοκρατικό καθεστώς που εγκαθιδρύθηκε στην Ελλάδα, εκείνης της εποχής, στις φυλακές και τις εξορίες της οποίας υπήρχαν δεκάδες χιλιάδες κομμουνιστές και δημοκράτες. Αλλά κυρίως, γιατί και στον τελευταίο Ελληνα είναι γνωστός ο ρόλος που έπαιξε το ΝΑΤΟ στην κατάλυση της αστικής δημοκρατίας και στην εγκαθίδρυση της στρατιωτικής χούντας στην Ελλάδα το 1967. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ήταν ακριβώς αυτά τα συνθήματα που έμειναν στην ιστορία, ενάντια στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, από την εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου το 1973.

Με βάση τα παραπάνω, είναι φανερό πως δεν μπορεί να γίνεται λόγος όχι για δημοκρατία, αλλά ούτε για την εθνική ανεξαρτησία της χώρας, αφού η συμμετοχή της χώρας στο στρατιωτικό συνασπισμό του ΝΑΤΟ κουρελιάζει κάθε έννοιά της. Πρόσφατα μάλιστα, η ελληνική κυβέρνηση χρειάστηκε να καταπατήσει και το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας για να ικανοποιήσει τις επιλογές του ΝΑΤΟ. Ετσι, κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ κατά της ΟΔ της Γιουγκοσλαβίας, επέτρεψε τη διέλευση μέσω του ελληνικού εδάφους ξένων στρατευμάτων χωρίς την έγκριση του ελληνικού Κοινοβουλίου, όπως προβλέπει το Σύνταγμα της χώρας. Σύμφωνα με ορισμένα στοιχεία, από τη χώρα μας κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων πέρασαν για το βορρά 60.000 στρατιώτες, κινήθηκαν 510 σιδηροδρομικοί συρμοί και 1.400 φάλαγγες στρατιωτικών οχημάτων κάθε είδους, όπως και 1.000 αεροσκάφη.

Αλλά για ποια εθνική ανεξαρτησία μπορεί να γίνει λόγος όταν ακόμη και αυτό το "Νέο Δόγμα" του ΝΑΤΟ που αναπροσαρμόζει σημαντικά τους στόχους της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, στη "μετά-σοβιετική" εποχή δεν τέθηκε από την κυβέρνηση για συζήτηση και έγκριση από το ελληνικό Κοινοβούλιο;

Γίνεται φανερό ότι η κυριαρχία του ΝΑΤΟ, που στηρίζεται αυτή τη στιγμή στην αποδοχή από μέρους της χώρας μας του Νέου δόγματος της συμμαχίας, στερεί από την Ελλάδα ένα σημαντικό μέρος των κυριαρχικών της δικαιωμάτων, αφού αυτά εκχωρούνται στο ΝΑΤΟ».

«Με το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ έχουμε μια σειρά νέα, πολύ επικίνδυνα στοιχεία για την ειρήνη στην περιοχή. Κι αυτό γιατί το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ:

• είναι ένα δόγμα ανοιχτής, δίχως προσχήματα επέμβασης στο εσωτερικό των χωρών,
• είναι ένα δόγμα που κουρελιάζει κάθε έννοια εθνικής ανεξαρτησίας, κυριαρχίας, όπως τουλάχιστον γινόταν αντιληπτά στην επίσημη πολιτική του 20ού αιώνα,
• το δόγμα που εγκαταλείπει και τυπικά την αρχή του απαραβίαστου των συνόρων, με αποτέλεσμα να κυριαρχεί η τάση ακρωτηριασμού και διαμελισμού των κρατών, που βρίσκονται σε υποδεέστερη κι εξαρτημένη σχέση με το διεθνές και περιφερειακό οργανωμένο καπιταλιστικό σύστημα. Κι εδώ εκτιμούμε ότι στην περιοχή των Βαλκανίων κύρια επιδίωξη των ιμπεριαλιστών είναι να διαμορφωθούν κράτη - προτεκτοράτα, ώστε να μειωθούν ή να αρθούν τα εμπόδια για επενδύσεις με όρους αποικιοκρατικούς.
• Οπως αποφασίστηκε με το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ νομιμοποιούνται ακόμα και οι επεμβάσεις στο εσωτερικό των χωρών εφόσον δήθεν παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα.
• Η στρατιωτική δομή του ΝΑΤΟ βασίζεται στις πιο μικρές και ευέλικτες δυνάμεις. Αυξάνεται ο έλεγχος στους εθνικούς στρατούς και παράλληλα προβάλλεται ο ρόλος των μισθοφορικών τμημάτων. Αρχίζει να κερδίζει έδαφος η τάση της επαγγελματοποίησης. Και μόνο αυτό δείχνει ότι έχουμε να κάνουμε με ιμπεριαλιστική επεκτατική πολιτική.
• Δεν υπάρχει συγκεκριμένος εχθρός κάπου, αλλά παντού, άρα και όχι όρια επιχειρησιακής ευθύνης.

Κι η αλλαγή των συνόρων, δε θα πρέπει να έχει κανείς αυταπάτες, συνοδευόταν στην ιστορία και θα συνεχίσει να συνοδεύεται από νέες αιματοχυσίες μεταξύ των λαών. Ποιος έχει όφελος από τη συνέχιση αυτής της κατάστασης; Είναι φανερό πως ο μόνος κερδισμένος είναι αυτός που ωφελείται από τη "διαίρεση" και το μίσος μεταξύ των βαλκανικών λαών, για να μπορεί καλύτερα να κυριαρχεί και να επιβάλλει τα σχέδιά του. Είναι οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις, τα πολυεθνικά μονοπώλια, που έχουν άμεσο όφελος από αυτές τις εξελίξεις».

«Ιδιαίτερο ρόλο στα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή παίζει το λεγόμενο "Σύμφωνο Σταθερότητας για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη", που στόχο έχει να ενισχύσει τα ιμπεριαλιστικά δεσμά της εξάρτησης των χωρών της περιοχής. Πρόκειται για τη δημιουργία ενός βαλκανικού προθαλάμου στο ΝΑΤΟ, αφού ο οργανισμός αυτός δείχνει να μην μπορεί να απορροφήσει τώρα όλες τις χώρες. Αυτή η ιδιόμορφη "Κοινοπολιτεία Βαλκανικών προτεκτοράτων" κινείται στην κατεύθυνση σταθεροποίησης του ίδιου καπιταλιστικού συστήματος στις βαλκανικές χώρες και της προώθησης, στο πλαίσιο αυτό, των σχεδίων εδραίωσης και βαθέματος της ιμπεριαλιστικής εξάρτησής τους.

Δεν είναι τυχαίο ότι το Σύμφωνο αυτό φέρει τη "βούλα" της ΕΕ, των ΗΠΑ καθώς και των ισχυρών ιμπεριαλιστικών οργανισμών (ΟΑΣΕ, ΔΝΤ, ΟΟΣΑ, Παγκόσμια Τράπεζα κλπ.), τα συμφέροντα των οποίων έρχεται να υπηρετήσει.

Με το Σύμφωνο αυτό ανοίγει μια νέα ποιοτικά περίοδος στις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών. Κι αυτό γιατί τα κράτη που υπογράφουν το "Σύμφωνο" όχι απλώς δεσμεύονται να συνεχίσουν τις μεταρρυθμίσεις για την προώθηση της λεγόμενης "οικονομίας της αγοράς" και του "εκδημοκρατισμού", αλλά γίνεται αποδεκτό ότι το θέμα της προστασίας των λεγόμενων "ανθρώπινων δικαιωμάτων" δεν ανήκει "αποκλειστικά στις εσωτερικές υποθέσεις του ενδιαφερόμενου κράτους".

Μεγάλη είναι η ευθύνη των σημερινών κυβερνήσεων της περιοχής απέναντι στους λαούς των χωρών μας για την υπογραφή του παραπάνω "Συμφώνου", εξαιτίας των συνεπειών που αυτό έχει.

Οι πρακτικές που καθιερώνονται πλέον δείχνουν ότι τα πολυεθνικά μονοπώλια, οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί δεν "ανέχονται" να υπάρχουν κυβερνήσεις που τους λένε "όχι". Το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ επωφελούμενοι από τον αρνητικό διεθνή συσχετισμό, εξαιτίας της ανατροπής των σοσιαλιστικών καθεστώτων στην Ευρώπη, της διάλυσης της ΕΣΣΔ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, προσπαθούν όχι μόνο να εξαλείψουν κάθε δύναμη αντίστασης στα σχέδιά τους, να υποτάξουν κάθε λαό και κυβέρνηση, αλλά και να χρησιμοποιήσουν τα Βαλκάνια ως προγεφύρωμα, βάση, για νέες επιθετικές στρατιωτικές επιχειρήσεις, για να προωθήσουν την πολιτικής της νέας τάξης. Στόχος η περιοχή της Ευρασίας, τα πετρέλαια της Κασπίας και ο περιορισμός, το παραπέρα αδυνάτισμα της Ρωσίας. Αυτό αντικειμενικά σημαίνει σύγκρουση, πόλεμο στην περιοχή μας, όπου οι συνέπειες για τους λαούς και τις χώρες μας θα είναι βαρύτατες.

Οι μειονότητες μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν γέφυρες φιλίας ανάμεσα στους λαούς. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μετατρέπονται σε όργανα στα χέρια των ιμπεριαλιστών, πάντα και πολύ περισσότερο σήμερα που σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης αποτελούν πεδίο παρέμβασης των ιμπεριαλιστών, για να δικαιολογούν τον πόλεμο και την κάθε μορφής επέμβαση.

Από αυτήν την άποψη κρίνουμε ιδιαίτερα σημαντικό σήμερα να μην αλλάξουν παραπέρα τα υπάρχοντα σύνορα μεταξύ των χωρών. Οποιαδήποτε προσπάθεια αλλαγής τους αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε νέες αιματοχυσίες την περιοχή μας, με απρόβλεπτες συνέπειες για τα Βαλκάνια. Πολύ περισσότερο που ήδη βλέπουμε ότι εκεί που έγινε τέτοια αλλαγή συνόρων, όχι μόνο τα προβλήματα δε λύθηκαν, αλλά οξύνονται.

Να παλέψουμε για...

«Σήμερα είναι αναγκαίο να παλέψουμε σ' όλες τις Βαλκανικές χώρες για:

• Να αποζημιωθεί η Γιουγκοσλαβία και οι άλλες χώρες που υπέστησαν ζημιές στην οικονομία από τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς. Ιδιαίτερα να παρθούν μέτρα γρήγορης αποκατάστασης του περιβάλλοντος από ρίψη βομβών απεμπλουτισμένου ουρανίου, που προκαλούν σοβαρά προβλήματα υγείας στους κατοίκους του Κοσσόβου, όλης της Γιουγκοσλαβίας, αλλά και της ευρύτερης περιοχής.
• Να φύγει ο νατοϊκός στρατός από τα Βαλκάνια. Να μην ενταχθούν νέες χώρες της Βαλκανικής στο ΝΑΤΟ, να απελευθερωθούν απ' αυτό η Ελλάδα κι η Τουρκία και τελικά να διαλυθεί το ΝΑΤΟ.
• Να μη χρησιμοποιούνται τα εδάφη, ο ουρανός και οι θάλασσες της Βαλκανικής από αεροπλάνα, ιπτάμενα ραντάρ ή τα λιμάνια μας για ελλιμενισμό των πολεμικών πλοίων και διέλευση στρατιωτικού υλικού του ΝΑΤΟ.
• Να φύγουν από Ελλάδα - Τουρκία και να μην εγκατασταθούν σε άλλες χώρες της Βαλκανικής οι πολεμικές αμερικανικές και νατοϊκές εγκαταστάσεις.
• Να αποσυρθούν τα στρατεύματα κατοχής του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία και να μην υλοποιηθούν τα σχέδια ίδρυσης άλλων στρατευμάτων ταχείας επέμβασης, που κύριο στόχο τους έχουν το λαϊκό κίνημα και την καταστολή των αγώνων του.
• Να σταματήσουν οι ξένες ΝΑΤΟικές επεμβάσεις στις εσωτερικές υποθέσεις των χωρών της Βαλκανικής. Για να αποτραπεί η παραπέρα χρησιμοποίηση των μειονοτήτων για τη διευκόλυνση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για παραπέρα κατακερματισμό των χωρών και ίδρυση νέων προτεκτοράτων.
• Να ενισχυθεί ο αγώνας ενάντια στο κυνήγι των εξοπλισμών, ενάντια στην αγορά νέων όπλων, που κυρίως γίνονται για τις ανάγκες του ίδιου του ΝΑΤΟ, και που είναι πάντα σε βάρος των αναγκών και δαπανών για κοινωνικούς σκοπούς.
• Να μην αλλάξουν τα εθνικά σύνορα στην περιοχή κι οι μειονότητες να γίνουν γέφυρες φιλίας ανάμεσα στους λαούς της περιοχής.
• Για την ανάπτυξη ισότιμων σχέσεων, στη βάση του αμοιβαίου οφέλους μεταξύ των χωρών, χωρίς ξένες επεμβάσεις.
• Ενάντια στη συγκρότηση Μεικτών Δυνάμεων Κρούσης, στην αποθήκευση πυρηνικών στα Βαλκάνια και στα εξοπλιστικά προγράμματα του ΝΑΤΟ.

Εμείς είμαστε σίγουροι ότι το αντιΝατοϊκό και αντιπολεμικό μέτωπο δεν έχει "στεγανά", και όπως δείχνει κι η συνάντησή μας, χωράει ευρύτερες δυνάμεις που συνειδητοποιούν τον κίνδυνο του ΝΑΤΟ και των ξένων επεμβάσεων και θέλουν να παλέψουν ενάντια σ' αυτήν την κατάσταση».

«Οι λαοί των Βαλκανίων δεν είναι διατεθειμένοι να περιμένουν την ώρα που θα γίνουν στόχος για τα κανόνια και τ' αεροπλάνα του ΝΑΤΟ. Θ' αντισταθούν στις επιδιώξεις των ιμπεριαλιστικών κύκλων να αντιπαραθέσουν τον ένα βαλκανικό λαό απέναντι σε κάποιον άλλο, ή μια ομάδα λαών και χωρών απέναντι σε κάποια άλλη. Απαιτείται όμως ο συντονισμός των πρωτοβουλιών κι αντιΝΑΤΟικών εκδηλώσεων της Βαλκανικής. Στα πλαίσια αυτά θα θέλαμε να προτείνουμε τα εξής:

Θα μπορούσαν να επιλεγούν ημερομηνίες, όπως π.χ. η έναρξη των βομβαρδισμών στη Γιουγκοσλαβία, ώστε σ' όλες τις χώρες να γίνονται συντονισμένα διάφορες κινητοποιήσεις.

Θα μπορούσε επίσης, όταν γίνεται κάτι σημαντικό του ΝΑΤΟ (άσκηση, συνάντηση κλπ.), να πραγματοποιούνται κινητοποιήσεις από τις εθνικές οργανώσεις και να υπάρχει αλληλεγγύη από οργανώσεις άλλων χωρών.

Θα μπορούσαμε να διοργανώσουμε συναντήσεις νομικών, νεολαιίστικων οργανώσεων, στρατιωτικών, ενάντια στο ΝΑΤΟ, που θα μπορούσαν να αναδείξουν ξεχωριστές πλευρές του ζητήματος και θα ενισχύσουν τη συνεργασία μεταξύ των αντιιμπεριαλιστικών οργανώσεων των Βαλκανίων.

Τέλος, θεωρούμε χρήσιμο να δημιουργηθεί μια συντονιστική επιτροπή των αντιιμπεριαλιστικών κινημάτων και κομμάτων της περιοχής, στην οποία θα συμμετέχουν εκπρόσωποι της κάθε χώρας, με στόχο την ευκολότερη και γρηγορότερη επικοινωνία και λήψη κοινών πρωτοβουλιών μεταξύ των οργανώσεών μας.

Το Κόμμα μας είναι πεπεισμένο ότι αποτελεί άμεση ανάγκη και προτεραιότητα για τους λαούς της περιοχής μας η συγκρότηση μιας Βαλκανικής "συμμαχίας" κομμάτων, μαζικών οργανώσεων, συνδικάτων ενάντια στο ΝΑΤΟ, στον πόλεμο, στην αδικία και εξάρτηση που αυτό σπέρνει. Καλούμε λοιπόν όλες τις προοδευτικές, αντιιμπεριαλιστικές, διεθνιστικές κι επαναστατικές δυνάμεις της περιοχής να πάρουν μέρος σ' αυτήν την προσπάθεια».