Ενας χρόνος συμπληρώνεται σήμερα από την Παρασκευή 19 Νοέμβρη 1999, ημέρα που αστυνομία και προβοκάτορες σε εφαρμογή σχεδίου της κυβέρνησης Σημίτη, αιματοκύλησαν την Αθήνα και μετέβαλαν ολόκληρο το κέντρο της πόλης σε θάλαμο αερίων, προκειμένου να την «αποστειρώσουν» από οποιαδήποτε ενοχλητική φωνή που θα χάλαγε την ησυχία στον Αμερικανό Πρόεδρο Μπ. Κλίντον, ο οποίος την ώρα εκείνη προσγειώνονταν στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, για να κατευθυνθεί στη συνέχεια, εν μέσω μιας απαγορευμένης πόλης, στο προεδρικό μέγαρο, όπου δέχτηκε τις υποκλίσεις των ντόπιων υποτακτικών του.

Ηταν περίπου 6.30 το απόγευμα, η πλατεία Συντάγματος είχε πλημμυρίσει από χιλιάδες διαδηλωτές. Βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη μια μεγαλειώδης συγκέντρωση του ανυπότακτου λαού της Αθήνας που μαχητικά, αποφασιστικά και συντεταγμένα διαδήλωνε ενάντια στην επίσκεψη Κλίντον και αντιτασσόταν στην κυβερνητική απαγόρευση οποιασδήποτε συγκέντρωσης που θα ενοχλούσε τον «πλανητάρχη». Η Αθήνα είχε μπει στο γύψο.

Δύο λεπτά μετά, στις 6.32 μ.μ. οι διαδηλωτές πλησιάζουν στο σιδηρόφρακτο μπλοκ των δυνάμεων καταστολής που είχε αποκλείσει την οδό Β. Σοφίας. Αστραπιαία ξεκινάει η ρίψη εκατοντάδων δακρυγόνων και ο «ψεκασμός» των διαδηλωτών με ασφυξιογόνα αέρια. Η συγκέντρωση δέχεται επίθεση σε όλη την έκταση της πλατείας Συντάγματος. Δε διαλύεται όμως. Από κοντά οι «γνωστοί - άγνωστοι» κουκουλοφόροι προβοκάτορες, οι οποίοι ξεκίνησαν το έργο τους για να δώσουν τα προσχήματα στις δυνάμεις καταστολής. Οι διαδηλωτές συντεταγμένα οδηγούνται στους γύρω δρόμους όπου βομβαρδίζονται ανηλεώς με δακρυγόνα και άλλα επικίνδυνα χημικά.

Ολο το κέντρο της Αθήνας, μέχρι πολύ πέρα από την Ομόνοια και το Μοναστηράκι μετατρέπεται σε πεδίο μάχης, όπου οι πάνοπλοι αστυνομικοί κυνηγάνε τους άοπλους διαδηλωτές, στοχεύοντάς τους με τα δακρυγόνα. Στόχους τους δεν ήταν μόνο να παρεμποδίσουν τη συγκέντρωση να πλησιάσει τον Κλίντον, που την ώρα εκείνη έφθανε στην Ηρώδου Αττικού, χωρίς βέβαια να γλιτώσει από την οσμή των χημικών και τους ήχους της συγκέντρωσης, αλλά απέβλεπαν στο να διαλύσουν και να εξαφανίσουν τη συγκέντρωση και να δώσουν ένα μάθημα πειθαρχίας στον ανυπότακτο ελληνικό λαό. Πράγμα που δεν το κατάφεραν. Ο απολογισμός ήταν δεκάδες συλλήψεις κυρίως νέων διαδηλωτών, ενώ πολλοί περισσότεροι ήταν οι τραυματίες που πήγαν στα νοσοκομεία.

Στην ανακοίνωση που εξέδωσε στις 25 Νοέμβρη 1999 το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ επισήμαινε: «Επιβεβαιώνεται η εκτίμηση του ΚΚΕ πως έχουμε να κάνουμε με την πιο επικίνδυνη κυβέρνηση που έχει γνωρίσει τις τελευταίες δεκαετίες η χώρα μας και η οποία δε δίστασε να χτυπήσει με τα ΜΑΤ την ειρηνική διαδήλωση του αγωνιστικού φρονήματος του αδούλωτου λαού μας κατά της πολιτικής των ΗΠΑ και της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης, που θέλουν να επιβάλουν με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ στα Βαλκάνια, στήνοντας και χρησιμοποιώντας αδίστακτα το μηχανισμό των επαγγελματιών προβοκατόρων».

Το ΠΓ εκτιμώντας την επίσκεψη Κλίντον στην Ελλάδα σημείωνε: «Η επίσκεψη επιβεβαιώνει τις βασικές εκτιμήσεις του ΚΚΕ για τους μεγάλους κινδύνους που απειλούν τα Βαλκάνια και την ευρύτερη περιοχή από την πολιτική των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Τα δείγματα αυτής της πολιτικής τα γεύτηκαν οι λαοί της Γιουγκοσλαβίας πρώτα στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη και πρόσφατα στο Κοσσυφοπέδιο με την επίθεση του ΝΑΤΟ και τον ανηλεή βομβαρδισμό του πληθυσμού επί 78 ημέρες». Και συνέχιζε: «Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ μοίρασε ρόλους στα Βαλκάνια ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Με ιδιαίτερη έμφαση αναφέρθηκε "στον ηγετικό ρόλο της Ελλάδας" στα Βαλκάνια, ενώ την Τουρκία και την ένθερμη υποστήριξη από τις ΗΠΑ της ένταξής της στην ΕΕ, τη θεωρεί ως απαραίτητο βήμα γεφύρωσης της "Δύσης" με την "Ανατολή" και χώρα που έχει έναν ιδιαίτερο ρόλο στα γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ στον Καύκασο και στη Μέση Ανατολή».

Να σημειωθεί ότι το ταξίδι του Μπ. Κλίντον στην Αθήνα είχε εξελιχθεί σε σίριαλ πριν ακόμα πραγματοποιηθεί. Αρχικά είχε προγραμματιστεί να είναι τριήμερο με ημέρα άφιξης την 13η Νοέμβρη. Οι μεγάλες λαϊκές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα Βαλκάνια με κεντρικό σύνθημα «έξω ο χασάπης των Βαλκανίων», επέβαλαν τη μετάθεση της επίσκεψης, ώστε να μη συμπέσει με τις μέρες γιορτασμού της εξέγερσης της 17ης Νοέμβρη 1973.

Είχε προηγηθεί στις 8 Νοέμβρη 1999 ο δίκη των εγκληματιών πολέμου από το Δικαστήριο των Λαών που έγινε στην πλατεία Συντάγματος. Τελικά στις 10 Νοέμβρη και κάτω από το βάρος των λαϊκών αντιδράσεων ανακοινώνεται ότι η επίσκεψη θα πραγματοποιηθεί στις 19-20 του μηνός για να κρατήσει τελικά λιγότερο από 20 ώρες. Για τους λόγους της μετάθεσης αυτής πολλά ειπώθηκαν επίσημα και ανεπίσημα. Γεγονός πάντως είναι ότι το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα του ελληνικού λαού βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος εντός και εκτός Ελλάδας. Είναι χαρακτηριστικό ότι και ο ίδιος ο Πρόεδρος Κλίντον, σε δήλωσή του ανέφερε: «Οι Ελληνες έχουν μια παράδοση μεγάλων διαδηλώσεων. Και οι κομμουνιστές, και οι αναρχικοί, ίσως και κάποιοι άλλοι στην Ελλάδα, θέλουν να διαδηλώσουν κυρίως, όπως καταλαβαίνω, γιατί διαφωνούν έντονα με την πολιτική μου στο Κόσσοβο και ίσως και πριν στη Βοσνία».