Τη μετατροπή των πολιτικών κομμάτων σε κρατικοδίαιτους οργανισμούς ελεγχόμενους από τα μονοπώλια και την εξουσία τους, εμφάνισε σαν μέτρο κατά της «διαφθοράς» ο Γ. Παπανδρέου, μιλώντας χτες το βράδυ σε Συνέδριο για τη «διαφάνεια».

Ο πρωθυπουργός ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση θα θεσπίσει με νομοσχέδιο τη «διαφάνεια στη χρηματοδότηση των οικονομικών των κομμάτων», υποστηρίζοντας ότι «αυτό θα συμβεί μέσα από τον αποτελεσματικότερο έλεγχο των βιβλίων τους, την επιβολή καθαρών τρόπων εισροής εσόδων και την καθιέρωση διαφανούς τρόπου καταγραφής και επιτήρησης των εξόδων τους».

Ουσιαστικά, ο πρωθυπουργός περιέγραψε τους αντιδραστικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης για πλήρη έλεγχο των οικονομικών των κομμάτων, με στόχο το φακέλωμα των μελών, των φίλων και των οπαδών που ενισχύουν τα κόμματα. Μια τέτοια μεθόδευση στρέφεται πρώτα και κύρια σε βάρος του ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που στέκεται καρφί στο μάτι του κεφαλαίου και της πολιτικής του και γι' αυτό προσπαθούν μάταια να το βάλουν στο χέρι, μέσω και τέτοιων απαράδεκτων νόμων για τα οικονομικά των κομμάτων.

Πίσω από τις ανέξοδες και δημαγωγικές κορόνες περί «διαφάνειας» ο πρωθυπουργός προσπαθεί να εξαπατήσει το λαό ότι μπορεί να μπει έλεγχος στην εξαγορά, στο χρηματισμό και τη διαπλοκή ανάμεσα στο κεφάλαιο και τα κόμματά του, σε μια κοινωνία που έχει θεό της τα καπιταλιστικά κέρδη. Προσπάθησε να κρύψει τους δεσμούς αίματος που έχουν συνάψει τα κόμματα της αστικής τάξης στη χώρα μας και παγκόσμια με τους επιχειρηματικούς ομίλους και τα σκάνδαλα που ξεπηδούν μέσα από τις τάξεις τους, όπως αυτό της ΖΗΜΕΝΣ.

Για δημαγωγικούς λόγους είπε επίσης ότι «η επιτροπή θεσμών και διαφάνειας της Βουλής εξετάζει τις δυνατότητες αλλαγής στο νόμο περί ευθύνης υπουργών και στο θέμα της βουλευτικής ασυλίας», ώστε να μην υπάρχει «ασυλία των πολιτικών για τις αποφάσεις που παίρνουν και είναι επιζήμιες για τον τόπο και το δημόσιο συμφέρον».

Πίσω από τις υποσχέσεις, προσπάθησε να συγκαλύψει την πολιτική των κυβερνήσεων του δικομματισμού υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων, και τη σχέση τους με τα «μαύρα» ταμεία και τους «μαύρους» λογαριασμούς, και κυρίως να αποκρύψει ότι αυτά είναι σύμφυτα με τη λειτουργία του καπιταλιστικού συστήματος που υπηρετεί ο ίδιος και τη κυβέρνησή του.