Η επιστολή της Κομισιόν στην κυβέρνηση με την απαίτηση εδώ και τώρα λήψης νέων αντεργατικών μέτρων, ταυτόσημων με αυτά του ΔΝΤ, αποδεικνύει ότι οι διεθνείς και περιφερειακοί οργανισμοί του καπιταλισμού έχουν ενιαία αντιλαϊκή στρατηγική. Δεν υπάρχουν φιλολαϊκοί καπιταλιστές, όπως ισχυρίζονται κάποιες πολιτικές δυνάμεις που εγκλωβίζουν το λαό στη μέγκενη του συστήματος της εκμετάλλευσης. Το κεφάλαιο θέλει και η κυβέρνηση επιβάλλει μέτρα, όπως: Μείωση μισθών και στον ιδιωτικό τομέα. Κατάργηση εδώ και τώρα του κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης. Τέρμα οι συντάξεις, τώρα επιδόματα απορίας. Απελευθέρωση απολύσεων, κατάργηση Συλλογικών Συμβάσεων, αμφισβήτηση του κατώτατου μισθού, επέκταση των ατομικών συμβάσεων εργασίας. Επέκταση ευελιξίας στις εργασιακές σχέσεις. Νέες δραστικές περικοπές κοινωνικών δαπανών, σε Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, μη ανανέωση συμβάσεων ορισμένου χρόνου, κατάργηση θέσεων οργανισμών που κλείνουν. Παράδοση στους ιδιώτες ό,τι έχει απομείνει σε κρατική ιδιοκτησία από πρώην ΔΕΚΟ (ΟΣΕ, ΔΕΗ, ΟΠΑΠ, λιμάνια, οργανισμοί ύδρευσης, κλπ.). Αλλαγές στο κράτος (συμβάλλει τα μέγιστα ο «Καλλικράτης»), για την πιο αποτελεσματική ενίσχυση του κεφαλαίου. Οι εργαζόμενοι να γυρίσουν την πλάτη σε ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, να μπουν στη δράση με το ΚΚΕ, με σκοπό να ανατρέψουν την αντιλαϊκή πολιτική και τα στηρίγματά της. Είναι μονόδρομος για να δουν άσπρη μέρα.