Το παράδειγμα της Κορίνθου αποτελεί κλασικό παράδειγμα του κυβερνητικού εμπαιγμού, σχετικά με τα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας, τα οποία εξαγγέλλονται με τυμπανοκρουσίες για να παραμείνουν επί χρόνια «στα χαρτιά», με αποτέλεσμα, βέβαια, οι κάτοικοι να βλέπουν το «χάρο με τα μάτια τους» κάθε φορά που βρέχει...

Το τεράστιο αυτό θέμα κυβερνητικής κοροϊδίας και αναλγησίας φέρνει με Επίκαιρη Ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή ο βουλευτής του ΚΚΕ Παναγιώτης Κοσιώνης και απευθύνεται προς τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτη.

Στις 14 Γενάρη 2001, τέσσερα χρόνια μετά τις καταστροφικές πλημμύρες στην Κόρινθο - επισημαίνει ο βουλευτής του ΚΚΕ - οι κάτοικοι της περιοχής έζησαν για άλλη μια φορά στιγμές αγωνίας και φόβου. Το σκηνικό ουσιαστικά επαναλήφθηκε. Πλημμύρισαν υπόγεια, σχολεία, ανισόπεδοι κόμβοι, μέχρι και η νεοκατασκευασθείσα Εθνική Οδός Αθηνών - Κορίνθου - Τρίπολης.

Οπως καταγγέλλει ο βουλευτής του ΚΚΕ «κατά τη διάρκεια περιοδείας μετά τις πλημμύρες του 1997, ο υπουργός είχε εξαγγείλει μια σειρά από μέτρα αντιπλημμυρικής προστασίας, που περιελάμβαναν έργα στον ποταμό Ξηριά και άλλες παρεμβάσεις. Τόσα χρόνια μετά, όμως, αυτά τα έργα αντιπλημμυρικής θωράκισης δεν έχουν προχωρήσει και διάχυτη είναι η πεποίθηση των κατοίκων της περιοχής ότι η κυβέρνηση τους εμπαίζει».

Ο βουλευτής του ΚΚΕ απευθύνει τα εξής καίρια ερωτήματα προς τον υπουργό:

• Τι μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση, ώστε να αποζημιωθούν οι πληγέντες για το σύνολο των καταστροφών που υπέστησαν;
• Γιατί μέχρι σήμερα δεν έχει προχωρήσει η δημοπράτηση για τη διευθέτηση του ποταμού Ξηριά και αν θα προχωρήσει σε έργα απορροής των βρόχινων υδάτων που έρχονται από τα ορεινά, ώστε και ο αστικός πληθυσμός να προστατεύεται και οι αγρότες να επωφελούνται από την αξιοποίηση των υδάτων αυτών για άρδευση.