«Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ στο ΕΚΑ έχουν μεγάλες ευθύνες... Εχουν ευθύνες απέναντι στην εργατική τάξη της πρωτεύουσας οι ηγεσίες εκείνες που επέλεξαν το ρόλο του "κοινωνικού εταίρου" και τη λογική της περιστασιακής εκτόνωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας. Εχουν όμως ανάλογη ευθύνη και οι δυνάμεις εκείνες που επέλεξαν το δρόμο της αυτοανακήρυξής τους στη μόνη συνεπή ταξική δύναμη και ανέδειξαν αυτά που διχάζουν τους εργαζόμενους, αφήνοντας αναξιοποίητη τη δύναμη της συσπείρωσης σ' αυτά που μας ενώνουν σαν εργατική τάξη».

Αυτά γράφουν στην ανακοίνωσή τους για το ΕΚΑ οι διαγραμμένοι από το Κόμμα, οι οποίοι συμμετέχουν στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΝ, για τις εκλογές στο Εργατικό Κέντρο της Αθήνας. Ωστε έτσι, λοιπόν, κύριοι πρώην. Ανάλογες είναι οι ευθύνες των ταξικών δυνάμεων, των συνεπών αγωνιστών, των συνδικαλιστών, των απλών εργαζομένων, με τις γραφειοκρατικές συμβιβασμένες ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, των παρατάξεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ;

Σα δε ντρέπεστε! Αλλά, τι λέμε; Εύστοχα, λοιπόν, μας επισήμανε ένας παλιός κομμουνιστής - ενώ εκφράζαμε αυτή την απορία και συζητούσαμε για το θράσος που διαθέτουν όλοι οι «πρώην» - την ιστορία με τη διαπόμπευση της γυναίκας, που την έβαζαν ανάποδα στο γάιδαρο καβάλα και τη γυρνούσαν στους μαχαλάδες κι εκείνη ούτε ντροπή ούτε τίποτα. Κι όταν τη ρωτούσαν οι περαστικοί «Μα, δε ντρέπεσαι καθόλου;», εκείνη αγέρωχα απαντούσε: «Ε, δυο μαχαλάδες πέρασα, ακόμα ένας έμεινε»...

`Η για να το πούμε αλλιώς, ο κατήφορος των Μητσο-γιάννηδων φαίνεται δεν έχει πάτο...