«Δημοσιογραφία» του κόμπλεξ, της αλητείας και της απανθρωπιάς. Με άλλα λόγια, «δημοσιογραφία», που θυσιάζει τα πάντα στο βωμό της «αγοράς», της τηλεθέασης, της ακροαματικότητας και της αναγνωσιμότητας. Δύο δείγματα αυτής της «δημοσιογραφίας» της ντροπής, εμφανίστηκαν τις τελευταίες μέρες.

Το πρώτο αφορά σ' ένα 10χρονο παιδί, ρουμανικής καταγωγής, για το οποίο «αποκαλύφθηκε» ότι πάσχει από Εϊτζ, (όχι που θα δίσταζαν να παραβιάσουν το ιατρικό απόρρητο, οι «δαιμόνιοι ρεπόρτερ») και μολύνθηκε, όπως ισχυρίστηκαν, όταν βιάστηκε από 15χρονο συμμαθητή του στον Πλατύκαμπο Λάρισας, (όχι που θα σκέφτονταν οι «δαιμόνιοι ρεπόρτερ», ότι εξακοντίζοντας αυτή την κατηγορία, «έλουζαν» με τη «ρετσινιά» του ύποπτου για βιασμό, όλα τα 15χρονα παιδιά του χωριού.) Βεβαίως, στη συνέχεια έγινε γνωστό ότι ο 10χρονος μολύνθηκε, μάλλον, από μετάγγιση αίματος στη Ρουμανία, αλλά «το θέμα πούλησε» κι αυτό είναι το μόνο που ενδιαφέρει τη «δημοσιογραφία» της αλητείας.

Το δεύτερο κρούσμα αφορά σ' ένα «ραδιοφωνατζή» της Κέρκυρας, ο οποίος, χωρίς αιδώ, «έβγαλε στον αέρα» τη βρωμιά, ότι δήθεν σε σχολείο κάποιου χωριού του νησιού - το οποίο κατονόμασε από μικροφώνου - ένα 12χρονο παιδί βίασε έναν 6χρονο συμμαθητή του. Και μετά, όταν είδε το σάλο που ξεσηκώθηκε, έλεγε πως συνόδευσε την «είδηση», με τη σημείωση πως πρόκειται για ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες..!