Το μόνο αξιοσημείωτο της χτεσινής παρουσίας του πρωθυπουργού στο βήμα του συνεδρίου της Νεολαίας του ΠΑΣΟΚ είναι ίσως το γεγονός ότι η εμφάνισή του καθυστέρησε κατά μία ώρα απ' ό,τι είχε προγραμματιστεί. Προφανώς διότι, στο μεταξύ, στο χώρο του συνεδρίου... υπερίπταντο καρέκλες και ανταλλάσσονταν... γρονθοκοπήματα μεταξύ των συνέδρων. Αυτό δεν εμπόδισε τον κ. Σημίτη, ανεβαίνοντας στο βήμα, να καθησυχάσει τους αναψοκοκκινισμένους... μποξέρ, ότι θα πάνε «όλοι μαζί» στις εκλογές.

Ηνεολαία της χώρας μας έχει κάθε λόγο να ζητά να δει και να ξαναδεί τις εικόνες που διαδραματίστηκαν χτες στο συνέδριο της Νεολαίας του ΠΑΣΟΚ. Θα γίνει έτσι αντιληπτό πως υπάρχει και ένα κομμάτι νέων - μόνο στην ηλικία - που μπορεί να μην τους κυνηγούν τα ΜΑΤ, στις μαθητικές και φοιτητικές κινητοποιήσεις, που μπορεί να μη σχετίζονται με τα δακρυγόνα που σπέρνουν οι ένστολοι μασκοφόροι στις νεολαιίστικες διαδηλώσεις κατά του Κλίντον, αλλά που πάντως «το αίμα τους βράζει». Οταν μάλιστα αυτό το είδος νέων - μόνο στην ηλικία - νιώθουν ότι τους αποκλείουν από τους εξουσιαστικούς μηχανισμούς, τότε όχι μόνο βράζουν αλλά... «τα παίρνουν στο κρανίο». Εξ ου και οι καρεκλιές για να ισοπεδώσουν το κρανίο του «συντρόφου» τους.

Θα πρέπει να τονίσουμε κάτι ακόμα. Η χτεσινή ιαχή που ακούστηκε στο χώρο του συνεδρίου μετά το πέρας της ομιλίας του πρωθυπουργού («Σημίτη προχώρα να σώσεις τη χώρα»), ακούστηκε από όλες τις πτέρυγες. Κι από εκείνους που έτρωγαν τις καρεκλιές και από εκείνους που τις έδιναν. Αυτή είναι και η μέγιστη απόδειξη για τις «διαφορές» που χωρίζουν τους νέους, οι οποίοι επιφύλαξαν μια τόσο «θερμή υποδοχή» στον πρωθυπουργό, όπως είπε ο ίδιος ο κ. Σημίτης. Πράγματι. «Θερμότερη» δε γινόταν.