Στην ακριτική Ξάνθη βρέθηκα τις προάλλες, καλεσμένος από τον Πολιτιστικό Σύλλογο των Απογόνων και Φίλων της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ και από το τοπικό Παράρτημα της ΠΕΑΕΑ, να γιορτάσουμε μαζί την επέτειο των 60 χρόνων από την ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (του θρυλικού ΕΑΜ), καθώς και την επέτειο των 55 χρόνων από τη συγκρότηση του Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδας. Με χαρά και συγκίνηση, διαπιστώνει κανείς ότι οι προσπάθειές μας για τη δημιουργία, σε πανελλαδική κλίμακα, ενός Συλλόγου από ανθρώπους της «νέας φρουράς» των αγωνιστών, που θα παραλάβει τη σκυτάλη της τιμής και του αγώνα (αφού εμείς, της «παλιάς φρουράς», υπακούοντας στους νόμους του «πανδαμάτορα» χρόνου, φεύγουμε ένας - ένας απ' τη ζωή), παίρνουν «σάρκα και οστά».

Γιορτάζουμε, λοιπόν, φέτος τα 60 χρόνια, από την ίδρυση του μεγάλου ΕΑΜ. Με επίσημα στοιχεία και ντοκουμέντα, η Ιστορία έχει πια «μιλήσει» και όλοι οι Ελληνες το ξέρουν (ακόμα και εκείνοι που, φανερά, δε θέλουν να το ομολογήσουν), ότι πρωτεργάτης και δημιουργός της Εθνικής Αντίστασης στη χώρα μας ήταν το ΕΑΜ. Ολος ο κόσμος ξέρει, επίσης, ότι εμπνευστής, οργανωτής και στυλοβάτης του ΕΑΜ, που καθοδήγησε εκείνον τον αγώνα κατά του φασισμού, και έδωσε σ' αυτόν τα καλύτερα παιδιά του, ήταν το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας. Οι ίδιοι, άλλωστε, οι Αγγλοι ιμπεριαλιστές, άσπονδοι εχθροί και πολέμιοι του ΚΚΕ, παραδέχτηκαν τότε, μέσω του ραδιοφωνικού σταθμού του Λονδίνου, ότι: «Οι Ελληνες κομμουνισταί, προς αιωνίαν τιμήν των, ήσαν οι πρώτοι που ερρίφθησαν εις τον αγώνα». Αυτή τη μεγάλη αλήθεια, οι ντόπιοι ιθύνοντες και οι απολογητές ιστοριογράφοι τους δεν την παραδέχτηκαν ποτέ. Αρκούνταν (και βολεύονται) με την αόριστη και ανώδυνη γι' αυτούς φράση «Ολοι οι Ελληνες έκαναν αντίσταση». Ομως, όχι! Δεν έκαναν όλοι οι Ελληνες αντίσταση. Οταν, το 1940, με την εισβολή των ιταλικών στρατευμάτων στη χώρα μας, το ΚΚΕ καλούσε τον ελληνικό λαό σε αντίσταση κατά του επιδρομέα (να κάνει όλη την Ελλάδα, «σπίτι με σπίτι και καλύβα με καλύβα, κάστρο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα»), κάποιοι άλλοι «πατριώτες» συμβούλευαν, «να ρίξουμε εκεί επάνω μερικές ντουφεκιές, για την τιμή των όπλων», και, μετά, να προσαρμοστούμε στη «νέα τάξη» του Χίτλερ και του Μουσολίνι. Ο ελληνικός λαός, με εξαίρεση αυτούς τους απόντες και τους ριψάσπιδες, που προτίμησαν τη θαλπωρή του Καΐρου, παρέα με τον βασιλιά τους και δίπλα στους πάτρωνές τους, τους Αγγλους, πολέμησε τον ξένο κατακτητή και λευτέρωσε την πατρίδα του, με την ηγεσία και κάτω από τις σημαίες του μεγάλου ΕΑΜ και του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδος.

Αλλά, η ένδοξη ιστορία του ΕΑΜ και της Εθνικής Αντίστασης είναι αδύνατο να «χωρέσει» μέσα στις λίγες γραμμές, που διαθέτει η στήλη των «Διακριτικών» του «Ριζοσπάστη».