Κατά εκατοντάδες συνέρρευσαν χτες το μεσημέρι οι φοιτητές της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Αθήνας στην εκδήλωση που διοργάνωσε ο Τομέας Φιλοσοφικής της Οργάνωσης Σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ, ενόψει και προς τιμήν του 8ου Συνεδρίου της Οργάνωσης, με θέμα την επικαιρότητα του σοσιαλισμού και ομιλήτρια την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα. (Ολόκληρη η ομιλία της θα δημοσιευτεί στο κυριακάτικο φύλλο του «Ρ»). Παρών στην εκδήλωση ήταν και ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Σοφιανός.

Οι φοιτητές επιφύλαξαν στη ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ενθουσιώδη υποδοχή, ενώ την κατέκλυσαν με δεκάδες ερωτήματα που αφορούσαν τόσο στο σοσιαλισμό, όσο και στις θέσεις του ΚΚΕ για τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις, αλλά και πολλά άλλα ζητήματα. Από την πλευρά της κάλεσε τους νέους να μελετούν, να διευρύνουν τις γνώσεις και το θεωρητικό τους επίπεδο.

Η Αλέκα Παπαρήγα άρχισε την ομιλία της με τη διευκρίνιση ότι η υπόθεση του σοσιαλισμού είναι αναγκαία και επίκαιρη για ένα κομμουνιστικό κόμμα από τη μέρα ίδρυσής του, διαφορετικά δε θα είχε νόημα η ίδια η ύπαρξή του.

Αμέσως μετά έθεσε το ερώτημα «σε τι συνίσταται η επικαιρότητα του σοσιαλισμού;», για να απαντήσει πως συνίσταται όχι μόνο στην επιθυμία των κομμουνιστών, ούτε μόνο στην ύπαρξη οξυμένων προβλημάτων, αλλά στο ότι ο καπιταλισμός έχει τόσο αναπτυχθεί, έχει φτάσει στο ανώτατο στάδιό του, τον ιμπεριαλισμό, όπου ουσιαστικά η επίλυση του όποιου προβλήματος προϋποθέτει την επίλυση του προβλήματος της εξουσίας. «Ο καπιταλισμός - συμπλήρωσε - έφτασε στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο. Οταν εμφανίστηκε το μονοπώλιο και ο κρατικομονοπωλιακός καπιταλισμός έφτασε στην ωρίμανσή του, αναδεικνύεται πια η αναγκαιότητα ανατροπής του».

Ακολούθως η ομιλήτρια σημείωσε πως η αναγκαιότητα αυτή μειώθηκε εξαιτίας των ανατροπών στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, αλλά αυτό ήταν μόνο μια προσωρινή ήττα που στα χρονικά όρια μιας ή δύο γενιών μπορεί να μοιάζει τελεσίδικο, ωστόσο στην πραγματικότητα «χάθηκε μια μάχη και όχι ο πόλεμος». Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στάθηκε αναλυτικά στους λόγους που οδήγησαν στην αντεπανάσταση.

Ιδιαίτερη έμφαση η Αλέκα Παπαρήγα έδωσε στην ανάγκη αποκατάστασης του σοσιαλισμού όπως τον γνωρίσαμε, μια και η άρχουσα τάξη συστηματικά τον πολεμά και τον αμαυρώνει. Χρειάζεται - τόνισε - να αποκατασταθεί η αλήθεια, απαλλαγμένη και από εξιδανικεύσεις και από τη λάσπη. Ακολούθως άσκησε κριτική στο ότι το ΚΚΕ εξιδανίκευσε καταστάσεις, απαντώντας και στα «γιατί», υπογραμμίζοντας όμως ότι σωστά υπερασπίστηκε και υπερασπίζεται το σοσιαλισμό που γνώρισε η ανθρωπότητα, βγάζοντας σήμερα και τα κατάλληλα συμπεράσματα από τα λάθη που έγιναν, συνεχίζοντας τη συζήτηση και το διάλογο επ' αυτού, κρίνοντας από τη σκοπιά του κομμουνισμού.

Αμέσως μετά η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ επισήμανε εκ νέου ότι «ο καπιταλισμός σήμερα δεν μπορεί να λύσει ούτε ένα πρόβλημα, παλιότερα παραχώρησε κάποιες κατακτήσεις στους εργαζομένους που πάλευαν, που όμως κι αυτές ήταν πίσω από τις δυνατότητες των λαών να ζήσουν καλύτερα και με εξασφαλισμένη την υψηλή του κερδοφορία και την υπερεκμετάλλευση των λαών». Στον κρατικομονοπωλιακό καπιταλισμό, σημείωσε, στο κράτος των μονοπωλίων που συγκεντρώνουν τα μέσα παραγωγής, που ιδιοποιούνται τα αποτελέσματα μιας όλο και πιο κοινωνικοποιημένης παραγωγής, δεν μπορούν να υπάρξουν λύσεις, ίσως κάποιες κατακτήσεις, αλλά προσωρινές και αναιμικές.

«Βρισκόμαστε στο τελευταίο εκμεταλλευτικό στάδιο, δεν υπάρχει άλλο» τόνισε εν συνεχεία και συμπλήρωσε πως παρ' όλα αυτά η πραγματοποίηση της επανάστασης δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο με την επενέργεια των λαϊκών μαζών. Η πραγματοποίησή της - ανέφερε - προϋποθέτει όξυνση στο έπακρο των αντιθέσεων τόσο που η άρχουσα τάξη να έχει εξαντλήσει κάθε περιθώριο διακυβέρνησης, υψηλή δράση από το εργατικό, λαϊκό κίνημα με πίστη στην αλλαγή και με κατανόηση των θυσιών που απαιτούνται, προϋποθέτει - κατέληξε - συνολικά επαναστατική κατάσταση.

Τελειώνοντας την ομιλία της σημείωσε: «Εχει μεγάλη σημασία να σκύψει κανείς στο σοσιαλισμό, ακόμα κι αν θέλει να ξεκινήσει κάνοντας μόνο κριτική, μόνο θα παρακαλούσαμε αυτή η κριτική να γίνει με μέτρο τι είναι ο σοσιαλισμός και όχι με την τάση να τον φέρουμε στα μέτρα του καπιταλισμού. Είναι δύσκολο θέμα, όμως σήμερα η ελληνική νεολαία έχει τις προϋποθέσεις να συζητά τέτοια θέματα γιατί είναι υποχρεωμένη να φύγει από την επιφάνεια και να μπει σε βάθος. Και είναι το πιο επίκαιρο σήμερα: καπιταλισμός - σοσιαλισμός, ιστορία του σήμερα και προοπτική. Αυτά πρέπει να αποτελέσουν θέματα συζήτησης της νεολαίας και να μη στέκεται στα επιδερμικά. Αλλιώς οι συζητήσεις θα προσφέρουν γνώσεις και πληροφορίες, αλλά όχι βάθος σκέψης, πολιτικοποίηση και συνειδητές επιλογές».