Μαθήματα δημοκρατίας αλά Αμέρικα φροντίζει να δίνει στις δημόσιες δηλώσεις του ο Τ. Μίλερ, ο οποίος ταυτόχρονα δεν παραλείπει να υπενθυμίζει ποιος είναι αφεντικό και πώς πρέπει να είναι οι σχέσεις επικυρίαρχου - υποτελή. Θαυμάστε, λοιπόν, δύο παραδείγματα του τρόπου σκέψης του, μόνο από τις δηλώσεις που έκανε προχτές μετά τη συνάντηση που είχε με τον υφυπουργό Εξωτερικών Γ. Ζαφειρόπουλο. Οταν ρωτήθηκε για τον ευρωστρατό, απάντησε ως εξής: «Αυτό είναι ένα θέμα που η κυβέρνησή μας πιστεύει ότι πρέπει να διαλευκανθεί και θα ήταν καλύτερο εάν αφήναμε αυτό το θέμα να συζητηθεί πίσω από κλειστές πόρτες». Είναι προφανές το γιατί. Πίσω από τις κλειστές πόρτες (η περιβόητη μυστική διπλωματία) τα αφεντικά μπορούν να επιβάλουν τις επιλογές τους με το πιστόλι στην κυριολεξία στον κρόταφο. Αλίμονο όμως όταν αυτό το αποδέχεται ο υποτελής, όπως κάνει η κυβέρνηση Σημίτη. Παράδειγμα δεύτερο. Για τις αμερικανοελληνικές μπίζνες στα Βαλκάνια, που τόσο διαφημίζουν οι «δικοί μας». «Οταν πρόκειται για την οικονομική ανάπτυξη των Βαλκανίων υπερτονίζουμε το ρόλο κυρίως του ιδιωτικού τομέα. Οι αποφάσεις επηρεάζονται κυρίως από τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, λαμβάνοντας υπόψη το ρίσκο και το κερδοσκοπικό κίνητρο(!). Βασίζονται μόνο στο κέρδος», δήλωσε ο Μίλερ. Σαφέστερος δεν μπορούσε να είναι.